Bu çalışmada bir edebiyat ürünü olan Franz Kafka’nın Ceza Kolonisi eseri ile
Marcel Duchamp’ın hazır yapıt olarak tanımlanan Büyük Cam adlı eserinin simgesel
yakınlıkları analiz edilmiştir. Franz Kafka’nın Ceza Kolonisi öyküsündeki
Koloni Zabiti ile M. Duchamp’ın Büyük Cam adlı eserinde temsil edilen Bekarlar’ın
özellikle statükonun yeniden üretiminde ısrar eden temsiller olarak tasvir
edilmesinden ötürü, bedeni ve arzuyu kontrol eden düzeneklerin iki önemli metaforu
olduğu öne sürülmektedir. Öncelikle Ceza Kolonisi’ ndeki Koloni Zabiti’nin
hikaye içerisindeki rolüne odaklanıldığında, çoktan ölmüş olan Eski Zabit’in
kurallarına karşı olan obsesyonunun Deleuze ve Guattari’nin soyut-makineler
kavramını karşıladığı görülmektedir. Yani bir çeşit “başka türlü olması mümkünken
o şekilde olan” bir oluşa dikkat çekerek hikayedeki mahkumları etiketleme
makinesinin çözümlemesine ve düzenek (dispozitif) kavramına gönderme yapılmıştır.
İkinci olarak, Duchamp’ın Büyük Cam yapıtı, bir çeşit arzulama makinesi
olarak yorumlanmaktadır. Bu yapıtta Bekarlar’ın arzu-nesnesi olarak tasvir edilen
“kakao” simgesiyle birlikte aslında yaşamsal energeia’sını (enerjisini) yine bir
soyut-makinenin çalışmasına ve işlemesine adadıklarını, bunu yaparken de bir
çeşit karşılıksız aşk temasını ön plana çıkardıkları gözlemlenmiştir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Ekim 2017 |
Kabul Tarihi | 24 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Dergimiz Crossref, SOBIAD, ASOS Index, Index Copernicus, IAD, Academia, ResearchGate ve Google Scholar'da taranmaktadır.