BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, Sayı: 31, 300 - 316, 27.01.2015
https://doi.org/10.14781/mcd.09811

Öz

This study was done for the purpose of indicating sustainable development awareness levels of pre-service teachers. The findings of research were obtained by implementing sustainable development awareness scale to the pre-service teachers studying in different departments at Education Faculty of Ahi Evran University. The scale was implemented to 504 pre-service teachers. There were 293 girls and 211 boys’ pre-service teachers in the study group. As compared to the departments, sustainable development awareness levels of preservice teachers are high in terms of environmental ethics, social factors and total points and medium in terms of environmental economic. As compared to the departments, sustainable development awareness levels of pre-service teachers are significantly different both in total points and in terms of environmental ethics and environmental economic. On the contrary, there is no significant difference in terms of social factor as compared to the departments. There is no significant difference between both total and all factors related to sustainable development awareness levels of pre-service teachers in terms of gender

Kaynakça

  • Alagöz, M. (2007). Sürdürülebilir kalkınmada çevre faktörü. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi. ISSN:1694 – 528X Sayı: 11 Ocak – 2007.
  • Alkış, S. (2007). Coğrafya Eğitiminde Yükselen Paradigma: Sürdürülebilir Bir Dünya. Marmara Coğrafya Dergisi Sayı:15, 56-64.
  • Alkış, S. (2010). Sürdürülebilirlik için coğrafya eğitimi. Ramazan Özey ve Süleyman İncekara (Editör); Coğrafya Eğitiminde Kavram ve Değişimler içinde. (Sayfa:45-72). Ankara: Pegem Akademi.
  • Bonnett, M. (1999). Education for Sustainable Development: a coherent philosophy for environmental education? Cambridge Journal of Education, Vol. 29, No. 3, 199.
  • Brunold, A. O. (2005). Global Learning and Education for Sustainable Development. Higher Education in Europe, Vol. 30, Nos. 3–4, October-December 2005.
  • Büyükyeğen, G. (2008). Edirne Kent Merkezi ve Yakın Çevresi Rekreasyonel Bağlamında Değerlendirilmesi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bartın. Sürdürülebilirlik
  • Collin, P.H. (2004). Dictionary of Environment & Ecology. EISBN-13: 978-1-4081-0222-0, 265 s, Bloomsbury Publishing plc, London.
  • Demirci, A., Sekin, S. ve Ünlü, M. (2002). Mesleki Açıdan Coğrafyanın Önemi ve Türkiye’de Kullanımı. Marmara Coğrafya Dergisi Sayı:5, 171-185.
  • Hart, P. (2003). Teachers’ thinking in environmental education. Consciousness and responsibility. New York: Peter Lang.
  • Hesselink, F. & Van Kempen, P. P. & Wals, A. (Eds.). (2000). ESDebate: International development. Gland, Switzerland: International Union for Conservation of Nature. on education for sustainable
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kaya, M. F. (2013). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Marmara Coğrafya Dergisi Sayı:28, 175-193.
  • Lucerne Declaration. (2007). Lucerne declaration on geographical education for sustainable development (Editors: Haubrich, H. & Reinfried, S. & Schleicher, Y.). Geographical Views on Education for Sustainable Development. Proceedings of the Lucerne-Symposium, Geographiedidaktische Forschungen, Volume 42, p. 243-250, Switzerland, 2007. July 29-31, 2007.
  • Mclntyre, G. & Hetherington, A. & Inskeep, E. (1993). Sustainable Tourism Development: Guide for Local Planners, World Tourism Organization, Spain.
  • Özey, R. (2009). Çevre Sorunları, İstanbul: Aktif Yayınevi. Genişletilmiş 3. Baskı.
  • Öztürk Demirbaş, Ç. (2011). The Study on the Validity and Reliability of the Sustainable Development Awareness Scale. World Applied Sciences Journals 12(10); 1698-1707. IDOSI Puplications.
  • Summers, M. & Corney, G. & Childs, A. (2004). Student teachers’ conceptions of sustainable development: the starting-points of geographers and scientists. Educational Research, Vol. 46, No. 2, Summer.
  • Şahin, E. & Ertepınar, H. & Teksöz, G. (2009). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik yeşil bir müfredat uygulaması için göstergeler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37: 123-135.
  • Teksöz, G. & Şahin, E. & Ertepınar, E. (2010). Çevre Okuryazarlığı, Öğretmen Adayları ve Sürdürülebilir Bir Gelecek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 39: 307-320.
  • Tozar, T. (2006). Doğal Kaynakların Sürdürülebilirliği İçin Geliştirilen Ekolojik Planlama Yöntemleri, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Tuncer, G. (2008). University Students' Perception on Sustainable Development: A Case Study from Turkey. International Research in Geographical and Environmental Education Vol. 17, No. 3; 212-226.
  • Unesco. (2007). http://www.unesco.org/ education/tlsf/ (erişim: Eylül- 2010).
  • Ünlü, M. ve Alkış, S. (2006). Okulöncesi Öğretmenliği Programlarında Coğrafya Derslerinin Gerekliliğinin İrdelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı:14; 17-27. WCED. (1987). World Development,Our Common Future. Oxford: OUP. on Environment and
  • Yang, G. & Lam, C.C. & Wong, N. Y. (2010). Developing an Instrument for Identifying Secondary Teachers’ Beliefs About Education for Sustainable Development in China. The Journal of Environmental Education, 41(4), 195–207, 2010.

ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ

Yıl 2015, Sayı: 31, 300 - 316, 27.01.2015
https://doi.org/10.14781/mcd.09811

Öz

ÖZET

Bu çalışma öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma farkındalık düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın bulguları Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nin farklı bölümlerinde öğrenim gören öğretmen adaylarına Sürdürülebilir Kalkınma Farkındalık Ölçeği uygulanarak elde edilmiştir. Ölçek 504 öğretmen adayına uygulanmıştır. Çalışma grubundaki öğretmen adaylarının 293’ü kız, 211’i erkektir. Öğretmen adaylarının bölümlere göre sürdürülebilir kalkınma farkındalık düzeyleri“çevresel etik” ve  “toplumsal-sosyal” faktörleri ve toplam puanları açısından “yüksek”, “çevresel ekonomik” faktöründe “orta” düzeydedir. Bölümlere göre öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma farkındalık düzeyleri hem toplam puan hem de “çevresel etik” ve “çevresel ekonomik” faktörleri açısından anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır. Buna karşılık “toplumsal-sosyal” faktörü açısından bölümlere göre anlamlı bir farklılaşma yoktur. Cinsiyetleri bakımından öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma farkındalıklarına ilişkin düzeyleri hem toplam, hem de tüm faktörler açısından anlamlı bir farklılaşma göstermemiştir.

Anahtar Kelimeler: Sürdürülebilir kalkınma, çevre eğitimi, aday öğretmenler, farkındalık.

ABSTRACT

This study was done for the purpose of indicating sustainable development awareness levels of pre-service teachers.  The findings of research were obtained by implementing sustainable development awareness scale to the pre-service teachers studying in different departments at Education Faculty of Ahi Evran University. The scale was implemented to 504 pre-service teachers. There were 293 girls and 211 boys’ pre-service teachers in the study group. As compared to the departments, sustainable development awareness levels of pre-service teachers are high in terms of environmental ethics, social factors and total points and medium in terms of environmental economic. As compared to the departments, sustainable development awareness levels of pre-service teachers are significantly different both in total points and in terms of environmental ethics and environmental economic. On the contrary, there is no significant difference in terms of social factor as compared to the departments. There is no significant difference between both total and all factors related to sustainable development awareness levels of pre-service teachers in terms of gender.

Keywords: Sustainable development, environmental education, pre-service teachers, awareness.

Kaynakça

  • Alagöz, M. (2007). Sürdürülebilir kalkınmada çevre faktörü. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi. ISSN:1694 – 528X Sayı: 11 Ocak – 2007.
  • Alkış, S. (2007). Coğrafya Eğitiminde Yükselen Paradigma: Sürdürülebilir Bir Dünya. Marmara Coğrafya Dergisi Sayı:15, 56-64.
  • Alkış, S. (2010). Sürdürülebilirlik için coğrafya eğitimi. Ramazan Özey ve Süleyman İncekara (Editör); Coğrafya Eğitiminde Kavram ve Değişimler içinde. (Sayfa:45-72). Ankara: Pegem Akademi.
  • Bonnett, M. (1999). Education for Sustainable Development: a coherent philosophy for environmental education? Cambridge Journal of Education, Vol. 29, No. 3, 199.
  • Brunold, A. O. (2005). Global Learning and Education for Sustainable Development. Higher Education in Europe, Vol. 30, Nos. 3–4, October-December 2005.
  • Büyükyeğen, G. (2008). Edirne Kent Merkezi ve Yakın Çevresi Rekreasyonel Bağlamında Değerlendirilmesi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bartın. Sürdürülebilirlik
  • Collin, P.H. (2004). Dictionary of Environment & Ecology. EISBN-13: 978-1-4081-0222-0, 265 s, Bloomsbury Publishing plc, London.
  • Demirci, A., Sekin, S. ve Ünlü, M. (2002). Mesleki Açıdan Coğrafyanın Önemi ve Türkiye’de Kullanımı. Marmara Coğrafya Dergisi Sayı:5, 171-185.
  • Hart, P. (2003). Teachers’ thinking in environmental education. Consciousness and responsibility. New York: Peter Lang.
  • Hesselink, F. & Van Kempen, P. P. & Wals, A. (Eds.). (2000). ESDebate: International development. Gland, Switzerland: International Union for Conservation of Nature. on education for sustainable
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kaya, M. F. (2013). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Marmara Coğrafya Dergisi Sayı:28, 175-193.
  • Lucerne Declaration. (2007). Lucerne declaration on geographical education for sustainable development (Editors: Haubrich, H. & Reinfried, S. & Schleicher, Y.). Geographical Views on Education for Sustainable Development. Proceedings of the Lucerne-Symposium, Geographiedidaktische Forschungen, Volume 42, p. 243-250, Switzerland, 2007. July 29-31, 2007.
  • Mclntyre, G. & Hetherington, A. & Inskeep, E. (1993). Sustainable Tourism Development: Guide for Local Planners, World Tourism Organization, Spain.
  • Özey, R. (2009). Çevre Sorunları, İstanbul: Aktif Yayınevi. Genişletilmiş 3. Baskı.
  • Öztürk Demirbaş, Ç. (2011). The Study on the Validity and Reliability of the Sustainable Development Awareness Scale. World Applied Sciences Journals 12(10); 1698-1707. IDOSI Puplications.
  • Summers, M. & Corney, G. & Childs, A. (2004). Student teachers’ conceptions of sustainable development: the starting-points of geographers and scientists. Educational Research, Vol. 46, No. 2, Summer.
  • Şahin, E. & Ertepınar, H. & Teksöz, G. (2009). Sürdürülebilir kalkınmaya yönelik yeşil bir müfredat uygulaması için göstergeler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37: 123-135.
  • Teksöz, G. & Şahin, E. & Ertepınar, E. (2010). Çevre Okuryazarlığı, Öğretmen Adayları ve Sürdürülebilir Bir Gelecek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 39: 307-320.
  • Tozar, T. (2006). Doğal Kaynakların Sürdürülebilirliği İçin Geliştirilen Ekolojik Planlama Yöntemleri, Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Tuncer, G. (2008). University Students' Perception on Sustainable Development: A Case Study from Turkey. International Research in Geographical and Environmental Education Vol. 17, No. 3; 212-226.
  • Unesco. (2007). http://www.unesco.org/ education/tlsf/ (erişim: Eylül- 2010).
  • Ünlü, M. ve Alkış, S. (2006). Okulöncesi Öğretmenliği Programlarında Coğrafya Derslerinin Gerekliliğinin İrdelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı:14; 17-27. WCED. (1987). World Development,Our Common Future. Oxford: OUP. on Environment and
  • Yang, G. & Lam, C.C. & Wong, N. Y. (2010). Developing an Instrument for Identifying Secondary Teachers’ Beliefs About Education for Sustainable Development in China. The Journal of Environmental Education, 41(4), 195–207, 2010.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil tr;
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çağri Demirbaş

Yayımlanma Tarihi 27 Ocak 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Sayı: 31

Kaynak Göster

APA Demirbaş, Ç. (2015). ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi(31), 300-316. https://doi.org/10.14781/mcd.09811
AMA Demirbaş Ç. ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi. Ocak 2015;(31):300-316. doi:10.14781/mcd.09811
Chicago Demirbaş, Çağri. “ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ”. Marmara Coğrafya Dergisi, sy. 31 (Ocak 2015): 300-316. https://doi.org/10.14781/mcd.09811.
EndNote Demirbaş Ç (01 Ocak 2015) ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi 31 300–316.
IEEE Ç. Demirbaş, “ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ”, Marmara Coğrafya Dergisi, sy. 31, ss. 300–316, Ocak 2015, doi: 10.14781/mcd.09811.
ISNAD Demirbaş, Çağri. “ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ”. Marmara Coğrafya Dergisi 31 (Ocak 2015), 300-316. https://doi.org/10.14781/mcd.09811.
JAMA Demirbaş Ç. ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi. 2015;:300–316.
MLA Demirbaş, Çağri. “ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ”. Marmara Coğrafya Dergisi, sy. 31, 2015, ss. 300-16, doi:10.14781/mcd.09811.
Vancouver Demirbaş Ç. ÖĞRETMEN ADAYLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA FARKINDALIK DÜZEYLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi. 2015(31):300-16.