XX. yüzyılın ikinci yarısında Klasik Türk Müziği’nin yarı resmî teorisi olarak hâkim bir görüş varsa bu, Arel-Ezgi sistemidir.1 Arel ve Ezgi’nin notayla ilgili kuralları önceki yapıların yerini alarak standart bir hale gelmiştir. Geliştirdikleri bu sistem, son zamanlarda gerek Zeki Yılmaz’ın kısa-özlü eseri ve gerekse
Özkan2’ın detaylı-kapsamlı çalışmasında görüleceği üzere makam sisteminin en genel konularında bile hâlâ kullanılan yegâne sistemdir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Ocak 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2001 Sayı: 21 |
Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi açık erişimli bir dergidir
Açık Erişim Politikası için tıklayınız.