COMPARATIVE ANALYSIS OF TELEVISION AND INTERNET COMMUNICATION

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 1, 61 - 70, 30.04.2021

Mustafa Eren Akpınar

https://doi.org/10.29228/mekcad.6

Cited By: 1

Öz

Communication technologies are undergoing a very effective transformation in today's conditions. This transformation, on the other hand, brings a new perspective to journalism by means of moving journalism and journalism to new platforms, and enables journalism to be examined from different perspectives. The understanding of journalism, which has been transformed and elaborated with different perspectives, is integrated with new communication technologies and causes the emergence of new journalism practices. The best example of the transformation of communication technologies is the increase in journalism, which is also present in oral culture, with print media channels. However, this is not the whole process. After the print media channels, journalism or journalism has been subjected to formal changes with the invention and widespread use of radio. Reporting, which was previously only done on texts, becomes possible with the sound of the radio. Then, with the advent of television, the writing of the print media, and the sound of the radio, and images came into play, making journalism a job that can be done not only with text or sound, but also with both text, sound and image.

However, with the emergence of the internet, journalism undergoes an intense transformation by adding speed as well as all the possibilities provided by television, and causes great differences in terms of form. For this reason, in this study, television and internet journalism is examined by making explanations with the literature review method and comparative analysis method, by focusing on the transformation of television and internet journalism, one of the last two technological developments that are widely used today.

Anahtar Kelimeler

Television, Internet, Reporting, Television Journalism, Internet Journalism

TELEVİZYON VE İNTERNET HABERCİLİĞİNİN KARŞILAŞTIRMALI ANALİZİ

Öz

İletişim teknolojileri günümüz şartlarında oldukça efektif bir dönüşüm içerisine girmektedir. Bu dönüşüm ise gazeteciliğin ve haberciliğinde yeni platformlara taşınmasına vesile olarak haberciliğe yeni bir bakış açısı kazandırmakta ve haberciliğin, gazeteciliğin farklı perspektiflerden incelenebilmesine olanak tanımaktadır. Dönüşüm geçiren, farklı perspektiflerle detaylandırılan habercilik anlayışı ise yeni iletişim teknolojileri ile bütünleşmekte ve yeni habercilik pratiklerinin doğmasına sebep olmaktadır. İletişim teknolojilerinin dönüşümüne en iyi örnek ise sözlü kültürde de var olan haberciliğin basılı medya kanalları ile artması gösterilebilir. Ancak, tüm süreç bundan ibaret olmamaktadır. Basılı medya kanallarından sonra habercilik ya da gazetecilik radyonun bulunması ve yaygınlaşması ile birlikte biçimsel değişimlere maruz kalmıştır. Önceden sadece yazılar üzerinden yapılan habercilik radyo ile birlikte ses ile yapılabilir hale gelmektedir. Ardından televizyonun ortaya çıkması ile birlikte ise basılı medyanın yazısı, radyonun sesinin üzerine bir de görüntüler devreye girerek artık habercilik sadece yazı ya da ses ile değil hem yazı hem ses hem de görüntü ile yapılabilen bir iş haline getirmiştir.

Ancak, günümüze doğru gelindiğinde internetin ortaya çıkması ile birlikte habercilik televizyonun sağladığı bütün olanakların yanı sıra hızı da işin içine katarak yoğun bir dönüşüm geçirmekte ve şekil açısından büyük farkların oluşmasına neden olmaktadır. Bu nedenle de bu çalışmada gelişen iletişim teknolojilerinden olan ve günümüzde yaygın olarak kullanılan son iki teknolojik gelişmelerden olan televizyon ve internet üzerinden haberciliğin nasıl bir dönüşüm geçirdiği üzerinde durularak, literatür taraması yöntemi ve karşılaştırmalı analiz yöntemiyle açıklamalar yapılarak televizyon ve internet haberciliği incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Televizyon, İnternet, Habercilik, Televizyon Haberciliği, İnternet Haberciliği

Kaynakça

• Akyol, O. (2015). Televizyon Ekranının Değişimi. S. Özel (Dü.) içinde, Yeni Medya Çağında Televizyon (s. 170-202). İstanbul: Derin Yayınları.
• Ayhan, B., & Çavuş, S. (2014). İzleyici Araştırmalarında Değişim: Kullanımlar ve Doyumlardan Bağımlılığa. Selçuk İletişim Dergisi, 8(2), 32-60.
• Bardoel, J., & Deuze, M. (2001). Network Journalism: Converging Competences Of Old And New Media Professionals. Austrilian Journalism Review, 23(2), 91-103.
• Bayraktaroğlu, A., & Uğur, U. (2011). Televizyon Haberciliğinde Magazinleşme Olgusu. Art-e Sanat Dergisi, 4(7), 1-47.
• Birsen, Ö., Oğur, O., & Özmen, Ş. Y. (2018). Alternatif Gazetecilik Örneği Olarak Yavaş Medyanın Geleneksel Gazetecilik Değerleri Üzerinden İncelenmesi. Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli Dergisi, 26(3), 370-384.
• Çetinkaya, A. (2018). İçerik Üretiminden Reklama Çevrimiçi Gazetecilik. Ankara: Nobel Yayınları.
• Demirci, A. (2014). Literatür Taraması. Y. Arı, & İ. Kaya (Dü) içinde, Coğrafya Araştırma Yöntemleri (s. 73-107). Balıkkesir: Coğrafyacılar Derneği.
• Dik, E. (2009). Türkiye'de Resmi Gazete'nin Serüveni. Memleket Siyaset, 11(1), 163-179.
• Gurbetoğlu, A. (2018, 2 26). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. İstanbul, Türkiye. Ocak 17, 2021 tarihinde http://www.agurbetoglu.com/files/3-%20ARA%C5%9ETIRMA%20S%C3%9CREC%C4%B0.pdf adresinden alındı
• İnce, M. (2018). Haber Edinme Aracı Olarak İnternet ve İnternet Haberciliği. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Karahisar, Ş. (1999). İnternet Ortamında Eğitim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(18), 145-168.
• Kesim, M. (1979). Televizyonun Tarihi. Kurgu, 2(1), 205-225.
• Kutlu, Ö. (2020). Kamu Yönetiminde Karşılaştırmalı Yöntem. Y. M. Işıkçı, & A. Dirikoç (Dü) içinde, Çocuklara Yönelik Karşılaştırmalı Yönetsel Yapılar (s. 7- 16). Ankara: Astana Yayınları.
• Kutup, N. (2010). İnternet ve Sanat, Yeni Medya ve net.art. Akademik Bilişim Konferansları (s. 9-20). Muğla: Akademik Bilişim.
• Medya Akademisi. (2020). Medya Akademisi. Aralık 18, 2020 tarihinde Gazete Radyo ve Televizyon Haberi Arasındaki Farklar: http://www.medyaakademisi.com/gazete-radyo-ve-televizyon-haberi-arasindaki-farklar.html adresinden alındı
• Milliyet. (2020, Mayıs 12). Televizyonu Kim Buldu? Televizyon İlk Olarak Ne Zaman, Nasıl İcat Edilmiştir? Televizyonun Tarihçesi. Ocak 31, 2021 tarihinde Milliyet: https://www.milliyet.com.tr/teknoloji/televizyonu-kim-buldu-televizyon-ilk-olarak-ne-zaman-nasil-icat-edilmistir-televizyonun-tarihcesi-6211002 adresinden alındı
• Oktik, N. (2013). Sosyal Kontrol, Çocuk ve İnternet. Türkiye Çocuk ve Medya Kongresi (s. 297-309). İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
• Özdemir, Z. (2019). Dijitalleşme Sürecinde İletişim ve Haberciliğin Evrimi. Z. Özdemir, & A. Çetinkaya (Dü) içinde, Dijital Çağda Habercilik Kurma ve Uygulamada Yeni Yönelimler (s. 3-20). İstanbul: Der Yayınları.
• Sadıkoğlu, S. (2020). Gazete, Dergi, Genel Ağ, Radyo ve Televizyon Haberciliğinin Farkları. Aralık 18, 2020 tarihinde Soner Sadıkoğlu: https://www.sonersadikoglu.com/gazete_dergi_genel_ag_radyo_ve_televizyon_haberciliginin_farklari.html adresinden alındı
• Saygın, Y. (2019, Mart 22). Televizyonun İcadı: Televizyon Nedir? Ne Zaman Kim Tarafından Bulundu? Ocak 31, 2021 tarihinde Bilgihanem: https://bilgihanem.com/televizyonun-icadi-televizyon-nedir/#televizyon-nedir? adresinden alındı
• Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi. Ankara: Dost Kitabevi.
• Tunç, M. (1957). Gazetecilik ve Bizde İlk Gazete. Türk Kütüphaneciliği, 6(3), 45-50.
• Türk Dil Kurumu. (2011). Türkçe Sözlük (5. b.). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Türk Edebiyatı. (2016). Türk Edebiyatı. Aralık 18, 2020 tarihinde Haber Yazısı ve Özellikleri: https://www.turkedebiyati.org/haber-yazisinin-ozellikleri/ adresinden alındı
• Yengin, D. (2017). İletişim Çalışmalarında Araştırma Yöntemleri ve Uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları.