HİZMET İÇİ EĞİTİM SONUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİNİN İŞLETMELER AÇISINDAN ÖNEMİ

Yıl 2006, Cilt: 7 Sayı: 26, 25 - 36, 15.06.2006

Pınar Tınaz

https://doi.org/10.14783/maruoneri.677959

Öz

Günümüz işletmeleri, sorumluluk alabilen, karar alma becerileri gelişmiş ve işletmecilik bilgisine sahip bireylere gereksinim duymaktadır. Verimlilik ve iş kalitesinin
arttırılmasına hizmet eden eğitim etkinliklerinin önemi, pek çok işletme tarafından kabul edilmektedir. Eğitim, bilgi verme, yetenek ve becerileri geliştirme sürecidir. Eğitimin işlevi değişim yaratmaktır. Değişim sağlandığında eğitim, başarılı sayılmaktadır. Değişimin sağlanıp sağlanmadığını belirlemek için eğitim etkinliklerinin sonuçlarının değerlendirilmesi gereklidir. Bu çalışmada, işletmelerde eğitim etkinliklerinin sonuçlarının değerlendirilmesine ne derece önem verildiği;
değerlendirmenin kimler tarafından ve hangi yöntem ve araçlarla yapıldığı; değerlendirmede ne gibi engellerle karşılaşıldığı ve eğitim sonrasında başarısız bulunan bireylere hangi işlemlerin uygulandığı irdelendi. Elde edilen veriler sunularak tartışıldı.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Eğitim Yararları, Eğitimin Değerlendirilmesi

Kaynakça

• [1] Tınaz, P. (2000). Organizasyonlarda Etkili Öğrenme Stratejileri. İstanbul: MESS Yay.
• [2] Graham, T. & Bennett, R. (1993). Humarı Resources Management. 7. Ed., Londra: Pittmann Pub.
• [3] Stammers, R. & Patrick, J. (1974). Psychology ofTraining. Londra: Methuen and Co Ltd..
• [4] Ekin, N. (1997). Değişim ve Eğitimde Yeni Boyutlar. Küresel Bilgi Çağında Eğitim-Verinılilik-Istihdam. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayını. Sayı: 43.
• [5] Sipahi, 1. (1998). Eğitim, Geleceği Öngörmenin Yolunu Açar. MESS MERCEK, 12, Ekim, 3.
• [6] Mullins, L.J. (2002). Management and Orgaııisational Behaviour. 6. Ed. Essex: Pearson Education Limited.
• [7] Werther, W.B. Jr. & Davis, K. (1993). Human Resources and Personnel Management. 4.Ed. Singapore: Mc Graw Hill, Inc.
• [8] Cascio, W. (1992). Managing Human Resources; Productivity, Quality of Work Life, Profıts. 3.Ed. New York: Mc Graw Hill Inc.
• [9] Alliger, G.M. & Janak, E.A. (1989). Kirpatrick’s Levels of Training Criteria: Tbirty Years Later. Personnel Psychology, 42, 331-342.
• [10] Kirkpatrick, D. (1967). Evaluation of Training. (Eds.: Craig, R.L. & Bittel, L.R.). Training and Development Handbook. NewYork: Mc Graw Hill Book Comp.
• [11] Turgut, M.F. (1995). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargıcı Yayınları.
• [12] Seyidoğlu, H. (2000). Bilimsel Araştırma ve Yazma El Kitabı. İstanbul: Güzem Yayınları.
• [13] Şencan, H. & Erdoğmuş, N. (2001). İşletmelerde Eğitim İhtiyacı Analizi. İstanbul: Beta Yayınları.
• [14] Baloğlu, B. (1997). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İstanbul: Der Yayınları.
• [15] Kaynak, T.; Aral, Z.; Atay, 1. & Uyargil, C. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. 2. Baskı. İstanbul: I.Ü. İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Araştırma ve Yardım Vakfı Yayınları.
• [16] Becker, B.; E.-Huselid, M.A. & Ulrich, D. (2001). The HR Scorecard, Linking People, Strategy and Performance. Boston: Harvard Business School Pres.
• [17] İstanbul Ticaret Odası. (2005). Çeşitli İstatistiki Tablolar. (Oda Kayıtlarına Göre). (http://www.ito.org.tr/ITO Portal/SDMMain.aspx?tabid=511). [13.04.2004],
• [18] Tanyeli, H. (1970). Personel Eğitimi İlkeler, Metodlar, Teknikler. Ankara: Şenyuva Mat.