YENİLENEBİLİR ENERJİ VE TÜRKİYE

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 21, 209 - 227, 31.07.2019

Şahap Kavcıoğlu

https://doi.org/10.14784/marufacd.623399

Cited By: 5

Öz

Büyüme
ve kalkınma hedefleri doğrultusunda, tüm dünyada enerjiye olan talep hızla
artmaktadır. Enerjiye olan talebin artması ise, beraberinde mevcut enerji
kaynaklarının geliştirilmesi ya da yeni enerji kaynaklarının üzerinde
çalışmasına sebep olmaktadır. Yapılan çalışmalar artan enerji talebiyle birlikte
fosil yakıtların hızla tükendiğini ve yakın gelecekte kaynak problemi
yaşanabileceğini göstermektedir. Fosil yakıtların tükendiği durumda nükleer
enerji konusunda da süregelen tartışmaların olması, yenilenebilir enerji
kaynaklarının önemini aynı doğrultuda artırmaktadır. Bakıldığında, tüm dünya
ülkelerinde yenilenebilir enerji yatırımları alanında hızlı bir ivme kazanımı
söz konusudur. Gelişmekte olan ülke niteliğinde olan Türkiye’nin de bu alandaki
potansiyeli dikkate alındığında, küresel rekabetten kayba uğramamak için
özellikle rüzgar, hidrolik ve güneş enerjisi yatırımlarının arttırılması tam
bir zorunluluktur.

Anahtar Kelimeler

Cari Açık, Büyüme, Enerji İthalatı, Yenilenebilir Enerji.

Kaynakça

• Altuntop, N. ve Erdemir, D., (2013). “Dünyada ve Türkiye’de Güneş Enerjisi ile İlgili Gelişmeler”, Mühendis ve Makine, 54(639): 69-77. https://www.mmo.org.tr/sites/default/files/f076f70643f538d_ek.pdf (04.02.2019). BP, (2018). “BP Statistical Review of World Energy”, Haziran 2018, Londra. https://www.bp.com/content/dam/bp/business-sites/en/global/corporate/pdfs/energy-economics/statistical-review/bp-stats-review-2018-renewable-energy.pdf (21.02.2019). Bozkurt, S. ve Tür, R., (2015). “Dünyada ve Türkiye’de Hidroelektrik Enerji, Gelişimi ve Genel Değerlendirme”, TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası Antalya Şubesi, Antalya Bülten, Haziran 2015-Ocak 2016, Sayı 72: 4-10. http://www.imo.org.tr/resimler/dosya_ekler/387589aae356302_ek.pdf?dergi=820 (21.02.2019). Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü, (2018). “2017 Yılı Faaliyet Raporu”, DSİ Web Sitesi, Ankara. http://www.dsi.gov.tr/docs/stratejik-plan/dsi-2017-faaliyet-raporu.pdf?sfvrsn=2 (01.03.2019). Dünya Enerji Konseyi Türk Milli Komitesi, (2014). “Enerji Raporu 2013”, DEK-TMK Yayınları, Sayı 22, Ocak 2014, Ankara. http://dektmk.org.tr/upresimler/Enerji-Raporu-2013.pdf (21.01.2019). Elektrik Üretim Anonim Şirketi-EÜAŞ, (2017). “Elektrik Üretim Sektör Raporu - 2016”, Araştırma Planlama ve Koordinasyon Daire Başkanlığı İstatistik ve Araştırma Müdürlüğü, Mayıs-2017. https://www.enerji.gov.tr/File/?path=ROOT%2F1%2FDocuments%2FSekt%C3%B6r%20Raporu%2FEUAS-Sektor_Raporu2016.pdf. (15.02.2019) EPDK, (2019). “YEKDEM Sıkça Sorulan Sorular”, EPDK Web Sitesi. www.epdk.org.tr/TR/Dokuman/6886 (12.01.2019). ETKB, (2017). “Elektrik”, Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığı Web Sitesi, http://www.enerji.gov.tr/tr-TR/Sayfalar/Elektrik (18.02.2019). Global Wind Energy Council (GWEC), (2017). “Global Installed Wind Power Capacity”, Global statistics. http://gwec.net/global-figures/graphs/ (13.02.2019). Gökdemir, M., Kömürcü, M.İ. ve Evcimen, T.U., (2012). “Türkiye’de Hidroelektrik Enerji ve HES Uygulamalarına Genel Bakış”, İnşaat Mühendisleri Odası, Türkiye Mühendislik Haberleri, Sayı 471, 2012/1: 18-26. http://www.imo.org.tr/resimler/dosya_ekler/d8c5e9986a1c41b_ek.pdf?dergi=260 (09.02.2019). Kırbaş, İ., Çiftci, A. ve İşyarlar, B. (2013), “Burdur İli Güneşlenme Oranı ve Güneş Enerjisi Potansiyeli”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4 (2): 20-23. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/181615 (29.11.2017). International Hydropower Association (2018), “Hydropower Status Report” IHA Web, https://www.hydropower.org/sites/default/files/publications-docs/iha_2018_hydropower_status_report.pdf (01.03.2019). REN21, (2018). “Renewables 2018 Global Satatus Report”, REN21 Web, http://www.ren21.net/wp-content/uploads/2018/06/17-8652_GSR2018_FullReport_web_final_.pdf (25.02.2019) T.C. Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığı, (2018). “Güneş”, Bilgi Merkezi, http://www.enerji.gov.tr/tr-TR/Sayfalar/Gunes (17.01.2019) T.C. Ekonomi Bakanlığı, (2015), “Enerji Sektörüne İlişkin Yatırım Teşvikleri”, Teşvik Uygulama ve Yabancı Sermaye Genel Müdürlüğü, Kasım 2015. http://www.tureb.com.tr/files/turek/2015/sunumlar/mustafa_yalcin.pdf (13.03.2019). T.C. ETKB, (2018). “Rüzgar Enerjisi”, Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığı Enerji İşleri Genel Müdürlüğü, http://www.yegm.gov.tr/yenilenebilir/ruzgar-ruzgar_enerjisi.aspx (18.02.2019). T.C. Kalkınma Bakanlığı, (2013). “10. Kalkınma Planı: 2014-2018”, Kalkınma Bakanlığı Web Sitesi. http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/10/Onuncu_Kalk%C4%B1nma_Plan%C4%B1_%C3%96zel_%C4%B0htisas_Komisyonlar%C4%B1_El_Kitab%C4%B1.pdf (11.03.2019). Türkiye Elektrik İletişim A.Ş., (2017). “10 Yıllık Talep Tahminleri Raporu 2018-2027”, TEİAŞ Genel Müdürlüğü. https://www.teias.gov.tr/sites/default/files/2018-02/Taleprapor_2017.pdf (15.02.2019). Türkiye Rüzgar Enerjisi Birliği, (2018). “Türkiye Rüzgar Enerjisi Birliği İstatistik Raporu”, Türkiye Rüzgâr Enerjisi Birliği Web Sitesi. https://www.tureb.com.tr/files/tureb_sayfa/duyurular/2018/08/istatistik_raporu_temmuz_2018.pdf. (15.02.2019). Türkiye Rüzgar Enerjisi Birliği, (2018). “Neden Rüzgâr Enerjisi”, Türkiye Rüzgâr Enerjisi Birliği Web Sitesi. http://www.tureb.com.tr/turebsayfa/neden-ruzgar-enerjisi (30.01.2019). Üçüncü, M.M., (2016). “Enerji Kaynaklarımız Işığında Hidroelektrik Santrallerin Türkiye Ekonomisindeki Yeri ve Trabzon Örneği”, Avrasya Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi, Trabzon. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tarama.jsp (08.02.2019). Yanar, R. ve Kerimoğlu, G. (2011). “Türkiye’de Enerji Tüketimi, Ekonomik Büyüme ve Cari Açık İlişkisi”, Ekonomi Bilimleri Dergisi, 3(2): 191-201. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/ebd/article/viewFile/5000145220/5000132560 (24.02.2019).