Sözlü Kültür Döneminden Başlayarak Dijital Döneme Kadar Uzanan Süreçte Dil Kültür Etkileşiminin İletişim Süreçlerine Etkisi

Yıl 2023, , 228 - 255, 28.12.2023

Emine Hilal Korucu

https://doi.org/10.60077/medkul.1385832

Öz

İletişim, dil ve kültür gibi, durağan değil tarihsel süreçteki sosyolojik ve teknolojik ilerlemelere bağlı olarak sürekli form değiştiren dinamik bir olgudur. Sözlü kültür döneminden dijital kültür dönemine uzanan süreçte dil ve kültür alanındaki gelişmelerle birlikte iletişim, yeni araçlar ve formlar kazanarak dönüşümünü sürdürmektedir. Dil ve kültür alanındaki yeniliklerin etkileriyle şekillenen binlerce yıllık iletişim tarihi, iletişimin toplumsal ve bireysel yaşamdaki rolüne dair bilgiler vermektedir. Bu çerçevede ortaya çıkan yeni araçlar, iletişim biçimlerine yenilikler getirmekte ve iletişim süreçlerini dönüştürmektedir. Dilin sözlü formunun bireysel etkileşim ve anlam aktarımı için kullanıldığı sözlü kültür döneminden, mobil akıllı telefonlar aracılığı ile sözlü, görüntülü, sesli ve yazılı iletişime olanak sağlayan dijital kültür dönemine kadar iletişimin temel işlevi biçimsel ve içerik olarak farklılaşmıştır. Bu bağlamda iletişim araçları ve kullanılan yöntemlerindeki farklılık, iletişimin temel amacı olan anlam aktarımını da değiştirmiştir. Teknolojik gelişmelerin tüm alanlarda olduğu gibi iletişimde yaratmış olduğu hızlı dönüşüm günlük yaşamda iletişim, dil ve kültür pratiklerinde de yenilikleri beraberinde getirmektedir. Bu betimsel çalışmada, literatür taraması yöntemi ile, sözlü kültür döneminden dijital kültür dönemine kadar geçen süreçte, iletişim alanının değişimi tarihsel olarak ele alınacaktır. Son teknolojik gelişmeler çerçevesinde iletişim, artık zaman ve mekândan bağımsız hale gelmiştir. İletişimdeki fiziksel gerçeklik sanal gerçekliğe evrilmiş ve yapay zekânın da sürece dahil olmasıyla, iletişim, dil ve kültürün tarihsel süreçte olduğu gibi, bugün de birbirini şekillendirdiği ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

İletişim, Dijital Kültür, Sözlü Kültür, İletişimin Gelişimi.

The Effect of the Interaction of Language and Culture on Communication Processes in the Process Starting from the Oral Culture Era and Extending to the Digital Era

Öz

Communication, like language and culture, is a dynamic phenomenon, which is not static but continuously undergoes transformation depending on the sociological and technological advancements in historical processes. Throughout the transition from the oral culture period to the digital culture era, communication has continued its transformation alongside developments in language and culture, acquiring new tools and forms. The millennia-long history of communication, shaped by the effects of innovations in language and culture, provides insights into the societal and individual roles of communication. The emergence of new tools within this framework brings innovations to communication forms, transforming communication processes. From the oral culture period, where the spoken form of language was used for individual interaction and meaning conveyance, to the digital culture era facilitated by mobile smartphones, communication's fundamental function has evolved both in form and content. In this context, the changes in communication tools and methods have also altered the fundamental purpose of communication, which is the conveyance of meaning. Technological advancements, pervasive across all fields, have brought about rapid transformations in communication, introducing innovations in daily communication, language, and cultural practices. This descriptive study employs a literature review method to historically examine the changes in the field of communication from the oral culture period to the digital culture era. In the framework of the latest technological developments, communication has become independent of time and space. The physical reality in communication has evolved into virtual reality, and with the inclusion of artificial intelligence in the process, communication, language, and culture continue to shape each other today, just as they have in historical processes.

Anahtar Kelimeler

Communication, Digital Culture, Oral Culture, Development of Communication.

Kaynakça

• Aksan, M., & Atasoy, G. (2021). Derlembilim ve sözcük anlambilim. Mersin: Toros Üniversitesi Yayınları.
• Alver, F. (2007). Gazeteciliğin kuramsal temelleri. İstanbul: Beta.
• Alver, F. (2016). Eleştirel eylem teorisi, sembolik etkileşimcilik ve kültürel çalışmalar perspektifinden, dijital sosyal ağların iletişim pratiklerini dönüştürme ve demokratikleştirme potansiyelinin belirlenmesi üzerine bir deneme. B. Arık (Ed.), Yeni medya ve görsel kültür II. Uluslararası Medya Çalışmaları Kongresi bildiri kitabı (ss. 801-818). Antalya: ICMS
• Armstrong, K. (2005). Mitlerin kısa tarihi (D. Şendil, Çev.). İstanbul: Merkez Kitapçılık Yayıncılık.
• Asimov, I. (2006). Bilim ve Buluşlar tarihi (E. Topçuoğlu, Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Baudrillard, J. (1974). Tüketim toplumu. (H. Deliceçaylı & F. Keskin, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Benjamin, W. (2013). Fotoğrafın kısa tarihi (2.). İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Bickerton, D. (2016). Adem’in dili insan lisanı nasıl yarattı lisan insanı nasıl yarattı (3. bs; M. Doğan, Çev.). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• Bourdieu, P. (2015). Ayrım (1. bs; D. Fırat & G. Berkkurt, Çev.). Ankara: Heretik Basın Yayın.
• Campbell, S. W. (2013). Mobile media and communication: A new field, or just a new journal? Mobil Media & Communication. 1(1),8-13. https://doi.org/10.1177/2050157912459495
• Carter, R., Meggs, P. B., & Day, B. (2012). Typographic design: Form and communication (5th ed). Hoboken, N.J: John Wiley & Sons.
• Carroll, B. (2017). Writing and editing for digital media (Third edition). New York: Routledge.
• Castells, M. (2005). Ağ toplumunun yükselişi (E. Kılıç, Çev.). İstanbul: Bilgi Universitesi.
• Castells, M. (2016). İletişim gücü. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Crowley, D. J., & Heyer, P. (2014). İletişim tarihi: Teknoloji, kültür, toplum (4. bs; S. Öztürk, Ed.; B. Ersöz, Çev.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çağlar, Ş. (2017). Şövalyelik mesleği gazeteciliğe sosyal medya etkisi. İstanbul: Literatürk Academia.
• Çakmak, V. (2018). Mobil iletişim bağlamında mobil oyunlar:Yürü, keşfet, yakala, biriktir, Pokemon GO! İçinde V. Çakmak & S. Çavuş (Ed.). Dijital kültür ve iletişim. (ss. 309-333) İstanbul: Literatürk Academia.
• Dijk, J. V. (2018). Ağ toplumu (Ö. Sakin, Çev.). İstanbul: Kafka Yayınevi.
• Erdal, G. (2015). İletişim ve tipografi. İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
• Eriksen, T. H., & Nielsen, F. S. (2013). A history of anthropology (2. edition). London: Pluto Press
• Faulmann, K. (2001). Yazı kitabı: Tüm yerkürenin, tüm zamanların yazı göstergeleri ve alfabeleri (I. Arda, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Feyerabend, P. K. (1995). Bilgi üzerine üç söyleşi (C. Güzel & L. Kavas, Çev.). İstanbul: Metis.
• Fischer, S. R. (2013). Dilin tarihi (M. Güvenç, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Freire, P., & Macedo, D. (1998). Okuryazarlık: Sözcükleri ve dünyayı okuma (S. Ayhan, Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Fuchs, C. (2015). Dijital emek ve Karl Marks. Ankara: NotaBende Yayınları.
• Gere, C. (2018). Dijital kültür (2. bs; A. Akın, Çev.). Konya: Salon Yayınları.
• Goody, J. (2011). Yaban aklın evcilleştirilmesi (K. Değirmenci, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Günay, M. (2004). Metinlerle felsefeye giriş. Adana: Karahan Yayınları.
• Güvenç, B. (2003). İnsan ve kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Hançerlioğlu, O. (1999). Düşünce tarihi (8. bs). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Herman, E. S., & Chomsky, N. (2012). Rızanın imalatı: Kitle medyasının ekonomi politiği (2. bs; E. Abadoğlu, Çev.). İstanbul: Bgst Yayınları.
• Hobbs, R. (2017). Create to learn: Introduction to digital literacy. Hoboken, NJ, USA: Wiley, Blackwell.https://www.google.com.tr/books/edition/Create_to_Learn/jU8nDwAAQBAJ?hl=tr&gbpv=1&dq=digital+literacy&printsec=frontcover
• Jacquinot-Deleunay, G. (2016). Eğitim ve iletişim arasındaki ilişkiler. İçinde J. Perriault (Ed.), & H. Köse (Çev.), İletişim biliminin unutulmuş kökenleri. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Jenkins, H. (2018). Cesur yeni medya teknolojiler ve hayran kültürü (2. bs). İstanbul: İletişim.
• Kemp, S. (2023, Mayıs 27). Digital 2023: Global overview report. Datareportal. https://datareportal.com/reports/digital-2023-global overviewreport?utm_campaign=Digital_2023&utm_content=Article_Hyperlink&utm_medium=Article&utm_source=DataReportal
• Lerner, F. A. (2007). Kütüphanelerin hikayesi: Yazının icadından bilgisayar çağına (D. Çenkciler, Çev.). Ỉstanbul: Bileşim Yayınevi.
• Lull, J. (2001). Medya, iletişim, kültür (N. Güngör, Çev.). Ankara: Vadi Yayınları.
• McLuhan, M. (2020). Gutenberg galaksisi-tipografik insanın oluşumu (5. bs; G. Çağalı Güven, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• McLuhan, M., & Powers, B. R. (2001). Global köy (B. Ö. Düzgören, Çev.). İstanbul: Scala Yayıncılık.
• Meggs, P. B., & Purvis, A. W. (2012). Meggs’ history of graphic design (5th ed). Hoboken, N.J: John Wiley & Sons.
• Ong, W. J. (2015). Sözlü ve yazılı kültür: Sözün teknolojileşmesi (5. bs; S. P. Banon, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Oskay, Ü. (2000). XIX. yüzyıldan günümüze kitle iletişimin kültürel işlevleri (3. bs). İstanbul: Der Yayınları.
• Palfrey, J., & Gasser, U. (2008). Born digital-understanding the first generation of digital natives. New York: Basic Books Inc.
• Piaget, J. (2007). Yapısalcılık. İstanbul: Doruk Yayımcılık.
• Platon. (2015). Mektuplar (2. bs; F. Akderin, Çev.). İstanbul: Say.
• Poe, M. T. (2019). İletişim tarihi: Konuşmanın evriminden internete medya ve toplum (2. bs; U. Y. Kara, Çev.). İstanbul: Islık Yayınları.
• Postman, N. (1994). Televizyon: Öldüren eğlence / gösteri çağında kamusal söylem (O. Akınbay, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Renan, E. (2015). Dilin kökeni üzerine (2. bs; S. A. Atınörs, Çev.). İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
• Roberts, J. M. (2015). Avrupa tarihi (F. Aytuna, Çev.). İstanbul: İnkılap Kitabevi.
• Rommetveit, K., & Dijk, N. V. (2022). Post-truth-another fork in modernity’s path. İçinde K. Rommetveit (Ed.), Post-truth ımaginations-new starting points for critique of politics and technoscience. (pp.1-30). New York: Routledge.
• Rousseau, J. J. (2011). Dillerin kökeni üstüne deneme: Melodi ve müziksel taklit ile ilişki. İçinde (Ö. Albayrak, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Saussure, F. D. (1998). Genel dilbilim dersleri (B. Vardar, Çev.). İstanbul: Multilingual.
• Sontag, S. (2008). Fotoğraf üzerine. İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Stevens, L. (2023). How strong are the world’s social connections? Gallup. https://news.gallup.com/opinion/gallup/513650/strong-world-social-connections.aspx
• Strauss, L. C. (2012). Yapısal antropoloji (A. Kahiloğulları, Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Strauss, L. C. (2013). Mit ve anlam. İstanbul: İthaki.
• Thompson, P. (1999). Geçmişin sesi: Sözlü tarih (Ş. Layıkel, Çev.). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Törenli, N. (2005), Yeni medya yeni iletişim ortamı: Bilişim teknolojileri temelinde haber medyasının yeniden biçimlenişi. Ankara: Bilim Sanat Yayınları.
• Vardar, B. (2002). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: Multilingual.
• Wei, R. (2022). Evolving mobile media: Changing technology and transforming behavior. İn. Mobil Media & Communication (pp. 1-5). New York: Sage
• Williams, R. (1993). Kültür (S. Aydın, Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Williams, R. (2003). Televizyon teknoloji ve kültürel biçim (2. bs; A. U. Türkbağ, Çev.). Ankara: Dost.
• Wimmer, F. M. (2009). Kültürlerarası felsefe (M. Tüzel, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası.
• Wingfiel, C., & Connell, L. (2022). Understanding the role of linguistic distributional knowledge in cognition. Language, cognition and neuroscience. 37(10), 1220-1270, DOİ:10.1080/23273798.2022.2069278
• Yaylagül, Ö. (2015). Göstergebilim ve dil. Ankara: Hece Yayınları.