ÜNİVERSİTELERDE YÖNETİM VE ORGANİZASYON ANABİLİM DALI DERS VE İÇERİKLERİNİN VERİLME DÜZEYİ VE BELİRLENME ŞEKLİNİN TESBİTİNE İLİŞKİN BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2005, , 61 - 70, 10.06.2005

Selen Doğan , Murat Türk

https://doi.org/10.14783/maruoneri.680749

Öz

İşletmelerin idari alanda istihdam etmek isteyecekleri kişilerin, üniversite öğrenimi esnasında yönetim ve organizasyon eğitimi ile ilgili olarak almış oldukları dersler ve içerikleri büyük bir önem arz etmektedir. Çünkü işletmeler, belirli yönetim ve organizasyon ders veya içeriklerini almış olan elemanları idari pozisyonlarda istihdam etmek isteyeceklerdir. Bu çalışmada da, üniversitelerin İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri İşletme Bölümlerindeki mevcut Yönetim ve Organizasyon ders ve içeriklerinin hangi düzeyde verildiği, ders ve içeriklerinin belirlenmesinde nasıl bir yöntem izlendiği ve bu konuda üniversite-sanayi işbirliğinin gerekliliği hususlarına yer verilecektir. Çalışmanın sonuçları ise, bazı yönetim ve organizasyon dersleri veya konularının gerekli düzeyde verilmediği ve bu derslerin içeriklerinin belirlenmesinde farklı kriterlerin kullanıldığı ama özellikle üniversite mezunlarını istihdam eden işletmelerin taleplerinin dikkate alınmasının gerekliliğine işaret etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yönetim ve Organizasyon, Üniversitelerin Yönetim ve Organizasyon Bölümleri, Yönetim ve Organizasyon Ders içerikleri

Kaynakça

• [1] Bovee, C.L.; Thill, J.V.; Wood, M.B. & Dovel, G.P. (1993). Management, New York: McGraw-Hill Inc.
• [2] Wemer, I. (1997). Liderlik ve Yönetim. İstanbul: Rota Yayınları.
• [3] Certo, S.C. (1994). Modern Management. 6th Ed. Boston: Allyn and Bacon.
• [4] Koçel, T. (1999). İşletme Yöneticiliği. 7. Baskı. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• [5] Belbez, C. (1997). İyi Bir Yönetici Güç ve Enerji Kaynağıdır. Anahtar Dergisi, 102, 5-6.
• [6] Apay, A. & Kılıç, R. (1997). Eğitim Programlarında Toplam Kalite Uygulamaları. Yüksek Öğretimde Sürekli Kalite İyileştirme. (Ed.: Çoruh, M.). Ankara: Haberal Eğitim Vakfı.
• [7] Hatiboğlu, T. (1995). Yüksek Öğretim Mevzuatı. 2.Baskı. Ankara: Selvi Yayınevi.
• [8] Özgen, H. (1992). Üniversite-Sanayi İşbirliğinin Geliştirilmesine İlişkin Bir Yaklaşım. İşletme Yönetiminde Güncel Konular-1. (Ed.: Özgen, H.). Çukurova Üniversitesi İ.İ.B.F. İşletme Bölümü, Yayın No:l.
• [9] Remington, S.; Guidry, J.A.; Budden, M.C. & Taner, J.R. (2000). When Were The Good Old Day? Revisiting Perceptions of Marketing Students’ Prior Preparation. Journal of Marketing Education, 22(3), 188-198.
• [10] Moser, C.E. & Kalton, G. (1979). Survey Methods in Social Investigation. 3rd Ed. England: Dartmouth Publishing Co. Ltd.
• [11] Siegel, S. (1956). Non-parametric Statistics for the Behavioural Sciences. New York: McGraw Hill.
• [12] Bayrak, S. (1999). Yüksek Öğretimde Aktif Eğitim: Bilgi Toplumunda Kaliteli Eğitim Modeli Olarak Aktif Eğitim. Yüksek Öğretimde Toplam Kalite Yönetimi Prensiplerinin Uygulanması. (Ed.: Çoruh, M.). Ankara: Haberal Eğitim Vakfı.
• [13] Doğan, Z. & Çürük, T. (2001). Üniversitelerde Muhasebe Ders ve İçeriklerinin Verilme Düzeyi ve Belirlenme Şeklinin Tesbitine İlişkin Bir Araştırma. Muhasebe ve Finansman Dergisi (MUFAD), 9, 30-41.