BİR ALANYAZIN TARAMASI İLE NATÜRALİST BAĞDAŞIMCILIK

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 2, 27 - 45, 30.12.2023

Sakine Sincer

Öz

Örgütlerin amaçlarına ulaşmak için etkili bir lidere ihtiyaç duyması, yönetim bilimlerine gösterilen ilgiyi her geçen gün daha da arttırmaktadır. Nitelikli bir eğitim lideri yetiştirmeyi hedefleyen eğitim yönetimi çalışmalarının yoğunlaştığı konulardan biri, eğitim yönetiminin bir bilim olarak kabul edilip edilemeyeceği olmuştur. Eğitim yönetiminin bir bilim olması yolundaki en güçlü çaba, pozitivizmin temelinde yer alan mantıksal ampirizm düşüncesinin 1950’lerde eğitim yönetimini etkisi altına almasıyla sonuçlanmıştır. Pozitivist düşüncenin hâkim olduğu bilimsel dönemi, eğitim yönetimi kuramlarının pozitivizmin etkisinden kurtulduğu pozitivizm ötesi bir dönem takip etmiştir. Eğitim yönetimi alanında, post-pozitivist yaklaşımlardan biri de Evers ve Lakomski tarafından ortaya atılan natüralist bağdaşımcılık yaklaşımıdır. Bu çalışmanın amacı, eğitim yönetiminin bir bilim olup olmadığı sorusunu yeni bir bilim anlayışı ile cevaplamaya çalışan natüralist bağdaşımcılık yaklaşımını irdelemektir. Bu bağlamda, söz konusu yaklaşımın tarihsel arka planı eğitim yönetimi ile bilim arasındaki ilişki çerçevesinde eğitim yönetimi kuramını etkileyen dönemler şeklinde ele alınmıştır. Ardından, Evers ve Lakomski’nin görüşleri doğrultusunda natüralist bağdaşımcılık yaklaşımı ve bu yaklaşımın bilimi nasıl ele aldığı incelenmiştir. Son olarak, bu yaklaşıma yöneltilen eleştireler ve yaklaşımın zayıf yanları üzerinde durulmuştur. Çalışmada, natüralist bağdaşımcılık yaklaşımına ilişkin bilgiler birincil ve ikincil kaynaklara dayalı alanyazın taraması yöntemiyle toplanmıştır.

Anahtar Kelimeler

yeni bilimsel felsefe, eğitim yönetimi, natüralistik bağdaşımcılık

NATURALISTIC COHERENTISM: A LITERATURE REVIEW

Öz

The fact that organizations need an effective leader to reach their goals attracts more attention to management science. Whether educational management should be accepted as a science or not is one of the questions addressed by educational management studies that aim to bring up qualified educational leaders. The strongest effort to establish educational management as a science resulted in the fact that logical empiricism underlying positivism started to dominate educational management in 1950s. The scientific period dominated by positivism was followed by a post-positivist period when positivism lost its effect on educational management theories. One of the post-positivist approaches in educational management is naturalistic coherentism conceptualized by Evers and Lakomski. The current study aims at exploring the approach of naturalistic coherentism, which employs a new understanding of science to answer the question of whether educational management is a science or not. In this context, this study addresses the historical background of this approach within the framework of the relationship between educational management and science. Then it focuses on naturalistic coherentism and how this approach addresses science in line with Evers and Lakomski’s opinions. Lastly, it covers the criticism to this approach as well as its weaknesses.

Anahtar Kelimeler

naturalistic coherentism, new scientific philosopy, educational management

Kaynakça

• Allison, D. J. (2001). Riding the E and L roller-coaster: How I came to fear naturalistic coherentism. Journal of Educational Administration, 39(6), 539-553.
• Baloğlu, N. (2011). Dağıtımcı liderlik: okullarda dikkate alınması gereken bir liderlik yaklaşımı. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 127-148.
• Barlosky, M. (1995). A rejoinder to Evers and Lakomski. Curriculum Inquiry, 25(4), 467- 474.
• Beycioğlu, K., & Dönmez, B. (2006). Eğitim yönetiminde kuramsal bilginin üretimine ve uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 47(47), 317-342.
• Beycioglu, K. (2012). Will Evers and Lakomski be able to find leadership's Holy Grail?. KEDI Journal of Educational Policy, 9(2), 349-362.
• Bolton, C. L., & English, F. W. (2010). De-constructing the logic/emotion binary in educational leadership preparation and practice. Journal of Educational Administration, 48(5), 561-578.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Donmoyer, R. (2001). Evers and Lakomski’s search for leadership’s holy grail (and the intriguing ideas they encountered along the way). Journal of Educational Administration, 39(6), 554-572.
• Eacott, S., & Evers, C. (2015). New frontiers in educational leadership, management and administration theory. Educational Philosophy and Theory, 47(4), 307-311.
• English, F. W. (1998). The postmodern turn in educational administration: apostrophic or catastrophic development?. Journal of School Leadership, 8, 426-447.
• English, F. W. (2002). The point of scientificity, the fall of the epistemological dominos, and the end of the field of educational administration. Studies in Philosophy and Education, 21(2), 109-136.
• Ergün, M. (2013). Bilim felsefesi. https://d1wqtxts1xzle7.cloudfront.net/35528058/Ulas_Dogan_Derleme-libre.pdf? Erişim Tarihi: 21 Eylül 2023.
• Evers, C. W., & Lakomski, G. (1994). Three dogmas: A rejoinder. Journal of Educational Administration, 32(4), 28-37.
• Evers, C. W., & Lakomski, G. (1995). Response to Barlosky: Methodological reflections on postmodernism. Curriculum Inquiry, 25(4), 457-465.
• Evers, C. W., & Lakomski, G. (1996). Postpositivist conceptions of science in educational administration: An introduction. Educational Administration Quarterly, 32(3), 341- 343.
• Evers, C. W. (2000). Leading and learning in organizational contexts: a contribution from the new cognitive science. International Journal of Leadership in Education, 3(3), 239-254.
• Evers, C. W., & Lakomski, G. (2001a). Theory in educational administration: naturalistic directions. Journal of Educational Administration, 39(6), 499-520.
• Evers, C. W., & Lakomski, G. (2001b). Naturalistic coherentism and its critics: A reply. Journal of Educational Administration, 39(6), 604.
• Evers, C. W. (2003). Philosophical Reflections on Science in Educational Administration. International Studies in Educational Administration, 31(3), 29-41.
• Evers, C. W., & Lakomski, G. (2012). Science, systems, and theoretical alternatives in educational administration: The road less travelled. Journal of Educational Administration, 50(1), 57-75.
• Fırat, N. Ş. (2006). Pozitivist yaklaşımın eğitim yönetimi alanına yansıması, alana getirdiği katkı ve sınırlılıkları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 40-51.
• Forrest, B. (2000). Methodological naturalism and philosophical naturalism: Clarifying the connection. Philo, 3(2), 7-29.
• Greenfield, T. B. (1986). The decline and fall of science in educational administration. Interchange, 17(2), 57-80.
• Hilll, A. L. (2007). Knowing schools as organisations: A naturalistic coherentist theory of knowledge. Post-Script: Postgraduate Journal of Education Research, 8(1), 88-101.
• Hodgkinson, C. (2008). Yönetim felsefesi: Örgütsel yaşamda değerler ve motivasyon. Çev. Ed. İbrahim Anıl ve Binali Doğan. İstanbul: Beta Basım Yayın.
• Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (1987). Educational administration: Theory, research and practice. (9th ed.) New York: Random House.
• Hyung, P. S. (1997). Australian naturalism and its critics. Educational Management & Administration, 25(4), 395-415.
• Hyung Park, S. (2001). Towards developing naturalistic coherentism. Journal of Educational Administration, 39(6), 589-603.
• Koppelberg, D. (1998). Foundationalism and coherentism reconsidered. Erkenntnis, 49(3), 255-283.
• Lakomski, G. (1998). Training administrators in the wild: A naturalistic perspective. UCEA Review, 34(3), 1.
• Lakomski, G. (2001). Organizational change, leadership and learning: culture as cognitive process. International Journal of Educational Management, 15(2), 68-77.
• Lakomski, G., & Evers, C. W. (2001). The incomplete naturalist. Donald Willower on science and inquiry in educational administration. Journal of Educational Administration, 39(5), 442-454.
• Lunenburg, F. C., & Ornstein, A. C. (2011). Educational administration: Concepts and practices. Cengage Learning.
• Maxcy, S. J. (2001). Educational leadership and management of knowing: The aesthetics of coherentism. Journal of Educational Administration, 39(6), 573-588.
• Özdemir, M. (2018). Eğitim yönetiminde geleneksel bilim eleştirisi: Evers ve Lakomski’nin natüralist bağdaşımcı epistemolojisi üzerine düşünceler. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 255-268.
• Özlem, D. (2010). Bilim felsefesi. İstanbul: Notos Kitap Yayıncılık.
• Özmen, A. (2014). Siyasetname'de yönetim felsefesi. Gümüshane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 5(10), 203-217.
• Park, J. (2015). Thematic approach to theoretical speculations in the field of educational administration. Educational Philosophy and Theory, 47(4), 359-371.
• Quine, W. V. (1951). Main trends in recent philosophy: Two dogmas of empiricism. The Philosophical Review, 20-43.
• Quine, W. V. (2000). Two dogmas of empiricism. Perspectives in the Philosophy of Language, 189-210.
• Ribbins, P. M. (2006). History and the study of administration and leadership in education: Introduction to a special issue. Journal of Educational Administration and History, 38(2), 113-124.
• Simon, H. A. (1997). Administrative behavior. (4. Ed.) New York: Simon and Schuster. Sosa, E. (2010). Reflective Knowledge: Apt Belief and Reflective Knowledge. Book Reviews, 1, 389.
• Simsek, H. (1997). Pozitivizm ötesi paradigmatik dönüşüm ve eğitim yönetiminde kuram ve uygulamada yeni yaklaşımlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3(1), 97-109.
• Şişman, M. (1998). Eğitim yönetiminde kuram ve araştırmada alternatif paradigma ve yaklaşımlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(16), 395-422.
• Yılmaz, F. (2014). Ernest Sosa’nın gerekçelendirme kuramına göre erdem’in önemi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.