Cerrahi hemşirelerinin iş yükü algilari ile tıbbi hata eğilimleri arasindaki ilişkinin belirlenmesi

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 3, 404 - 417, 05.12.2020

Kevser Karacabay Ayşegül Savcı Saadet Çömez Nigar Çelik

https://doi.org/10.26559/mersinsbd.686481

Cited By: 8

Öz

Amaç: Hemşirelerin iş yükü algılarının ve tıbbi hataya olan eğilimlerinin belirlenmesi, hataların öngörülebilmesini ve gerekli yaklaşımların geliştirilmesini sağlayacaktır. Bu çalışma, cerrahi hemşirelerinin iş yükü algıları ile tıbbı hataya eğilimleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki çalışmaya, Türkiye’nin iki farklı bölgesinde yer alan iki devlet hastanesindeki 139 cerrahi hemşiresi dahil edilmiştir. Verilerin toplanmasında Tanımlayıcı Form, Bireysel İş Yükü Algısı Ölçeği, Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Statistical Package for Social Sciences (SPSS) 23 kullanılmıştır. Verilerin normal dağlımı Shapiro-Wilk testi ile değerlendirilmiştir. Sayı, yüzde, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis ve Spearman Correlation analizi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin yaş ortalamaları 34.78±7.79 olup, %62.6’sı meslek hayatları boyunca tıbbi hata ile karşılaşmıştır. Çalışmamızda, hemşirelerin tıbbi hataya eğilimleri düşük (232.81±17.95), bireysel iş yükü algıları (100.30±12.79) olumlu olarak belirlenmiştir. Hemşirelerin bireysel iş yükü algılarının, tıbbi hataya eğilime yol açan tüm boyutlarla ilişkili olduğu saptanmış olup (p<0.05), özellikle meslektaş ve birim desteği boyutlarının, tıbbi hataları önlemede etkili olabileceği ortaya konmuştur. Yönetici pozisyonunda olan bireylerin de tıbbi hataya eğilimi azaltma yönünde etkilerinin olacağı saptanmıştır. Hemşirelerin iş memnuniyeti ve bulundukları birim/pozisyonda kalma niyetleri azaldıkça tıbbi hataya olan eğilim artmaktadır. Sonuç: Hemşirelerin çoğunluğu tıbbi hata ile karşılaşmışlardır. Hemşirelerin bireysel iş yükü algıları ile tıbbi hataya eğilimleri arasında çok boyutlu bir ilişki olduğu saptanmıştır. Sistem kaynaklı problemlerin çözülmesi, çalışma koşullarının iyileştirilmesi, hemşirelerin görevleri dışında işleri yapmalarının önlenmesinin iş yükü algıları ile birlikte tıbbi hataya olan eğilimlerini de azaltabilir.

Anahtar Kelimeler

Tıbbi hataya eğilim, Bireysel iş yükü algısı, Cerrahi hemşiresi

Determination of the relationship between workload perceptions and medical error tendencies of surgical nurses

Öz

Aim: Determining nurses' perceptions of workload and their tendency towards medical errors will ensure that errors can be predicted, and necessary approaches are developed. The aim of this study was to determine of the relationship between workload perceptions and medical error tendencies of surgical nurses. Methods: A Descriptive study, located in two different regions of Turkey's two government hospitals were included in the 139 surgical nurses. Descriptive Form, Individual Workload Perception Scale and Medical Error Tendency Scale were used to collect data. Statistical Package for Social Sciences (SPSS) 23 was used to analyze the data. Normal distribution of the data was evaluated by Shapiro-Wilk test. Number, percentage, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis and Spearman Correlation analysis were used. Results: Mean age of the nurses who participated in this study was 34.78±7.79 and 62.6% experienced medical errors during their professional lives. In our study, nurses' tendency to medical error was low (232.81±17.95), and individual workload perceptions were found to be positive(100.30±12.79). It was found that nurses' perceptions of individual workload were related to all dimensions leading to medical error(p<0.05), and it was found that especially the dimensions of colleague and unit support could be effective in preventing medical errors. It has been determined that individuals in the managerial position will also influence reducing the tendency to medical errors. As the job satisfaction of nurses and their intention to stay in their unit/position decreases, the tendency towards medical error increases. Conclusion: Most nurses have encountered medical errors. It has been found that there is a multidimensional relationship between nurses' individual workload perceptions and their tendency towards medical errors. Solving system-based problems, improving working conditions and preventing nurses from performing tasks outside of their duties may decrease their workload perceptions as well as their tendency to medical errors.

Anahtar Kelimeler

Surgical nurse, individual workload perception, medical error tendency

Kaynakça

• 1. James JT. A new, evidence‐based estimate of patient harms associated with hospital care. J Patient Saf 2013;9(3):122–128.
• 2. Lizuka Y. Quality and safety of healthcare as a socio‐technology. Hinshitu (Quality) 2012;42(2):305–313.
• 3. Joint Commission on Accreditation of Healthcare Organizations (JCAHO); Sentinel Event Statistics 2011. Erişim Yeri: http://www.jointcomission.org/assests/1/18/general_Information_1195-3Q2011.pdf, Erişm Tarihi: 15.01.2019
• 4. Gilreath & Associates, Behind the Numbers: Medical Malpractice Death Statistics. Erişim Yeri: https://www.sidgilreath.com/learn/medical-malpractice-death-statistics.html, Erişim Tarihi:15.01.2019
• 5. Şahin ZA, Özdemir FK. Examination of the tendency for nursing malpractice and affecting factors. The Journal of Educatıon and Research in Nursing 2015;12(3): 210-214.
• 6. T. C. Sağlık Bakanlığı, Güvenlik Raporlama Sistemi İstatistik ve Analiz Raporu 2016. Erişim Yeri: https://grs.saglik.gov.tr/BM/Reports/GRS2016Rapor_R1.pdf,Erişim Tarihi:15.01.2019
• 7. Çetinkaya P. Hemşirelikte Tıbbi Uygulama Hataları ve Hukuki Sonuçları. Seçkin Yayıncılık. Ankara. 2016.
• 8. Örnek Büken N, Büken E. Tıbbi Malpraktis Konusunda Tartışmalar. Turkiye Klinikleri J Med Ethics 2003;11(2):140-7.
• 9. Özata M, Altunkan H. Frequency of medical errors in hospitals, determination of medical error types and medical errors: Konya sample. Medical Research Journal 2010;8(2):100-11.
• 10. Er F, Altuntaş S. Hemşirelerin Tıbbi Hata Yapma Durumları ve Nedenlerine Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi 2016;3(3):132-139.
• 11. Özyer Y. Workload Perception, work-related stress and medical error attitudes of nurses working in surgical clinics. Masters Program with Nursery Thesis. Ordu University Health Science Institute, 2016.
• 12. Çiftçioğlu G, Tunç G, Güneş A, Değer V, Çiftçi S. Indiviual Workload Perceptions of Health Workers Employed in Hospitals. Journal of Health and Nursing Managament 2018; 1(5):1-9.
• 13. Cox KS, Teasley SL, Lacey SR, Sexton K, Carroll CA. Work environment perceptions of pediatric nurses. J Pediatr Nurs 2007;22(1):179-82.
• 14. Özyurek P, Kılıç İ. Validity and reliability study of Turkish form of the revised individual workload perception scale, 8th. congress EORNA Colossus of perioperative nursing. Abstract book. Greece; 4-7 May 2017. EPO37. 201-211.
• 15. Aydın Sayılan A, Mert Boğa S. Hemşirelerin İş Stresi, İş Yükü, İş Kontrolü ve Sosyal Destek Düzeyi ile Tıbbi Hataya Eğilimleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2018;20(1):11-22
• 16. Dikmen DY, Yorgun S, Yeşilçam N. Hemşirelerin Tıbbi Hatalara Eğilimlerinin Belirlenmesi Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2014; 32(1):44–56.
• 17. İşçi N, Altuntaş S. Effect of Professionalism Level on Tendency to Make Medical Errors in Nurses. Florence Nightingale Journal of Nursing 2019 ISNN e-dergi: 2147-8686
• 18. Carayon P, Xie A, Kianfar S. Human factors and ergonomics as a patient safety practice. BMJ Quality Safety 2014;23(3), 196–205.
• 19. Demir-Zencirci A. Hemşirelik ve Hatalı Tıbbi Uygulamalar. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2010;12(1):67-74.
• 20. Saygılı M. Hastane Çalışanlarının Çalışma Ortamlarına İlişkin Algıları ile İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişkinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. 2008. Ankara.
• 21. Bondevik GT, Hofoss D, Husebø BS, Deilkås ECT. Patient safety culture in Norwegian nursing homes. BMC Health Serv Res 2017;17(1):424.
• 22. Işık O, Akbolat M, Çetin M, Çimen M. The causes of medical error from the perspective of nurses. TAF Prev Med Bull. 2012;11(4):421-30.
• 23. Hossain-Gholipour K, Mashallahi A, Amiri S, Moradi Y, Moghaddam AS, Hoorijani F. Prevalence and cause of common medication administration errors in nursing. JCHPS 2016;7:18-21.
• 24. T. C. Sağlık Bakanlığı Stratejik Plan 2013-2017, Erişim Yeri: http://sbu.saglik.gov.tr/Ekutuphane/kitaplar/stratejikplanturk.pdf, Erişim Tarihi:15.01.2019
• 25. Eroğlu Kaya E. Bir Eğitim ve Araştırma Hastanesinde İş Yükünün Hasta Güvenliği Üzerindeki Etkisinin Belirlenmesi, Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2011. Ankara
• 26. Botha E, Gwin T, Purpora C. The effectiveness of mindfulness based programs in reducing stress experienced by nurses in adult hospital settings: a systematic review of quantitative evidence protocol. JBI Database System Rev Implement Rep 2015;13(10):21-9.
• 27. Winning AM, Merandi JM, Lewe D, Stepney LMC, Liao NN, Fortney CA, Gerhardt CA. The emotional impact of errors or adverse events on healthcare providers in the NICU: The protective role of coworker support. J Adv Nurs 2018;74(1):172-180.
• 28. Barbe T, Kimble LP, Rubenstein C. Subjective cognitive complaints, psychosocial factors and nursing work function in nurses providing direct patient care. J Adv Nurs 2017:74(4):914-925.
• 29. Cvetic E. Communication in the perioperative setting. AORN J 2011;94:261-270.
• 30. Keers RN, Williams SD, Cooke J, Ashcroft DM. Causes of medication administration errors in hospitals: a systematic review of quantitative and qualitative evidence. Drug Saf 2013;36(11):1045-67.