6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 76 hükmünde düzenlenmiş olan geçici ödemenin, ihtiyati tedbirden farklı olduğu ve özel kanunlarda düzenlenmiş olan geçici hukuki koruma niteliğinde olduğu kabul edilmelidir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu m. 341 hükmünde yalnızca belirli ihtiyati tedbir-ihtiyati haciz kararları bakımından kanun yolu başvuru imkanının öngörüldüğünden ve geçici ödemeyi düzenleyen TBK m. 76 hükmünde kanun yolu başvuru imkanına yönelik herhangi bir düzenlemeye yer verilmediğinden, mevcut düzenlemeler kapsamında geçici ödeme kararları yönünden kanun yolu başvuru imkanının bulunmadığı sonucuna varılmaktadır. Olması gereken hukuk bakımından ise, mahkemeler tarafından tesis edilecek olan geçici ödeme talebinin kabulü/reddi kararlarına karşı hukuki yararı bulunan tarafın kanun yolu başvuru yapma imkanına sahip olması gerekmektedir. Bu nedenle; geçici ödeme kararlarına yönelik kanun yolu başvurusu imkanının sağlanabilmesi amacıyla kanun değişikliğine gidilmesi ve geçici hukuki koruma yargılamaları arasındaki ahengin tesisi için ihtiyati tedbir yargılamasındaki hukuki çare ve kanun yolu sisteminin geçici ödeme kararları bakımından da uygulanması gerektiği neticesine ulaşılmalıdır.
İhtiyati Tedbir İhtiyati Tedbir Yargılaması Geçici Ödeme Kanun Yolu.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Medeni Usul ve İcra İflas Hukuku |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 25 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 13 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 9 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 30 Sayı: 2 |