Çalışmada
beliren yetişkinler arasında görülen intihar olasılığının stresle baş etme ve
öfke ile ilişkili olup olmadığı incelenerek, intihar olasılığının stresle baş
etme becerileri ve öfke tarafından ne derece yordanıp yordanmadığının
belirlenmesi ve intihar olasılığının cinsiyet açısından farklılaşıp
farklılaşmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, ilişkisel tarama
modeline dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunu batı illerinde iki
farklı üniversitenin Eğitim Fakültelerinde öğrenim gören beliren
yetişkinlerden, gönüllülük esasına dayalı olarak belirlenen 149 (%63.4) kadın
ve 86 (%36.6) erkek toplam 235 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır.
Araştırmada intihar olasılığını belirlemek için Cull ve Gill tarafından
geliştirilen, Atlı, Eskin ve Dereboy tarafından Türkçeye uyarlanan İntihar
Olasılığı Ölçeği, stresle başetme yollarını belirlemek için Amirkhan tarafından
geliştirilen ve Aysan tarafından Türkçeye uyarlanan Başa Çıkma Stratejileri
Ölçeği, öfkeyi belirlemek için Spielberger tarafından geliştirilen ve Özer
tarafından Türkçeye uyarlanan Öfke İfade Tarzı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin
analizinde, Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısı, Çoklu Regresyon
Analizi ve Bağımsız Gruplar t-Testi kullanılmıştır. Araştırmada, beliren
yetişkinlik döneminde olan üniversite öğrencilerinde intihar olasılığının
stresle başetme ve öfkeleri ile ilişkili olduğu, intihar olasılığının stresle
başetme alt ölçeklerinden problem çözme, kaçınma ve öfke alt ölçeklerinden öfke
içe ve öfke dışa boyutları tarafından anlamlı olarak yordandığı bulgusuna
ulaşılmıştır. Ayrıca intihar olasılığının stresle başetme alt boyutu olan
sosyal destek arama ve öfke alt boyutu olan öfke kontrolü tarafından anlamlı
olarak yordanmadığı ve intihar olasılığı puanlarının cinsiyet açısından anlamlı
olarak farklılaşmadığı saptanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 14 Sayı: 1 |
Makaleler dergide yayınlandıktan sonra yayım hakları dergiye ait olur.
Dergide yayınlanan tüm makaleler, diğerleri tarafından paylaşılmasına olanak veren Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-ND 4.0) lisansı altında lisanslanır.