İŞLETMELERİMİZDE İNSAN KAYNAKLARI BÖLÜMLERİNİN YE YÖNETİCİLERİNİN ÖNEMİ

Yıl 2006, Cilt: 7 Sayı: 25, 69 - 81, 10.01.2006

Serap Benligiray

https://doi.org/10.14783/maruoneri.677359

Cited By: 2

Öz

İnsan kaynakları yönetimi, tüm işletmelerde yerine getirilmesi gereken işlevsel bir sorumluluk alanıdır. Ancak insan kaynaklarına ve yönetimine verilen önem işletmeden işletmeye değişmektedir. Bu önemin göstergesi olarak insan kaynakları bölümlerinin örgüt yapıları ve bu bölümlerden sorumlu kişilerin genel örgüt yapısı içindeki konumları farklılaşmaktadır. Bu araştırmanın amacı, söz konusu farklılaşmanın ülkemizdeki işletmelerde nasıl olduğunu belirlemek ve tanımlamaktır. Bu nedenle ülkemizdeki işletmelerin genel örgüt yapıları içinde insan kaynakları bölümlerinin yerleri, işlevleri, personel sayıları ve hiyerarşik yapıları ile yöneticilerinin unvanları ve eğitim durumları belirlenmiştir. Ayrıca insan kaynakları bölümlerinde yapılan işlerin niteliğinin ve insan kaynakları yöneticilerinin stratejik kararlara katılımlarının hangi değişkenler tarafından etkilendiği analiz edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İnsan Kaynakları, İnsan Kaynakları Yönetimi, İnsan Kaynakları Bölümünün Önemi, insan Kaynakları Bölümünün Örgüt Yapısı, İnsan Kaynakları Yöneticilerinin Pozisyonları

Kaynakça

• [1] Bingöl, D. (1998). İnsan Kaynaklan Yönetimi. 4. Baskı. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
• [2] Werther, Jr.W.B. & Davis, K. (1993). Humarı Resource and Personel Management. 4. Basım. New York: McGraw-Hill International Editions.
• [3] Arthur Andersen Danışmanlık Ltd.Şti. (2000). 2001 ’e Doğru İnsan Kaynakları Araştırması. İstanbul: Sabah Yayıncılık A.Ş.
• [4] Uyargil, C.; Özçelik, O. & Dündar, G. (2001). Cranfıeld Uluslar arası Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Araştırması 1999-2000 Türkiye Raporu. İstanbul: İ.Ü. İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yayını, No: 408.
• [5] (2002). Türkiye’nin En Etkin İK Departmanları Araştırması. Power, 10, 78-81.
• [6] Yüksel, Ö. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
• [7] Fisher, C.D.; Schoenfeldt, L.F. & Shaw, J.B. (1999). Human Resource Management. 4th Ed. Boston: Houghton Mifflin Company.
• [8] Büyükuslu, A.R. (1998). Globalizasyon Boyutunda İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Der Yayınları.
• [9] Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayıncılık İletişim Eğitim Hizmetleri Ltd. Şti.
• [10] Dessler, G. (1997). Human Resource Management. 7th Ed. New Jersey: Prentice Hall International, Inc.
• [11] Can, H.; Akgün, A. & Kavuncubaşı, Ş. (1995). Kamu ve Özel Kesimde Personel Yönetimi. 2. Baskı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• [12] Mathis, R. & Jackson, J.H. (2003). Human Resource Management. lOth Ed. Australia: Thomson South-Western.
• [13] Ergin, C. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimi. 2. Baskı. Ankara: Academyplus Publishing.
• [14] Fitz-Enz, J. & Philips, J.J. (2001). İnsan Kaynaklarında Yepyeni Bir Vizyon. (Çev.: P.A. Dinç). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• [15] Ayçan, Z. & Kanungo, R.N. (2000). Toplumsal Kültürün Kurumsal Kültür ve İnsan Kaynakları Uygulamaları Üzerindeki Etkileri. Türkiye'de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları. (Ed.: Z. Ayçan). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• [16] Torrington, D & Hail, L. (1998). Human Resource Management. 4th Ed. Londra: Prentice Hail Europe.
• [17] Ayçan, Z. (1999). Anadolu Kaplanları: İnsan Kaynakları Uygulamaları ve Yönetim Sistemleri. 7. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi. İstanbul Bilgi Üniversitesi, 42-44.