TÜRKİYE'DEKİ AVRUPA BİRLİĞİ ÜYESİ ÜLKELERİN BÜYÜKELÇİLİKLERİ'NİN KAMUYU BİLGİLENDİRME MODELİ BAĞLAMINDA SOSYAL MEDYA KULLANIMLARI

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 1, 1 - 18, 30.03.2018

Mustafa Karaca Caner Çakı Fulya Almaz

Öz

Büyükelçilikler
bulundukları ülkelerde, temsil ettikleri ülkelerin en yetkili organları olarak kabul
görürler. Bu açıdan büyükelçilikler görevde bulundukları ülkelerdekipaydaşları ile
etkin bir halkla ilişkiler faaliyeti yürütmeleri gerekmektedir. Bu amaçla,
büyükelçilikler halkla ilişkiler faaliyetlerinde geleneksel medya araçları
olarak bilinen radyo, televizyon, gazete gibi kitle iletişim araçlarını etkin
bir şekilde kullanmaktadır. Son yıllarda, bu iletişim araçlarının yanında
sosyal medya platformlarının da büyükelçilikler tarafından hakla ilişkiler
faaliyetlerinde kullanılmaya başlandığı görülmüştür.

            Bu makalede büyükelçiliklerin, sosyal
medya platformlarını uluslararası boyutta temsil ettikleri ülkelerde
paydaşlarını bilgilendirmede nasıl ve ne ölçüde kullandıkları
incelenmiştir.  Bu amaçla çalışmada,
Eurostat'ın verilene göre nüfus bakımından en kalabalık Avrupa Birliği üyesi üç
ülkenin (Almanya, Fransa, İngiltere) Türkiye'de faaliyet gösteren
büyükelçilikleri ele alınmıştır. Büyükelçiliklerin, resmi Facebook hesapları,
Grunig ve Hunt'ın halkla ilişkiler modellerinden kamuyu bilgilendirme modeli
kapsamında incelenmiştir. Facebook hesapları, 2017 yılının Mart, Nisan ve Mayıs
ayları içinde oluşturulan tablolar ve kodlama cetveli ile içerik analizi
yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Elde edilen bulgular ışığında sosyal
medyanın büyükelçilikler tarafından yoğun olarak "bilgilendirme"
amaçlı kullanıldığı tespit edilmiştir. Ayrıca, farklı büyükelçiliklerin farklı
amaçlarla da sosyal medya platformlarını kullandıkları çalışma kapsamında
ortaya çıkarılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Sosyal Medya, Halkla İlişkiler, Grunig ve Hunt, Büyükelçilikler

THE SOCIAL MEDIA USE OF THE EMBASSIES IN TURKEY OF THE EUROPEAN UNION MEMBER COUNTRIES IN THE CONTEXT OF THE PUBLIC INFORMATION MODEL

Öz

Embassies
are considered the most authoritative bodies of the countries they represent.In
this respect, the embassies are required to carry out an effective public relations
with their stakeholders.For this purpose, the embassies effectively have used
mass media such as radio, television and newspaper, which are known as
traditional media tools in public relations activities. In recent years, it has
been seen that besides these means of communication, social media platforms
have been also used by the embassies in their public relations activities.

            In this article, it was examined how
and in what way the embassies have used their social media platforms to inform
their stakeholders in countries where they represent at the international
dimension. For this purpose, the embassies in Turkey of the three most populous
members (Germany, France, UK) of the European Union member countries in terms
of the population in Turkey were examined according to the data of Eurostat in
this study. The official Facebook accounts of the embassies in the context
of  the public information model which is
one of Grunig and Hunt's public relations models were analysed. Facebook
accounts were examined using tables and coding schedules created with content
analysis method in March, April and May of 2017. In the light of the findings,
it was determined that the social media was used intensively by the embassies
for "informing".In addition, it was revealed that different embassies
have used social media platforms for different purposes.

Anahtar Kelimeler

Social Media, Public Relations, Grunig and Hunt, Embassies

Kaynakça

• Akyüz, A . (2013). Sosyal Medyada Müşteri Etkileşimi ve Firmalar Açısından Önemi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2 (2), 5-22. Barutçu, S.,& Tomaş, M. (2013). Sürdürülebilir Sosyal Medya Pazarlaması Ve Sosyal Medya Pazarlaması Etkinliğinin Ölçümü. Journal Of Internet Applications & Management/İnternet Uygulamaları Ve Yönetimi Dergisi, 4(1). Ertürk, K.,& Berkman, A. (2016). İki Yönlü Simetrik Halkla İlişkiler Modelinde İletişim Politikası Olarak Kurumsal Yönetişim. Niğde Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Nisan 2016; 9(2). Bernet, M. (2010). Social Media in der Medienarbeit: Online-PR im Zeitalter von Google, Facebook & Co. Springer-Verlag. Boztepe, H. (2013). Halkla İlişkiler Perspektifinden Güven Kavramı: Katılımcılık, Şeffaflık Ve Hesap Verebilirlik İlkelerinin Kamu Kurumlarına Yönelik Güvenin Oluşmasındaki Rolü. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi| Istanbul University Faculty Of Communication Journal, (45), 53-74. Bulunmaz, B. (2011). Otomotiv Sektöründe Sosyal Medyanın Kullanımı Ve Fiat Örneği. Global Media Journal Turkish Edition, 2(3), 19-50. Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Canöz, K.,& Canöz, N. (2013). Halkla İlişkilerde Kamuyu Bilgilendirme Modeli: Konya Örneğinde 4+ 4+ 4 Eğitim Sistemine Yönelik Bir Saha Araştırması. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1(33), 365-391. Çakı, C. ve Gazi, M. A. (2016), Kurumsal İmaj Oluşturmada Sosyal Medya Performansının Rolü: İl Emniyet Müdürlükleri Üzerine İnceleme. 1. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu, Elazığ, ss.850-862. Çakı, C., Zorlu, Y., Erol, E. G., Karaca, M. ve İspir, İ. (2017a), Avrupa Sosyalist Partilerinin Halkla İlişkiler Amaçlı Sosyal Medya Kullanımları, 2. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu, Antalya. Çakı C. ve Macun, Ş. (2017b), Halkla İlişkilerde Kamuyu Bilgilendirme Modeli Bağlamında Türkiye’deki Bakanlıkların Sosyal Medya Kullanımları, 1st Eurasian Conference on Language and Social Sciences, ss. 196, Antalya. Ertürk, K. Ö. ve Muradiye, B. (2012). Proaktif Halkla İlişkiler Faaliyeti Olarak Jandarma Hizmeti. Güvenlik Bilimleri Dergisi, Kasım 2012, 1(1), 95-118. Eryılmaz, B.,& Zengin, B. (2014). Butik Otel İşletmelerinin Sosyal Medya Kullanimina Yönelik Bir İnceleme: Facebook Örneği. Kastamonu University Journal Of Economics & Administrative Sciences, 42-59. Fuchs, C. (2017). Social media: A critical introduction. Sage. Gazi, M. A., Çetin, M. ve Çakı, C. (2017), The Research of The Level of Social Media Addiction of University Students, International Journal of Social Sciences and Education Research, Volume: 3(2), pp. 549-559. Genç, H. (2010). İnternetteki Etkileşim Merkezi Sosyal Ağlar Ve E-İş 2.0 Uygulamaları. Akademik Bilişim, 481-487. Geray, H. (2014). İletişim Alnından Örneklerle Toplumsal Araştırmalarda Nitel ve Nicel Yöntemlere Giriş. Umuttepe Yayınları, Kocaeli. Grunig, J. E. (2013). Excellence İn Public Relations And Communication Management. Routledge. Grunig, J. E. (1990). Theory And Practice Of İnteractive Media Relations. Public Relations Quarterly, 35(3), 18. Grunig, J. E. (Ed.). (2013). Excellence in public relations and communication management. Routledge. Hilker, C. (2012). Erfolgreiche Social-Media-Strategien für die Zukunft: Mehr Profit durch Facebook, Twitter, Xing und Co. Linde Verlag GmbH. Hutton, J. G. (2001). Halkla ilişkilerin tanımı, boyutları ve etki alanları.Kurgu Dergisi S: 18, ss. 385-400. İlter, B.,& Bayraktaroğlu, G. (2007). Kar amacı gütmeyen sosyal içerikli pazarlama uygulamaları: sosyal pazarlama. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (28). İşler, D. B., Çiftçi, M., & Yarangümelioğlu, D. (2013). Halkla İlişkiler Aracı Olarak: Sosyal Medyanın Kullanımı Ve Yeni Stratejiler. Sosyal Ve Beşeri Bilimler Dergisi,Cilt 5, No 1, 2013 Issn: 1309-8012 (Online). Kalender, A.,& Tarhan, A. (2009). Belediyelerin Kamuyu Bilgilendirme Amaçlı Sms Kullanımına Muhtarların Bakışı Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 5(4), 18-35. Karatepe, S. (2008). İtibar Yönetimi: Halkla İlişkilerde Güven Yaratma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 77-97. Köksal, Y.,& Özdemir, Ş. (2013). Bir İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya'nın Tutundurma Karması İçerisindeki Yeri Üzerine Bir İnceleme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1). Ledingham, J. A.,& Bruning, S. D. (1998). Relationship management in public relations: Dimensions of an organization-public relationship. Public relations review, 24(1), 55-65. Mengü, S. Ç.,& Görpe, S. (2007). Halkla İlişkilerde Aydınlanma: Kamusal İletişim Stratejilerinin Gerçekleşmesinde Halkla İlişkiler Rolleri ve Etik. Sayımer, İdil ve Yayınoğlu, Pınar Eraslan.(Editörler). Editörler), İdil Sayımer ve Pınar Eraslan Yayınoğlu, Halkla İlişkiler ve Reklam Üzerine Etik Değerlendirmeler, İstanbul: Beta Yayını. Michelis, D.,& Schildhauer, T. (2010). Social Media Handbuch. Theorien, Methoden, Modelle. Baden-Baden. Özgen, E.,ve Bayraktar, N. (2014). Spin Doctor Kavramının Tehdidi Altında Halkla İlişkiler. Marmara İletişim Dergisi, (21), 01-18. Pfeiffer, T.,& Koch, B. (2011). Social Media: wie Sie mit Twitter, Facebook und Co. Ihren Kunden näher kommen. Pearson Deutschland GmbH. Peltekoğlu, F. B. (1998). Halkla ilişkiler nedir?. Beta Basım Yayım Dağıtım. Qualman, E. (2010). Socialnomics: How Social Media Transforms The Way We Live And Do Business. John Wiley & Sons. Safko, L. (2010). The Social Media Bible: Tactics, Tools, And Strategies For Business Success. John Wiley & Sons. Schmidt, J. H. (2013). Social media, Springer-Verlag, Hamburg, Deutschland. Sepetci, T. (2012). Toplum Kültürünün Uygulanan Halkla İlişkiler Modellerine Etkisi: Türkiye'deki Devlet Ve Vakıf Üniversiteleri Üzerine Bir Araştırma. Journal Of Yaşar University, 7(28), 4722-4748. Solmaz, B., Tekin, G., Herzem, Z., & Demir, M. (2013). İnternet Ve Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Bir Uygulama. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 7(4), 23-32. Şenyurt, G. (2016). Belediyelerin Halkla İlişkiler Uygulamalarında İnternetin Ve Sosyal Medyanın Kullanımı: Konya Merkez İlçe Belediyeleri Üzerine Bir İnceleme. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İnif E-Dergi), 1(1), 44-67. Tarhan, A. (2012). Büyükşehir Belediyelerinin Sosyal Medya Uygulamalarına Halkla İlişkiler Modellerinden Bakmak. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi, İletişim Kuram Ve Araştırma Dergisi, (35), 79-101. Tekvar, S. O. (2017). Habermas Ve Bourdıeu’nün Temel Kavramları Üzerinden Halkla İlişkileri Yeniden Düşünmek. Erciyes İletişim Dergisi, 5(1),82-94. Tuncer, A. İ. (2011). Kurumsal İtibarı Güçlü Örgütlerin İnternet Sitelerinin Simetrik Halkla İlişkiler Modeli Çerçevesinde Karşılaştırılması. Cankaya University Journal of Humanities and Social Sciences, 8(1). Ustakara, F.,& Aydemir, M. (2015). Şeytanın Avukatı'ndan Başkanın Adamları'na: Asimetrik İletişim Ve Spin Döngüsünde Gerçeklik Üretimi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 9(1), 72-93. Vural, Z.,& Bat, M. (2010). Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma. Journal Of Yasar University, 5(20). Wattanacharoensil, W.,& Schuckert, M. (2015). How Global Airports Engage Social Media Users: A Study of Facebook Use and Its Role in Stakeholder Communication. Journal of Travel & Tourism Marketing, 32(6), 656-676. Weinberg, T., Ladwig, W., & Pahrmann, C. (2012). Social-Media-Marketing: Strategien für Twitter, Facebook & Co. O'Reilly Germany. Yağmurlu, A. (2011). Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler Ve Sosyal Medya. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 7(1), 5-15. Yağmurlu, A. (2007). Halkla İlişkiler Yöntemi Olarak Kamu Diplomasisi. İletişim Araştırmaları, 1(5), 9-38. Zarrella, D. (2009). The social media marketing book. " O'Reilly Media, Inc.". İnternet Kaynakları http://www.tuerkei.diplo.de/Vertretung/tuerkei/tr/Startseite.html //Erişim Tarihi: 10.06.2017. https://tr.ambafrance.org //Erişim Tarihi: 10.06.2017. https://www.gov.uk/government/world/organisations/british-embassy-ankara.tr //Erişim Tarihi: 10.06.2017. https://www.facebook.com/buyukelciligi //Erişim Tarihi: 10.06.2017. https://www.facebook.com/AmbassadeFranceTurquie/ //Erişim Tarihi: 10.06.2017. https://www.facebook.com/ukinturkey //Erişim Tarihi: 10.06.2017.