KENTİÇİ OTOBÜS TAŞIMACILIĞINDA YENİ BİR MODEL ÖNERİSİ VE SİMÜLASYON TEKNİĞİ İLE PERFORMANS DEĞERLEMESİ

Yıl 2005, , 161 - 173, 10.06.2005

Erdal Yılmaz

https://doi.org/10.14783/maruoneri.680791

Öz

Ulaşım problemi, bir kent için temel sorun alanlarından birisidir ve problemin temel unsurlarından birisi de toplu taşıma sistemidir. Toplu taşıma sisteminde ise kilit rol karayolu ve otobüs taşımacılığındadır. Bu yaklaşımla çalışmamızın konusu olarak “Kenti çi Otobüs Taşımacılığında Hat Planlaması” konusu ele alınmış, çalışma kapsamı içerisinde mevcut durum incelenerek hat planlaması problemi çerçevesinde yeni model önerileri getirilmiştir. Önerilen modeller ile mevcut durum arasındaki kıyaslama belirlenen performans ölçütleri kapsamında benzetim tekniği yardımıyla gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma İstanbul ili özelinde hat planlama problemine odaklanmaktadır. Uygulama alanı olarak Kadıköy-Sahrayı Cedit hattı seçilmiştir. Uygulama alanına yönelik olarak öncelikle mevcut durum incelenmiş sonrasında ise çözüm olarak iki alternatif senaryo önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kentiçi Otobüs Taşımacılığı, Hat Planlama, Simülasyon.

Kaynakça

• [1] Bayrakdar, Z., Camkesen, N. & Akyıldız, G. (2001). İstanbul’da Ulaşım Sorununun Çözümü için Mevcut Toplu Taşıma Sistemleri Nasıl Kullanılmalı? İstanbul Kentiçi Ulaşım Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 75-83.
• [2] Bozdoğan, R., Polat, H.î. & Uçur, C. (2001). İstanbul’un Ulaşım Sorununa İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin Çözümleri (Ulaşım Konsepti). İstanbul Kentiçi Ulaşım Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 39-50.
• [3] Febbara, A.D. & Sacone, S. (1996). Modeling and Performance Analysis of Urban Transportation Networks. (Eds. Bianco, L. & Toth, P.). Advanced Methods in Transportation Analysis. Berlin: Springer-Verlag.
• [4] Qiao, F., Yang, H. & Lam, W.H.K. (2001). Intelligent Simulation and Prediction of Traffıc Flow Dispersion. Transportation Research Part B, Vol. 35, 843-863.
• [5] Çetin, N., Nagel, K., Raney, B. & Voellmy, A. (2002). Large-scale multi-agent transportation simulations. Computer Physics Communications, 147(1-2), 559-564.
• [6] Fu, L. (2002). A Simulation Model for Evaluating Advanced Dial-A-Ride Paratransit Systems. Transportation Research Part A, 36, 291-307.
• [7] İstanbul Kentiçi Ulaşım Şurası. (2002). Kent ve Ulaştırma Planlaması Komisyonu 1. Taslak Raporu, İstanbul Büyükşehir Belediyesi.
• [8] Banks, J. (1996). Discrete-Event System Simulation. 2nd Ed. New Jersey: Prentice Hall Inc.
• [9] Fishwick, P.A. (1995). Simulation Model Design and Execution: Building Digital Worlds. New Jersey: Prentice-Hall.
• [10] Taha, H. (2000). (Çev. Baray, A. & Esnaf, Ş.). Yöneylem Araştırması. İstanbul: Literatür Yayınevi.
• [11] Kleijnen, J.P.C. & Groenendaal, W. (1992). Simulation: A Statistical Perspective. NY: John Wiley & Sons.
• [12] Harrington, H.J. & Tumay, K. (2000). Simulation Modeling Methods. NY: McGraw Hill.
• [13] Mchaney, R. (1991). Computer Simulation: A Practical Perspective. San Diego, Califomia: Academic Press.
• [14] Eldabi, T., Irani, Z., Paul, R.J. & Love, E.D. (2002). Quantitative And Qualitative Decision-Making Methods in Simulation Modelling. Management Decision, 40(1), 64-73.
• [15] Taylor, B.W. (1993). Introduction To Management Science. 4th Ed. Boston: Ally and Bacon.
• [16] Render, B. & Stair, R.M. Jr. (2000). Quantitative Analysis for Management. 7th Ed. New Jersey: Prentice-Hall.
• [17] Yılmaz, E. (2003). Kentiçi Otobüs Taşımacılığında Hat Planlaması ve Simülasyonla Bir Çözüm Önerisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.