BibTex RIS Kaynak Göster

Kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal bir değerlendirme

Yıl 2014, Sayı: 22, 211 - 231, 25.01.2016

Öz

Kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler arasında kuramsal ve pratik benzerlikler olduğu fikri birçok akademisyen ve araştırmacı tarafından incelenmiş, değerlendirilmiştir. Kurumlar ile hedef kitleleri arasındaki iletişimin yönetimi olarak tanımlanan halkla ilişkiler ile yabancı halklarla iletişime geçme ve hükümetlerin uluslararası iletişimi olarak tanımlanan kamu diplomasisi arasındaki bu benzerliklere, kavramlar üzerinde yapılan kuramsal yaklaşımlarda da rastlamak mümkündür. Her iki disiplin ortaya çıktıkları uluslararası koşullar, amaçlar, araçlar ve faaliyetler bakımından benzerlikler taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler arasındaki bağlantılar ile bu bağlantıların ülkeler için yaratacağı iletişim ve ilişki olanaklarını, ortaya atılan kuramsal yaklaşımlar çerçevesinde değerlendirmektir.

Kaynakça

  • Becerikli, S.Y. (2005). Uluslararası Halkla İlişkiler. Ankara: Nobel Yay. Chitty, N. (2009). “Australian Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Cowan, G., Arsenault, A. (2008). “Moving from Monologue to Dialogue to Collaboration: The Three Layers of Public Diplomacy”. The Annals of the American Academy of Political and Social Science. Vol:616; ss.10-33, DOI: 10.1177/0002716207311863.
  • Erzen, M. Ü. (2012). “Kamu Diplomasisini Kapsamı ve Geleceği” Kamu Diplomasisi. Abdullah Özkan, Tuğçe Ersoy Öztürk (der.) içinde. İstanbul: Tasam Yay.
  • Fitzpatrick, K. R. (2011). U.S. Publıc Diplomacy In a Post-9/11 World: From Messagıng to Mutualıty. Figueroa Press.
  • Freitag, A. R., Stokes, A. Q., (2009). Global Public Relations. U.S.A.: Routledge.
  • Gilboa, E. (2000). Mass Communication and Diplomacy: A Theoretical Framework, Communication Theory. London: The Foreign Policy Center.
  • Gilboa, E. (2008). “Searching for a Theory of Public Diplomacy” The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science. Vol. 616. March. (55-77).
  • Gouveia, P. F., Plumridg, H. (2005). European Infopolitik: Developing EU Public Diplomacy Strategy. UK.
  • Gunaratne, S. A. (2005). Public Diplomacy, Global Communication and World Order: An Analysis Based on Theory of Living Systems. SAGE.
  • İnan, E. (2012). “Kamu Diplomasisi ve Halkla İlişkiler Ekseni” Kamu Diplomasisi. Abdullah Özkan, Tuğçe Ersoy Öztürk (der.) içinde. İstanbul: Tasam Yay.
  • Kelley, J. R. (2009). “Between “Take-offs” and “Crash Landings”- Situational Aspects of Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Kim, J. Y., Molleda, J. C. (2011). “A Quantitative Analysis of Governments’ Use of Interactive Media as a Global Public Relations Strategy” Public Relations Journal. Vol. 5, No. 4. (1-24)
  • Köksoy, E. (2013). Halkla İlişkiler Bağlamında Kamu Diplomasisi Yönetimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İ.Ü.SBE.
  • Kunczik, M. (2003). “Transnational Public Relations by Foreign Governments” The Global Public Relations Handbook. Krishnamurthy Sriramesh ve Dejan Verčič (der.) içinde. New Jersey: Lawrence Erlbaum.
  • L’Etang, J. (2002). “Diplomasi Olarak Halkla İlişkiler” Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar. Jacquie L’etang ve Magda Pieczka (der.) içinde. Çev. Sema Yıldırım Becerikli. Ankara: Vadi Yay.
  • L’Etang, J. (2006). “Public Relations as Diplomacy” Public Relations: Critical Debates and Contemporary Practice. Jacquie L’Etang and Magda Pieczka. (der.) içinde. London: Lawrence Erlbaum.
  • L’Etang, J. (2009). Public Relations and Diplomacy in a Globalized World: An Issue of Public Communication. SAGE.
  • Leonard, M. Stead, C., Smewing, C. (2002) Public Diplomacy. The Foreing Policy Center.
  • Nelson, R., Izadi, F. (2009). “Ethich and Social Issues in Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy.
  • Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Pigman, G. A., Deos, A. (2008). “Consuls for Hire: Private Actors, Public Diplomacy, Place Branding and Public Diplomacy.” St Antony’s International Review. Vol: 4. No: 1. (16-52)
  • Potter, E. (2009). Branding Canada. Canada: McGill-Quenn’s University Press.
  • Signitzer, B., Coombs T. (1992). “Public Relations and Public Diplomacy: Conceptual Convergence” Public Relations Review. Vol: 18, No: 1. (137-147)
  • ignitzer, B., Wamser, C. (2006). “Public Diplomacy: A Specific Govermental Public Relation Function” Public Relations Theory II. H. Botan & Vincent Hazleton, (der.) içinde. Lawrence Erlbaum Associates.
  • Snow, N. (2009). “Rethinking Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Szondi, G. (2008). Public Diplomacy and Nation Branding: Conceptual Similarities and Diffirences. Netherlands Institute of International Relations Clingendael. October. (1-42).
  • Szondi, G. (2009). “Central and Eastern European Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Tench, R., Yeomans, L. (2006). Exploring Public Relations. England: Prentice Hall.
  • Yun, S.-H. (2005). Toward Theory Buildıng for Comparative Publıc Diplomacy From The Perspectıves of Public Relations and International Relations: a Macrocomparative Study of Embassıes in Washıngton. D.C. Dissertation, University of Maryland. College Park.
  • Yun, S.-H., Toth, E. L. (2009). Future Sociological Public Diplomacy and the Role of Public Relations: Evolution of Public Diplomacy. American Behavioral Scientist. SAGE.
  • Zaharna, R.S.( 2009). “Mapping out a Spectrum of Public Diplomacy Initiatives-Information and Relational Communication Frameworks”. Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Zengin, G. (2010). Hoca, Türk Dış Politikasında Davutoğlu Etkisi. İstanbul: İnkilap Yay.
  • Zöllner, O. (2009). “German Public Diplomacy -The Dialogue of Cultures” Handbook of Public Diplomacy.
  • Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge. Yağmurlu, A. (2012). “Halkla İlişkiler Yöntemi Olarak Kamu Diplomasisi, İletişim Araştırmaları”. http:// www.todaie.gov.tr/dosya/iletisim%20arstirmalari.pdf. 06.03.2012.
  • “KDK Genelgesi” (2015). http://kdk.gov.tr/faaliyetler/kdk-genelgesi/5. 08.04.2015. “United States Information Agency” (2015) http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Information_ Agency. 07.05.2015.
  • Fitzpatrick, K., Fullerton J., Kendrick A. (2013). “Public Relations and Public Diplomacy: Conceptual and Practical Connections”. http://www.prsa.org/intelligence/prjournal/ documents/2013fitzpatrickfullertonkendrick.pdf. 24.06.2015.
Yıl 2014, Sayı: 22, 211 - 231, 25.01.2016

Öz

Kaynakça

  • Becerikli, S.Y. (2005). Uluslararası Halkla İlişkiler. Ankara: Nobel Yay. Chitty, N. (2009). “Australian Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Cowan, G., Arsenault, A. (2008). “Moving from Monologue to Dialogue to Collaboration: The Three Layers of Public Diplomacy”. The Annals of the American Academy of Political and Social Science. Vol:616; ss.10-33, DOI: 10.1177/0002716207311863.
  • Erzen, M. Ü. (2012). “Kamu Diplomasisini Kapsamı ve Geleceği” Kamu Diplomasisi. Abdullah Özkan, Tuğçe Ersoy Öztürk (der.) içinde. İstanbul: Tasam Yay.
  • Fitzpatrick, K. R. (2011). U.S. Publıc Diplomacy In a Post-9/11 World: From Messagıng to Mutualıty. Figueroa Press.
  • Freitag, A. R., Stokes, A. Q., (2009). Global Public Relations. U.S.A.: Routledge.
  • Gilboa, E. (2000). Mass Communication and Diplomacy: A Theoretical Framework, Communication Theory. London: The Foreign Policy Center.
  • Gilboa, E. (2008). “Searching for a Theory of Public Diplomacy” The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science. Vol. 616. March. (55-77).
  • Gouveia, P. F., Plumridg, H. (2005). European Infopolitik: Developing EU Public Diplomacy Strategy. UK.
  • Gunaratne, S. A. (2005). Public Diplomacy, Global Communication and World Order: An Analysis Based on Theory of Living Systems. SAGE.
  • İnan, E. (2012). “Kamu Diplomasisi ve Halkla İlişkiler Ekseni” Kamu Diplomasisi. Abdullah Özkan, Tuğçe Ersoy Öztürk (der.) içinde. İstanbul: Tasam Yay.
  • Kelley, J. R. (2009). “Between “Take-offs” and “Crash Landings”- Situational Aspects of Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Kim, J. Y., Molleda, J. C. (2011). “A Quantitative Analysis of Governments’ Use of Interactive Media as a Global Public Relations Strategy” Public Relations Journal. Vol. 5, No. 4. (1-24)
  • Köksoy, E. (2013). Halkla İlişkiler Bağlamında Kamu Diplomasisi Yönetimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İ.Ü.SBE.
  • Kunczik, M. (2003). “Transnational Public Relations by Foreign Governments” The Global Public Relations Handbook. Krishnamurthy Sriramesh ve Dejan Verčič (der.) içinde. New Jersey: Lawrence Erlbaum.
  • L’Etang, J. (2002). “Diplomasi Olarak Halkla İlişkiler” Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar. Jacquie L’etang ve Magda Pieczka (der.) içinde. Çev. Sema Yıldırım Becerikli. Ankara: Vadi Yay.
  • L’Etang, J. (2006). “Public Relations as Diplomacy” Public Relations: Critical Debates and Contemporary Practice. Jacquie L’Etang and Magda Pieczka. (der.) içinde. London: Lawrence Erlbaum.
  • L’Etang, J. (2009). Public Relations and Diplomacy in a Globalized World: An Issue of Public Communication. SAGE.
  • Leonard, M. Stead, C., Smewing, C. (2002) Public Diplomacy. The Foreing Policy Center.
  • Nelson, R., Izadi, F. (2009). “Ethich and Social Issues in Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy.
  • Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Pigman, G. A., Deos, A. (2008). “Consuls for Hire: Private Actors, Public Diplomacy, Place Branding and Public Diplomacy.” St Antony’s International Review. Vol: 4. No: 1. (16-52)
  • Potter, E. (2009). Branding Canada. Canada: McGill-Quenn’s University Press.
  • Signitzer, B., Coombs T. (1992). “Public Relations and Public Diplomacy: Conceptual Convergence” Public Relations Review. Vol: 18, No: 1. (137-147)
  • ignitzer, B., Wamser, C. (2006). “Public Diplomacy: A Specific Govermental Public Relation Function” Public Relations Theory II. H. Botan & Vincent Hazleton, (der.) içinde. Lawrence Erlbaum Associates.
  • Snow, N. (2009). “Rethinking Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Szondi, G. (2008). Public Diplomacy and Nation Branding: Conceptual Similarities and Diffirences. Netherlands Institute of International Relations Clingendael. October. (1-42).
  • Szondi, G. (2009). “Central and Eastern European Public Diplomacy” Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Tench, R., Yeomans, L. (2006). Exploring Public Relations. England: Prentice Hall.
  • Yun, S.-H. (2005). Toward Theory Buildıng for Comparative Publıc Diplomacy From The Perspectıves of Public Relations and International Relations: a Macrocomparative Study of Embassıes in Washıngton. D.C. Dissertation, University of Maryland. College Park.
  • Yun, S.-H., Toth, E. L. (2009). Future Sociological Public Diplomacy and the Role of Public Relations: Evolution of Public Diplomacy. American Behavioral Scientist. SAGE.
  • Zaharna, R.S.( 2009). “Mapping out a Spectrum of Public Diplomacy Initiatives-Information and Relational Communication Frameworks”. Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge.
  • Zengin, G. (2010). Hoca, Türk Dış Politikasında Davutoğlu Etkisi. İstanbul: İnkilap Yay.
  • Zöllner, O. (2009). “German Public Diplomacy -The Dialogue of Cultures” Handbook of Public Diplomacy.
  • Nancy Snow and Philip M. Taylor (der.) içinde. Routledge. Yağmurlu, A. (2012). “Halkla İlişkiler Yöntemi Olarak Kamu Diplomasisi, İletişim Araştırmaları”. http:// www.todaie.gov.tr/dosya/iletisim%20arstirmalari.pdf. 06.03.2012.
  • “KDK Genelgesi” (2015). http://kdk.gov.tr/faaliyetler/kdk-genelgesi/5. 08.04.2015. “United States Information Agency” (2015) http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Information_ Agency. 07.05.2015.
  • Fitzpatrick, K., Fullerton J., Kendrick A. (2013). “Public Relations and Public Diplomacy: Conceptual and Practical Connections”. http://www.prsa.org/intelligence/prjournal/ documents/2013fitzpatrickfullertonkendrick.pdf. 24.06.2015.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ergün Köksoy

Yayımlanma Tarihi 25 Ocak 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Sayı: 22

Kaynak Göster

APA Köksoy, E. (2016). Kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal bir değerlendirme. Marmara İletişim Dergisi(22), 211-231.
AMA Köksoy E. Kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal bir değerlendirme. MİD. Ocak 2016;(22):211-231.
Chicago Köksoy, Ergün. “Kamu Diplomasisi Ve Halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal Bir değerlendirme”. Marmara İletişim Dergisi, sy. 22 (Ocak 2016): 211-31.
EndNote Köksoy E (01 Ocak 2016) Kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal bir değerlendirme. Marmara İletişim Dergisi 22 211–231.
IEEE E. Köksoy, “Kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal bir değerlendirme”, MİD, sy. 22, ss. 211–231, Ocak 2016.
ISNAD Köksoy, Ergün. “Kamu Diplomasisi Ve Halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal Bir değerlendirme”. Marmara İletişim Dergisi 22 (Ocak 2016), 211-231.
JAMA Köksoy E. Kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal bir değerlendirme. MİD. 2016;:211–231.
MLA Köksoy, Ergün. “Kamu Diplomasisi Ve Halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal Bir değerlendirme”. Marmara İletişim Dergisi, sy. 22, 2016, ss. 211-3.
Vancouver Köksoy E. Kamu diplomasisi ve halkla ilişkiler ilişkisi: Kuramsal bir değerlendirme. MİD. 2016(22):211-3.