SOSYAL POLİTİKANIN ÇALIŞMA ALANI OLARAK EĞİTİM VE EĞİTİMDE BİLGİ TEKNOLOJİSİ EĞİTİM PROGRAMLARI VE EĞİTİM-ÖĞRETİM PROGRAM TASARIMI

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 6, 36 - 50, 30.04.2019

Mustafa Hatipler

Öz

Dar anlamda sosyal politika, daha çok iş, istihdam ve işçi-işveren sorunlarıyla ilgiliyken, gelişen şartlar nedeniyle, geniş anlamda sosyal politika; sağlıktan güvenliğe kadar hayatın her alanını kapsamaktadır. Bu kapsamda önemli alanlardan biri de eğitimdir. Eğitim, hem beşerî sermayenin kaynağı ve hazırlayıcısı konumunda olmak bakımından hem de maliyet, gider ve harcamalar bakımından ekonomi için son derece önemlidir.  

Eğitim alanında, bilgi teknolojilerinin kullanılması, eğitim programlarında çağdaş gelişmelere ayak uydurulması ve eğitim tasarımı beşerî sermayenin gücünü doğrudan etkileyen faktörlerdir.  Bu anlamda, bilgi teknolojisi, eğitim programları ve eğitim programı tasarımı konusunda esas unsur olmak durumundadır.  Bu üçlü kombinasyon, sosyal politikanın başat alanlarından olan eğitim konusunda geleceği hazırlama gücüne sahiptir.   

Anahtar Kelimeler

Sosyal Politika, Eğitim, Beşeri Sermaye

Kaynakça

• BUĞRA, A. (2005). “Yoksulluk ve Sosyal Haklar. Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu İstanbul: Sivil Toplum Geliştirme Merkezi,” http://www.spf.boun.edu.tr, Erişim Tarihi: 20.02.2019. ÇAKIR, H. ve KARATAŞ, S., (2012). “Öğretim Sistemleri Geliştirilmesi Sürecine Bir Bakış” Eğitim Teknolojisi Kuram Ve Uygulama, Cilt:2 Sayı:1 ÇELİK, V. ve YEŞİLYURT, E. (2013). Kalkınmada eğitimin rolü: sayısal veriler ışığında kop bölgesi eğitim göstergeleri. http://unikop.org/1/17.htm Erişim Tarihi: 20.02.2019 DOĞAN, S. (2015). “Eğitimin İşlevleri” (Eğitim Bilimine Giriş (Ed: Celal Teyyar Uğurlu), Eğiten Kitap, İstanbul. DRUCKER, P.F. (1993). Kapitalist Ötesi Toplum, İnkılap Yayınları, (Çev.Belkıs Çorakçı), İstanbul. ERGÜN, M. (1990). "Eğitimde Bilgisayarın Kullanılma Zorunluluğu ve Programların Yeniden Düzenlenmesi", İnönü Üniv. Eğitim Fak. Eğitim Bilimleri SempozyumuBildirileri (15-17 Haziran 1989) Malatya. EROL, N. (2011). “Toplumsal Değişme ve Eğitim: “Temel İlişkiler, Çelişkiler, Tartışmalar”, Gazi Akademik Bakış, Cilt 5 Sayı 9 ERSÖZ, H. Y. (2003). “Doğuşundan Günümüze Sosyal Politika Anlayışı ve Sosyal Politika Kurumlarının Değişen Rolü,” İktisat Fakültesi Mecmuası, 53(2), FINDIKÇI, İ. (1998). “Enformasyon Bilgi Toplumu Dosyası; Bilgi Toplumunda Eğitim ve Öğretmen,” Bilgi ve Toplum Dergisi, cilt: 1. GENÇ, S. Z. ve ERYAMAN, M. Y. (2008). “Değişen Değerler Ve Yeni Eğitim Paradigması,” AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi. HESAPÇIOĞLU, M. (2001). “Postmodern/Küresel Toplumda Eğitim, Okul ve İnsan Hakları” 21. Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi, Sedar Yayıncılık, İstanbul. KILINÇ, İ, (Tarihsiz). “Eğitim Paradigması,” https://www.academia.edu/7002557/E%C4%9E%C4%B0T%C4%B0M_PARAD% C4%B0GMASI, Erişim tarihi: 10.02.2019 KIZILOLUK, H. (2007). “Ekonominin Eğitimin Amaçları Ve İçeriği Üzerindeki Etkileri,” CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(1). KORAY, M. (2008). Sosyal Politika. Ankara: İmge Kitabevi. KORKMAZ, A. (2006). “Eğitimin ve ekonomi arasındaki ilişkiler”, L. Küçükahmet (Ed.) Eğitim Bilimine Giriş, Nobel Yayınevi, Ankara. MOLENDA, M., PERSHİNG, J. A. VE REİGELUTH, C. M. (1996). Designinginstructionalsystems. In R. Craig (Ed.), The ASTD Training and Development Handbook (4 ed.), McGraw-Hill, New York MORRİSON, G. R., ROSS, S. M. VE KEMP, J. E. (2001). Designingeffectiveinstruction, 3rd edition, John Wiley&SonsInc, New York NY. ÖZDEMİR, S. M. (2011). “Toplumsal değişme ve küreselleşme bağlamında eğitim ve eğitim programları: kavramsal bir çözümleme”, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1) STEWART, D. (1969). The IndustrialRevolution, London. ŞENKAL, A. (2005). Küreselleşme Sürecinde: Sosyal Politika, Alfa Basım Yayım Dağıtım, İstanbul. TALAS, C. (1997). Toplumsal Ekonomi, İmge Kitapevi, Ankara. ÜNAL, İ. (1991). Eğitim Sosyolojisi. Gazi Kitapevi, Ankara.