Türkiye’de 1990’lardan beri dinî hayata dair saha araştırmaları yapılmaktadır. Bu araştırmaların bulguları, Türk halkının büyük bir çoğunluğunun dinî inanca sahip olduğunu
ve kendisini dindar olarak gördüğünü göstermektedir. Aynı zamanda bu bulgular halkın
yine önemli bir kısmının kendisini modern olarak nitelendirdiğine de işaret etmektedir.
Türk halkının tecrübesi modernlikle dindarlığın çelişmeyeceği bir hayat tarzının mümkün
olduğunu göstermiştir. Bu makale Türkiye’deki dinî hayatın modernleşme-sekülerleşme
etkileşimindeki dönüşümünü ele almaktadır. Türk halkı, reform, feodalizm, endüstrileşme, bilimsel ilerlemeler ve şehirleşme gibi modernizmin temel parametrelerini Avrupa’dan
farklı yaşamış, bu da onun sekülerleşme tecrübesini Batı ülkelerinden farklılaştırmıştır. Bu
makale, dinin, modernleşmeyle iç içe geçişini Türkiye örneklemi üzerinden ele almakta,
her iki unsurun birbirine etkisini somut örnekler üzerinden tartışmaktadır. Bu etkileşimin
en güzel meyveleri, İslâmî bankacılık, yeşil pop ve İslâmî modadır. Ayrıca makale Batı
toplumlarındaki sekülerleşme sürecini açıklayan “lego” ve “vekil din” teorilerinin Türk
toplumu için geçerliliğini de tartışmaktadır.
Sekülerleşme Modernleşme Popüler Dindarlık Lego Teorisi Vekil Din Teorisi İslâmî Moda
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Ocak 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 49 Sayı: 49 |
Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi açık erişimli bir dergidir
Açık Erişim Politikası için tıklayınız.