KORUMA SORUMLULUĞU’NUN NORMATİF STATÜSÜ

Yıl 2018, Cilt: 13 Sayı: 50, 65 - 89, 01.07.2018

Menent Savaş Cazala

https://doi.org/10.14783/maruoneri.v13i38778.421869

Cited By: 1

Öz

    Koruma Sorumluluğu önce bir rapor daha sonra Birleşmiş
Milletler’in resmi bir belgesi olarak kısa zamanda gelişme göstermiş olmasına
karşın, normatif statüsü üzerine süregelen tartışma halen devam etmektedir.
Özellikle 2011’de gerçekleşen Libya müdahalesinin ardından söz konusu ülkenin
daha da istikrarsızlaşması üzerine, Koruma Sorumluluğu’nun zaten tartışmalı
olan geçerliliğinin sona erdiği düşüncesi yaygınlaşmış olsa da bu çalışmada,
yeni bir okuma üzerinden bu prensibin kısmen de olsa halen geçerli bir normatif
gücü olduğu görüşü savunulmaktadır. 2017 Ağustos’unda Rohingyalı Müslüman
halkın başına gelen toplu zulüm karşısında uluslararası toplumun sessiz kaldığı
veya Suriye krizinde kimyasal silah kullanımına rağmen BM Güvenlik Konseyi’nin
herhangi bir eylemde bulunamadığı bir dönemde, Koruma Sorumluluğu ve devletlere
yüklediği sorumlulukların savunulmasının daha da fazla önem kazanmaktadır.
Vahşet suçları karşısında BM Güvenlik Konseyi daimi üyelerinin veto hakkının
askıya alınması girişimi, Koruma Sorumluluğu’nun geleceği için hayati bir öneme
sahip olup, ağır insan hakları ihlallerinde devletlerin egemenlik ve toprak
bütünlüğü üzerinden bir meşruiyet söylemi geliştirmelerinin önüne geçilmesini
amaçlamaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Koruma Sorumluluğu, uluslararası normlar, vahşet suçları, veto, S-5

Kaynakça

• KAYNAKÇA
•  Bellamy Alex J., Reike Ruben, “The Responsibility to Protect and International Law”, Global Responsibility to Protect, 2(3), 2010. Chersterman Simon, Just War or Just Peace?: Humanitarian Intervention and International Law, Oxford University Press, 2002.  Cronogue Graham, “Responsibility to Protect: Syria the Law, Politics, and Future of Humanitarian Intervention Post-Libya”, Journal of International Humanitarian Legal Studies, 3(1), 2012. Evans Gareth, The Responsibility to Protect: Ending Mass Atrocity Crimes Once and for All, Washington: The Brookings Institution, 2008.  Finnemore Martha, Sikkink Kathryn, “International Norm Dynamics and Political Change”, International Organization, vol.52, no.4, 1998. Finnemore Martha, The Purpose of Intervention, Cornell University Press, Londra, 2003. Harrington Joanna, “The Working Methods of The United Nations Security Council: Maintaining The Implementation of Change”, International and Comparative Law Quarterly, vol.66, 2017. High Level Panel on Threats, Challenges, and Change, A More Secure World: Our Shared Responsibility, New York, United Nations, 2004. Hobson Christopher, “Responding to Failure: The Responsibility to Protect after Libya”, Millennium: Journal of International Studies, 44(3), 2016. ICISS, Responsabilité de protéger, 2001  International Crisis Group, Myanmar: A New Muslim Insurgency in Rakhine State, Report no:283, 15 Aralık 2016. Loiselle Marie-Eve, “The Normative Status of the Responsibility to Protect after Libya”, Global Responsibility to Protect, vol5, 2013. Report of the Secretary General, Implementing the responsibility to protect, A/63/677, 12 Ocak 2009. Revised draft outcome document of the High-level Plenary Meeting of the General Assembly of September 2005 submitted by the President of the General Assembly, A/59/ HPLM/CRP.i/ Rev.s, 5 August 2005. Roberts Adam, “NATO's ‘Humanitarian War’ over Kosovo”, Survival, 41(3), 1999.  Strauss Ekkehard, “A Bird in the Hand is Worth Two in the Bush –On the Assumed Legal Nature of the Responsibility to Protect”, Global Responsibility to Protect, 1(3), 2009. Türkmen Füsun, İnsan Haklarının Yeni Boyutu. İnsancıl Müdahale, İstanbul, Okumuş Adam Yayınları, 2006. United Nations 2005 World Summit Outcome, A/RES/60/1/2005, 16 Eylül 2005. United Nations Millennium Declaration, A/RES/55/2, 8 Eylül 2000.  Welsh Jennifer, “Civilian Protection in Libya: Putting Coercion and Controversy Back into RtoP”, Ethics & International Affairs, 25(3), 2011.  A/63/677, 12 Ocak 2009. A/RES/62/557, 15 Eylül 2008.  A/RES/63/308, 14 Eylül 2009. A/RES/63/308, 9 Ekim 2009.  A/RES/72/188, 19 Aralık 2017. A/RES/72/191, 19 Aralık 2017. S/2018/138, Suriye krizine dair Genel Sekreter tarafından hazırlanan 48. Rapor, 20 Şubat 2018. S/2018/369, 19 Nisan 2018. S/PV.8060, 28 Eylül 2017.  S/PV.8188, 24 Şubat 2018  S/PV.8242, 25 Nisan 2018. S/RES/1564, 18 Eylül 2004.  S/RES/2401, 24 Şubat 2018. UN Doc A/60/L.49, 17 Mart 2006. UN Doc A/66/L.42, 28 Mart 2012. UN Doc A/66/L.42, 28 Mart 2012. UN Doc A/68/PV.6, 23 Eylül 2013. UN Doc S/21048, 22 Aralık 1989.  UN Doc S/PV.7052, 29 Ekim 2013.  UN Doc S/PV.7285, 23 Ekim 2014. UN Doc S/PV.7539, 20 Ekim 2015. http://www.lemonde.fr/syrie/article/2018/03/27/syrie-le-secteur-rebelle-de-la-ghouta-orientale-continue-de-se-vider_5277044_1618247.html  http://www.lepoint.fr/societe/la-france-reconnait-le-conseil-national-de-transition-comme-seul-representant-legitime-de-la-libye-10-03-2011-1304755_23.php  http://www.un.org/fr/documents/view_doc.asp?symbol=S/PV.8228  http://www.lemonde.fr/ameriques/article/2018/04/14/donald-trump-annonce-des-frappes-contre-la-syrie-en-coordination-avec-paris-et-londres_5285332_3222.html  http://research.un.org/fr/docs/sc/quick  http://centerforunreform.org/sites/default/files/FACT%20SHEET%20ACT%20June%202015.pdf http://www.globalr2p.org/media/files/2018-02-09-coc-list-of-supporters.pdf  https://www.gov.uk/government/speeches/im-proud-to-say-that-the-united-kingdom-is-signing-up-to-the-act-code-of-conduct  http://www.theelders.org/  https://www.ipinst.org/2015/09/preventing-mass-atrocities#8  https://www.un.org/press/en/2007/sc8939.doc.htm  http://www.bbc.com/turkce/haberler/2015/11/151109_myanmar_sonuclar  http://www.ohchr.org/FR/Countries/AsiaRegion/Pages/MMIndex.aspx  http://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-41172871  https://www.rfa.org/english/news/myanmar/myanmar-government-vows-to-fight-muslim-terrorist-group-01082018162620.html  http://www.theindependentbd.com/post/111372  https://www.unocha.org/rohingya-refugee-crisis  http://www.un.org/undpa/en/speeches-statements/12122017/myanmar