Halkla İlişkiler Uygulamalarında Nicel Araştırma Yöntemi: İlişkisel Tarama Modeli

Yıl 2022, , 238 - 258, 28.07.2022

Müge Bekman

https://doi.org/10.54707/meric.1143322

Cited By: 9

Öz

Özet
Sosyal bilimler alanında gerçekleştirilen araştırma süreçlerinde en önemli aşamalardan biri kullanılacak yönteme ve uygulamaya karar vermektir. Araştırma, daima yöntem ve uygulama ikilisi etrafında hareket ederek bir bütün oluşturmaktadır. Ayrıca uygulama ve yöntem, sahip olunan sorunsalın inşa edilme amacını ve amaç doğrultusunda ortaya konmak istenen düşünceyi hipotezler eşliğinde desteklemektedir. Sosyal bilimlerdeki bir araştırmanın organik yapısıyla ortaya çıkan sonuçlar ancak yukarıdaki adımlar takip edildiğinde literatüre katkı sağlayacaktır. Bu çalışmada ise halkla ilişkiler uygulamalarında kullanılan nicel araştırma yöntemleri ve onun alt başlıklarından biri olan ilişkisel tarama modeli ele alınmaktadır. Makalede öncelikle halkla ilişkilere kavramsal düzeyde bakılacak, ardından da uygulamaları araştırmaların ne ifade ettiği ve nasıl gerçekleştirildiği incelenecektir. Bu sürecin doğru bir biçimde anlaşılabilmesi adına bilimsel araştırma yöntemlerine değinilip nicel araştırmanın doğası ele alınmaktadır. Tüm bu aşamaların ardından ilişkisel tarama modeli detaylıca incelenmektedir. İlişkisel tarama modelinin temel amacı; iki veya daha fazla değişken arasındaki var olan ya da olduğu düşünülen ilişki derecelerini, aynı anda değişkenlerin birbirlerini etkileme durumlarını ve değişimlerini incelemektir. Ayrıca bu araştırma içerisinde araştırma yöntemi, modeli, hipotezler, evren ve örneklem seçimi, bu seçim paralelinde yapılması ve dikkat edilmesi gerekenler, verilerin toplanması ve işlenmesi, kullanılacak ölçeklerin belirlenmesi, parametreler, güvenilirlik ve geçerlilik kontrolleri ve analiz aşamaları hakkında bilgi verilmektedir. Nicel araştırma yöntemlerinden biri olan ilişkisel tarama modelinin ise toplanan veriyi hangi açılardan nasıl desteklediği sorunsalı da ele alınmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler, Halkla İlişkiler Uygulamaları, Nicel Araştırma, İlişkisel Tarama Modeli.

Quantitative Research Method in Public Relations: Relational Survey Model

Öz

One of the most important and most effective stages in research processes in the field of social sciences is deciding on the application and method to be used. This practice and method also supports the purpose of constructing the problematic and the idea that is wanted to be put forward in line with the purpose, accompanied by hypotheses. The research, which emerged with the organics of the moving structure of the research, will contribute more to the literature. In this study, quantitative research methods used in public relations practices and the relational survey model, which is one of its sub-titles, are discussed. The main purpose of the relational screening model is; while examining the degrees of existing or thought to exist relations between two or more variables, it is simultaneously examining the effects of variables on each other and their changes together. In addition, in this research, information is given about the research method, model, hypotheses, universe-sample selection, what should be done and paid attention in parallel with this selection, data collection and processing, determination of the scales to be used, parameters, reliability and validity checks and analysis stages. In the relational survey model, which is one of the quantitative research methods, it will also be mentioned how the collected data supports the problematic.

Anahtar Kelimeler

Public Relations, Public Relations Practices, Quantitative Research, Relational Survey Model.

Kaynakça

• Anadolu Üniversitesi. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Arslan, A. (2002). Felsefeye Giriş. Vadi Yayınları (6. Basım). Ankara.
• Aziz, A. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Nobel Yayıncılık (12. Basım). Ankara.
• Bryman, A., Bresnen, M., Beardsworth, A., & Keil, T. (1988). Qualitative research and the study of leadership. Human relations, 41(1), 13-29.
• Bal, H. (2001). Bilimsel Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Yayınları No: 20, Isparta.
• Bateman, J. C. (1998). Halkla İlişkiler Araştırmaları, Altın Dizi Sayı:3, (İ. Çamlı Çev.), Rota Yayınları, İstanbul.
• Berkowitz, E. N. (2007). The Evolution of Public Relations and the Use of the Internet: The Implications for Health Care Organizations. Health Marketing Quarterly, 24 (3/4), 117–130.
• Bhattacherjee, A. (2012). Social science research: Principles, methods, and practices.
• Botan, Carl H. & Maureen Taylor. (2004). Public relations: State of the field. Journal of Communication 54.4: 645-661.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Özcan, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (21. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2002). Research methods in education. Routledge.
• Coyne, I. T. (1997). Sampling in Qualitative Research. Purposeful And Theoretical Sampling; Merging Or Clear Boundaries?. Journal of Advanced Nursing, 26(3), 623-630.
• Creswell, J. W. (2017). Araştırma Deseni Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları. (S. B. Demir Çev.). Ankara: Eğiten Kitap.
• Cutlip S M, Center A. H. & Broom G. L. (1994). Effective Public Relations. Englewood Cliffs, Prentice-Hall, New Jersey.
• De Vaus, D.A. (1990). Surveys in Social Research. (2.basım). London: Unwin Hyman.
• Earl, B. (2004). The Practice of Social Research. (10. Basım). Thomson, Wadsworth.
• Ehling, W. P. (2005). Halkla İlişkiler ve İletişimin Örgüte Kattığı Değerin Tahmini, James E. Grunig (ed), Halkla ilişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, (E. Özsayar Çev.), Rota Yayınları, İstanbul, 643-666.
• Ekiz, D. (2020). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (7th Ed.). New York: McGraw-Hill.
• Gürbüz, Sait, and Faruk Şahin. "Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri." Ankara: Seçkin Yayıncılık 271 (2014).
• Jefkins, F. (1983). What is Public Relations?. In: Public Relations for Marketing Management. Macmillan Studies in Marketing Management. Palgrave Macmillan, London. https://doi.org/10.1007/978-1-349-06925-5_1.
• Gravetter, F. J., & Forzano, L. B. (2012). Research Methods for the Behavioral Sciences (4th ed.). Belmont, CA: Wadsworth.
• Grunig, J. E., & Hunt, T. (1984). Managing Public Relations, Holt, New York: Rinehart and Winston. Johnson, B. & Christensen, L. (2008). Educational Research: Quantitative, Qualitative, and Mixed Approaches. New York: Sage.
• Kaptan, S. (1973). Bilimsel Araştırma Teknikleri. Ankara: Rehber Yayınevi.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Köroğlu, C. Z., & Köroğlu, M. A. (2016). Bilim Kavramının Gelişimi ve Günümüz Sosyal Bilimler Üzerine. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (25), 1-15.
• Lin, N. (1976). Foundations of Social Research. USA: Mc Graw-Hill
• Morgan, D. L. & Morgan, R. K. (2008). Single-Case Research Methods for The Behavioral and Health Sciences. SAGE Publications.
• Neuman, W. L. (2008). Social Research Methods: Qualitative and Quantitative Approaches. İstanbul: Yayınodası.
• Patton, M. Q. (2005). Qualitative Research. New York: John Wiley & Sons, Ltd.
• Pavlik, J. V. (1987). Public Relations What Research Tell Us. Sage Publication.
• Phillips, D. & Young, P. (2009). Online Public Relations: A Practical Guide to Developing an Online Strategy in The World of social media, CIPR, London.
• Sandelowski, M. (1986). The problem of rigor in qualitative research. Advances in Nursing Science, 8(3), 27–37.
• TDK. (2021). Türkçe Sözlük. 15.06.2022 tarihinde alındı.
• Topaloğlu, F. (2011). Modern Bilim Üzerine Bir Eleştiri. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (36), 119-130.
• Yıldırım, A. & Şimsek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.