Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi

Yıl 2021, Cilt: 14 Sayı: 3, 532 - 544, 15.12.2021
https://doi.org/10.26559/mersinsbd.856867

Öz

Amaç: Araştırma ilköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerini belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırmanın verileri literatür taranarak oluşturulan “Veri toplama formu” ve “Çocuklar için Bilgisayar Oyun Bağımlılık Ölçeği” kullanılarak toplandı. Araştırmanın örneklemini 286 öğrenci oluşturdu. Bulgular: Araştırmaya katılan çocukların bilgisayar oyun bağımlılık ölçeği (ÇBOBÖ) puan ortalaması 42.26±13.75 olup ortalamaya yakın olduğu belirlendi. Çocukların cinsiyet, yaş, aile tipi, günlük ve haftalık oyun saati değişkenleri ile ÇBOBÖ toplam puanı arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p<0.05). Öte yandan çocukların kendine ait odası olması, bilgisayar/tableti olması, evde internet bağlantısı olması, ailenin gelir durumu ile ÇBOBÖ toplam puanı arasındaki ilişki ise istatistiksel olarak anlamsızdır (p>0.05). Sonuç: Araştırmanın sonuçları doğrultusunda okul dönemindeki çocuklar için bir risk faktörü olan sanal oyunların kontrolsüz kullanımının bağımlılık için bir risk olduğu görülmektedir. Çocukların fiziksel, sosyal ve bilişsel gelişiminde önemli yeri olan okul sağlığı hemşirelerinin rehberliğinde okul yönetimi, öğretmenler, öğrenci ve ebeveynlerin bağımlılığı önlemeye yönelik programlardan yararlanmaları sağlanmalıdır.

Kaynakça

  • 1. Ekşi A. Ben Hasta Değilim, 2. Basım, İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi, 2011:76-79.
  • 2. Akçay D, Özcebe H. Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi. 2012;12(2):66-71.
  • 3. Gentile D. Pathological video-game use among youth ages 8 to 18: A national study. Psychol Sci. 2009;25(5):594-602.
  • 4. Amerikan Psikiyatri Derneği (APA) Substance-Related Disorders. American Psychiatric Association-DSM-5 Development.https://www.psychiatry.org/patients-families/addiction/what-is-addiction Erişim tarihi: 25.12.2020
  • 5. World HealthOrganization (WHO). International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10th Revision, 2016. http://apps.who.int/classifications/icd10/browse/2016/en Erişim tarihi:25.12.2020
  • 6. Irmak A, Erdoğan S. Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: Güncel bir bakış. Turk Psikiyatri Derg. 2015; 26:1-11.
  • 7. Kaya A. Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Ölçme ve Değerlendirme Bilim Dalı, 2013.
  • 8. Horzum MB. İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim. 2011;159(36):56-68.
  • 9. Horzum MB, Ayas, T, Balta Ö. Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk PDR Dergisi. 2008;30(3):76-88.
  • 10. Erboy E, Vural R. İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığını etkileyen faktörler. Ege Eğitim Dergisi. 2010;1(11):39-58.
  • 11. Tarhan N, Nurmedov S. Bağımlılık Sanal veya Gerçek, 5. Basım, İstanbul: Timaş Yayıncılık, 2017: 59-65.
  • 12. Çakır H. Bilgisayar oyunlarına ilişkin ailelerin görüşleri ve öğrenci üzerindeki etkilerin belirlenmesi. MEÜ Eğitim Bilimleri Dergisi. 2013;9(2):138-150.
  • 13. Steyer JP, Facebook Çağında Çocuk Büyütmek, Birkan A. Doğan Egmont Yayıncılık, 2012.
  • 14. Saygılı S, Çocuklarda Davranış Bozuklukları, İstanbul: Elit Yayınları, 2005:90-92.
  • 15. Arısoy Ö. İnternet bağımlılığı ve tedavisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2009; 1:55-67.
  • 16. Şahin C, Tuğrul V. İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. ZFWT. 2012; 4(3):115-130.
  • 17. Can Bilgin H. Ortaokul Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılık Düzeyleri ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, 2015.
  • 18. Chiu S, Lee J, Huang D. Video game addiction in children and teenagers in Taiwan. Cyberpsychol Behav Soc Netw. 2004; 7:571-581.
  • 19. Keser H, Esgi N. An analysis of self-perceptions of elementary school students in terms of computer game addiction. Procedia Soc Behav Sci. 2012; 46:247-251.
  • 20. Gökçearslan Ş, Durakoğlu A. Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014; 23:419-435.
  • 21. Kars G. Şiddet İçerikli Bilgisayar Oyunlarının Çocuklarda Saldırganlığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Disiplinler Arası Adli Tıp Ana Bilim Dalı, 2010.
  • 22. Tüfekçi A. Bilgisayar öğretmeni adaylarının bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları, ESEF. 2007; 21:38-54.
  • 23. Vollmer C, Randler C, Horzum MB, Ayas T. Computer game addiction in adolescents and its relationshipto chronotype and personality. SAGE. 2014;1(9):1-9.
  • 24. Yılmaz B. İlköğretim 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin bilgisayara yönelik bağımlılık gösterme eğilimlerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. 6. International Educational Technology Conference, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, 2008.
  • 25. Topşar A. Ortaokul 7. Sınıf Öğrencilerinde Duygusal Zeka ile Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Ana Bilim Dalı, 2015.
  • 26. Yılmaz D. Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıklarına Başvuran Çocuk ve Ergenlerde Bilgisayar Oyunu ve İnternet Kullanımı ile Utangaçlık ve Sosyal Fobi İlişkisinin İncelenmesi. Uzmanlık Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, 2010.
  • 27. Uysal G, Balcı S. Evaluation of a school-based program for ınternet addiction of adolescents in Turkey. J Addict Nurs. 2018; 29(1):43-49.
  • 28. Onay Durdu P, Hotomaroğlu A, Çağıltay K. Türkiye’deki Öğrencilerin Bilgisayar Oyunu Oynama Alışkanlıkları ve Oyun Tercihleri: ODTÜ ve Gazi Üniversitesi Öğrencileri Arası Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Konferansı, Ankara, 2005.
  • 29. Aktaş Arnas Y. 3-18 yaş grubu çocuk ve gençlerin interaktif iletişim araçlarını kullanma alışkanlıklarının değerlendirilmesi. TOJET. 2005;4(4):59-66.
  • 30. TÜİK (2014) Türkiye İstatistik Kurumu İstatistiklerle Çocuk, 2014 htpp://www.tuik.gov.trfile:///C:/Users/casper/Downloads/6714798756214988928.pdf Erişim tarihi: 24.12. 2020
  • 31. Köksal B. Ortaöğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerde Dijital Oyun Bağımlılık Düzeyleri ile Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı, 2015.

The determination of online game addiction in elementary first grade students

Yıl 2021, Cilt: 14 Sayı: 3, 532 - 544, 15.12.2021
https://doi.org/10.26559/mersinsbd.856867

Öz

Aim: This study was conducted to determine the level of online game addiction in the first grade students. Method: The data for this study was collected by using “Data collection form” and “Online Game Addiction Scale for Children” that were created through a literature scan. Overall, 286 children took part in the study. Results: The mean score of the children participating in the study on the computer game addiction scale (MCDS) was 42.26±13.75, which was close to the mean. It was determined that the relationship between the gender, age, family type, daily and weekly playtime variables of the children and the total score of the Online Game Addiction Scale was statistically significant (p<0.05). On the other hand, the relationship between children having their own room, having a computer/tablet, having an internet connection at home, income status of the family and the total score of the Online Game Addiction Scale is statistically insignificant (p>0.05). Conclusion: According to the results of the study, it was observed that the uncontrolled use of online games, which is a risk factor for school-age children, is a risk for addiction. According to the results of the research, it is seen that the uncontrolled use of online games, which is a risk factor for school-age children, is a risk for addiction. Under the guidance of school health nurses, who have an important place in the physical, social and cognitive development of children, school administrations, teachers, students and parents should benefit from programs aimed at preventing game addiction.

Kaynakça

  • 1. Ekşi A. Ben Hasta Değilim, 2. Basım, İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi, 2011:76-79.
  • 2. Akçay D, Özcebe H. Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi. 2012;12(2):66-71.
  • 3. Gentile D. Pathological video-game use among youth ages 8 to 18: A national study. Psychol Sci. 2009;25(5):594-602.
  • 4. Amerikan Psikiyatri Derneği (APA) Substance-Related Disorders. American Psychiatric Association-DSM-5 Development.https://www.psychiatry.org/patients-families/addiction/what-is-addiction Erişim tarihi: 25.12.2020
  • 5. World HealthOrganization (WHO). International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10th Revision, 2016. http://apps.who.int/classifications/icd10/browse/2016/en Erişim tarihi:25.12.2020
  • 6. Irmak A, Erdoğan S. Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: Güncel bir bakış. Turk Psikiyatri Derg. 2015; 26:1-11.
  • 7. Kaya A. Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Ölçme ve Değerlendirme Bilim Dalı, 2013.
  • 8. Horzum MB. İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim. 2011;159(36):56-68.
  • 9. Horzum MB, Ayas, T, Balta Ö. Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk PDR Dergisi. 2008;30(3):76-88.
  • 10. Erboy E, Vural R. İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığını etkileyen faktörler. Ege Eğitim Dergisi. 2010;1(11):39-58.
  • 11. Tarhan N, Nurmedov S. Bağımlılık Sanal veya Gerçek, 5. Basım, İstanbul: Timaş Yayıncılık, 2017: 59-65.
  • 12. Çakır H. Bilgisayar oyunlarına ilişkin ailelerin görüşleri ve öğrenci üzerindeki etkilerin belirlenmesi. MEÜ Eğitim Bilimleri Dergisi. 2013;9(2):138-150.
  • 13. Steyer JP, Facebook Çağında Çocuk Büyütmek, Birkan A. Doğan Egmont Yayıncılık, 2012.
  • 14. Saygılı S, Çocuklarda Davranış Bozuklukları, İstanbul: Elit Yayınları, 2005:90-92.
  • 15. Arısoy Ö. İnternet bağımlılığı ve tedavisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2009; 1:55-67.
  • 16. Şahin C, Tuğrul V. İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. ZFWT. 2012; 4(3):115-130.
  • 17. Can Bilgin H. Ortaokul Öğrencilerinin Bilgisayar Oyun Bağımlılık Düzeyleri ile İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, 2015.
  • 18. Chiu S, Lee J, Huang D. Video game addiction in children and teenagers in Taiwan. Cyberpsychol Behav Soc Netw. 2004; 7:571-581.
  • 19. Keser H, Esgi N. An analysis of self-perceptions of elementary school students in terms of computer game addiction. Procedia Soc Behav Sci. 2012; 46:247-251.
  • 20. Gökçearslan Ş, Durakoğlu A. Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014; 23:419-435.
  • 21. Kars G. Şiddet İçerikli Bilgisayar Oyunlarının Çocuklarda Saldırganlığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Disiplinler Arası Adli Tıp Ana Bilim Dalı, 2010.
  • 22. Tüfekçi A. Bilgisayar öğretmeni adaylarının bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları, ESEF. 2007; 21:38-54.
  • 23. Vollmer C, Randler C, Horzum MB, Ayas T. Computer game addiction in adolescents and its relationshipto chronotype and personality. SAGE. 2014;1(9):1-9.
  • 24. Yılmaz B. İlköğretim 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin bilgisayara yönelik bağımlılık gösterme eğilimlerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. 6. International Educational Technology Conference, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, 2008.
  • 25. Topşar A. Ortaokul 7. Sınıf Öğrencilerinde Duygusal Zeka ile Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Ana Bilim Dalı, 2015.
  • 26. Yılmaz D. Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıklarına Başvuran Çocuk ve Ergenlerde Bilgisayar Oyunu ve İnternet Kullanımı ile Utangaçlık ve Sosyal Fobi İlişkisinin İncelenmesi. Uzmanlık Tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, 2010.
  • 27. Uysal G, Balcı S. Evaluation of a school-based program for ınternet addiction of adolescents in Turkey. J Addict Nurs. 2018; 29(1):43-49.
  • 28. Onay Durdu P, Hotomaroğlu A, Çağıltay K. Türkiye’deki Öğrencilerin Bilgisayar Oyunu Oynama Alışkanlıkları ve Oyun Tercihleri: ODTÜ ve Gazi Üniversitesi Öğrencileri Arası Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Konferansı, Ankara, 2005.
  • 29. Aktaş Arnas Y. 3-18 yaş grubu çocuk ve gençlerin interaktif iletişim araçlarını kullanma alışkanlıklarının değerlendirilmesi. TOJET. 2005;4(4):59-66.
  • 30. TÜİK (2014) Türkiye İstatistik Kurumu İstatistiklerle Çocuk, 2014 htpp://www.tuik.gov.trfile:///C:/Users/casper/Downloads/6714798756214988928.pdf Erişim tarihi: 24.12. 2020
  • 31. Köksal B. Ortaöğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerde Dijital Oyun Bağımlılık Düzeyleri ile Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı, 2015.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Büşra İçen Bu kişi benim 0000-0003-4850-0728

Gülzade Uysal 0000-0002-1019-852X

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 8 Ocak 2021
Kabul Tarihi 31 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 14 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA İçen, B., & Uysal, G. (2021). İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 14(3), 532-544. https://doi.org/10.26559/mersinsbd.856867
AMA İçen B, Uysal G. İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi. Mersin Univ Saglık Bilim Derg. Aralık 2021;14(3):532-544. doi:10.26559/mersinsbd.856867
Chicago İçen, Büşra, ve Gülzade Uysal. “İlköğretim Birinci Kademe öğrencilerinin Sanal Oyun bağımlılık düzeylerinin Belirlenmesi”. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 14, sy. 3 (Aralık 2021): 532-44. https://doi.org/10.26559/mersinsbd.856867.
EndNote İçen B, Uysal G (01 Aralık 2021) İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 14 3 532–544.
IEEE B. İçen ve G. Uysal, “İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi”, Mersin Univ Saglık Bilim Derg, c. 14, sy. 3, ss. 532–544, 2021, doi: 10.26559/mersinsbd.856867.
ISNAD İçen, Büşra - Uysal, Gülzade. “İlköğretim Birinci Kademe öğrencilerinin Sanal Oyun bağımlılık düzeylerinin Belirlenmesi”. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 14/3 (Aralık 2021), 532-544. https://doi.org/10.26559/mersinsbd.856867.
JAMA İçen B, Uysal G. İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi. Mersin Univ Saglık Bilim Derg. 2021;14:532–544.
MLA İçen, Büşra ve Gülzade Uysal. “İlköğretim Birinci Kademe öğrencilerinin Sanal Oyun bağımlılık düzeylerinin Belirlenmesi”. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 14, sy. 3, 2021, ss. 532-44, doi:10.26559/mersinsbd.856867.
Vancouver İçen B, Uysal G. İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin sanal oyun bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi. Mersin Univ Saglık Bilim Derg. 2021;14(3):532-44.

MEÜ Sağlık Bilimleri Dergisi Doç.Dr. Gönül Aslan'ın Editörlüğünde Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsüne bağlı olarak 2008 yılında yayımlanmaya başlanmıştır. Prof.Dr. Gönül Aslan Mart 2015 tarihinde Başeditörlük görevine Prof.Dr. Caferi Tayyar Şaşmaz'a devretmiştir. 01 Ocak 2023 tarihinde Prof.Dr. C. Tayyar Şaşmaz Başeditörlük görevini Prof.Dr. Özlem İzci Ay'a devretmiştir. 

Yılda üç sayı olarak (Nisan - Ağustos - Aralık) yayımlanan dergi multisektöryal hakemli bir bilimsel dergidir. Dergide araştırma makaleleri yanında derleme, olgu sunumu ve editöre mektup tipinde bilimsel yazılar yayımlanmaktadır. Yayın hayatına başladığı günden beri eposta yoluyla yayın alan ve hem online hem de basılı olarak yayımlanan dergimiz, Mayıs 2014 sayısından itibaren sadece online olarak yayımlanmaya başlamıştır. TÜBİTAK-ULAKBİM Dergi Park ile Nisan 2015 tarihinde yapılan Katılım Sözleşmesi sonrasında online yayın kabul ve değerlendirme sürecine geçmiştir.

Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 16 Kasım 2011'dan beri Türkiye Atıf Dizini tarafından indekslenmektedir.

Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2016 birinci sayıdan itibaren ULAKBİM Tıp Veri Tabanı tarafından indekslenmektedir.

Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 02 Ekim 2019'dan beri DOAJ tarafından indekslenmektedir.

Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 23 Mart 2021'den beri EBSCO tarafından indekslenmektedir.


Dergimiz açık erişim politikasını benimsemiş olup, dergimizde makale başvuru, değerlendirme ve yayınlanma aşamasında ücret talep edilmemektedir. Dergimizde yayımlanan makalelerin tamamına ücretsiz olarak Arşivden erişilebilmektedir.

154561545815459   

Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı  ile lisanslanmıştır.