Evaluation of eating behavior disorders in Nutrition and Dietetics department students

Yıl 2022, Cilt: 15 Sayı: 3, 398 - 406, 31.12.2022

Pınar Sökülmez Kaya Yasemin Açar

https://doi.org/10.26559/mersinsbd.1024676

Cited By: 1

Öz

Objective: To evaluate the eating behavior disorders in the nutrition and dietetics department students. Method: This study was conducted on a total of 210 volunteer students (201 female and 9 male), studying at Ondokuz Mayıs University Department of Nutrition and Dietetics. A questionnaire consisting of demographic characteristics, anthropometric measurements, Eating Attitude Test (EAT-40), Orthorexia-15 Scale (ORTO-15) and Bulimic Investigatory Test Edinburgh Test (BITE) was applied to the students. The analysis of the data was evaluated with the SPSS 24.0 package program. Results: The students EAT-40, ORTO-15 and BITE test mean scores were 12.8±7.8 points, 37.8±3.4 points and 13.5±6.6 points, respectively. According to the ORTO-15 cutoff score, 73.3% of the students were found to be orthorexic. It was determined that BITE test mean scores increased as BMI increased (p<0.05). There was a negative correlation between EAT-40 score and ORTO-15 score, and a positive relationship between BMI groups and BITE score (r=-0.246), (r=0.437), (p<0.05). Conclusion: According to the results of this study, it was found that deterioration in eating attitude was associated with an increase in orthorexia nervosa tendency. In addition, it has been observed that binge eating is an effective factor in increasing BMI. If the eating disorders of the Nutrition and Dietetics department students who are educated in the field of health and nutrition are like this, the extent of the nutritional problems in other university students may be more serious. For this reason, university students'eating attitudes should be evaluated and all students should be informed about healthy nutrition and eating disorders from childhood by giving them nutrition education.

Anahtar Kelimeler

Nutrition and Dietetics, eating behavior disorder, nutrition, student

Beslenme ve Diyetetik bölümü öğrencilerinde yeme davranış bozukluklarının değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Beslenme ve Diyetetik bölümü öğrencilerinde yeme davranış bozukluklarının değerlendirilmesidir. Yöntem: Bu çalışma, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü'nde öğrenim görmekte olan 201 kadın, 9 erkek olmak üzere toplam 210 gönüllü öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Öğrencilere demografik özellikler, antropometrik ölçümler, Yeme Tutum Testi (YTT-40), Ortoreksiya-15 Ölçeği (ORTO-15) ve Bulimic Investigatory Test Edinburgh Testi’nden (BITE) oluşan anket formu uygulanmıştır. Verilerin analizi SPSS 24.0 paket programı ile yapılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin YTT-40, ORTO-15 ve BITE testi puan ortalamaları sırasıyla 12.8±7.8 puan, 37.8±3.4 puan ve 13.5±6.6 puandır. ORTO-15 kesme puanına göre öğrencilerin %73.3’ünün ortorektik olduğu görülmüştür. BKİ arttıkça BITE testi puan ortalamalarının arttığı saptanmıştır. (p<0.05). YTT-40 puanı ile ORTO-15 puanı arasında negatif yönlü, BKİ grupları ve BITE puanı arasında pozitif yönlü bir ilişki tespit edilmiştir (r=-0.246) (r=0.437) (p<0.05). Sonuç: Bu çalışma sonuçlarına göre yeme tutumundaki bozulmanın ortoreksiya nervoza eğilimindeki artışla ilişkili olduğu bulunmuştur. Ayrıca tıkınırcasına yeme durumunun BKİ artışında etkili bir faktör olduğu görülmüştür. Sağlık ve beslenme alanında eğitim alan Beslenme ve Diyetetik bölümü öğrencilerinin yeme bozuklukları durumu böyle ise diğer üniversite öğrencilerindeki beslenme sorunlarının boyutu daha ciddi olabilir. Bu nedenle üniversite öğrencilerinin yeme tutumları değerlendirilmeli, tüm öğrencilere çocukluk çağından itibaren sağlıklı beslenme ve yeme bozuklukları konusunda beslenme eğitimleri verilerek bu konuda bilgilendirilmeleri sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Beslenme ve Diyetetik, yeme davranışı bozukluğu, beslenme, öğrenci

Kaynakça

• American Psychiatric Association. The diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5. Washington DC; 2013.
• Varga M, Dukay-Szabó S, Túry F, van Furthet EF. Evidence and gaps in the literature on orthorexia nervosa. Eat Weight Disord 2013; 18(2):103-111. doi:10.1007/s40519-013-0026-y.
• Keski-Rahkonen A. Mustelin L. Epidemiology of eating disorders in Europe: prevalence, incidence, comorbidity, course, consequences, and risk factors. Curr Opin Psychiatry 2016; 29(6): 340-345. doi:10.1097/YCO.0000000000000278.
• Parker SC, Lyons J, Bonner J. Eating disorders in graduate students: exploring the SCOFF questionnaire as a simple screening tool. J Am Coll Health 2005; 54(2): 103-107. doi:10.3200/JACH.54.2.103-107.
• Şanlıer N, Ayhan Y, Alyakut Ö. An evaluation of eating disorders among a group of Turkish university students. Appetite 2008;51(3):641-645. doi:10.1016/j.appet.2008.05.058.
• Akbulut G. Endokrin ve Kardiyometabolik Hastalıklarda Tıbbi Beslenme Tedavisi. Ankara: Nobel Tıp Kitabevi; 2019.
• Macit MS, Akbulut G. Vücut Ağırlığı Denetimi: Obezite ve Yeme Bozukluklarında Tıbbi Beslenme Tedavisi. Ankara: Nobel Tıp Kitabevi; 2016.
• Reiter CS, Graves L. Nutrition therapy for eating disorders. Nutr Clin Pract 2010; 25(2): 122-136. doi:10.1177/0884533610361606.
• Mahn HM, Lordly D. A review of eating disorders and disordered eating amongst nutrition students and dietetic professionals. Can J Diet Pract Res 2015; 76(1): 38-43. doi:10.3148/cjdpr-2014-031.
• Meule AV, von Rezori V, Blechert J. Food addiction and bulimia nervosa. Eur Eat Disord Rev 2014; 22(5): 331-337. doi:10.1002/erv.2306.
• Garner DM, Olmsted MP, Bohr Y, Garfinkel PE. The eating attitudes test: psychometric features and clinical correlates. Psy Med 1982; 12(4): 871-878.
• Savaşır I, Erol N. Yeme tutum testi: Anoreksiya nevroza belirtileri indeksi. Türk Psikoloji Dergisi 1989; 7: 19-25.
• Donini LM, Marsili D, Graziani MP, Imbriale M, Cannella C. Orthorexia nervosa: validation of a diagnosis questionnaire. Eat Weight Disord 2005; 10(2): 28-32. doi:10.1007/BF03327537.
• Arusoğlu G, Kabakçı E, Köksal G, Merdol TK. Ortoreksiya Nervoza ve Orto-11'in Türkçeye uyarlama çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi 2008; 19(3): 283-291.
• Henderson M, Freeman C. A self-rating scale for bulimia the ‘BITE’. BJPsy 1987; 150(1): 18-24. doi:10.1192/bjp.150.1.18.
• WHO. Body Mass Index - BMI. https://www.euro.who.int/en/health-topics/disease-prevention/nutrition/a-healthy-lifestyle/body-mass-index-bmi. 15 Ekim 2021’de erişildi.
• Dege G, Alphan ME. Determination of orthorexia nervoza in university students. Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi 2021;4(2):46-60.
• Usta E, Şen S, Aygin D, Sert H. Hemşirelik öğrencilerinin yeme tutumları ve obsesif-kompulsif belirtileri. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi 2015; 2(2): 187-197. doi:10.17681/hsp.48687.
• Duran S. Sağlık yüksekokulu öğrencilerinde ortoreksiya nervoza (sağlıklı beslenme takıntısı) riski ve etkileyen faktörler. Pamukkale Tıp Dergisi 2016; 3: 220-226. doi:10.5505/ptd.2016.03880.
• Nevşioğulları C. Beslenme ve diyetetik öğrencilerinde yeme bozuklukları ve obsesif kompulsif belirtilerin değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans tezi). İstanbul, Türkiye: İstanbul Okan Üniversitesi; 2018.
• Özenoğlu A, Dege G. Üniversite gençliğinde yeme bozukluğunun yordayıcıları olarak benlik saygısı ve beslenme eğitiminin ortoreksiya nervoza gelişmesi üzerine etkisi. Bozok Tıp Dergisi, 2015; 5(3): 5-14.
• Asal Ulus C. ve Taşçı B, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Beslenme ve Diyetetik bölümünde okuyan öğrencilerin ortoreksiya nervozaya eğilimlerinin belirlenmesi. Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi 2021;6(1): 63-68. doi:10.47115/jshs.772051.
• Gunes FE, Aktaş A, Kargin D. The relationship between social media use, eating attitude and body mass index among nutrition and dietetic female students: A cross-sectional study. Revista Española de Nutrición Humana y Dietética 2021;25(1): 78-86. doi:10.14306/renhyd.25.1.1094.
• Uzdil Z, Kayacan AG, Özyıldırım C ve ark. Adölesanlarda ortoreksiya nervoza varlığı ve yeme tutumunun incelenmesi. Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi 2019; 4(1): 8-13.
• Dege G, Alphan ME. Determination of orthorexia nervoza in university students. Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi 2021;4(2): 46-60.
• Çobanoğlu Z, Akman M. Consideration of healthy eating obsession (Orthorexia nervosa) for students educated in nutrition and dietetics department. J Pharm Pharmacol 2021; 9: 35-43. doi:10.17265/2328-2150/2021.02.001.
• Parra-Fernandez ML, Rodriguez-Cano T, Onieva-Zafra MD, Perez-Haro MJ, Prevalence of orthorexia nervosa in university students and its relationship with psychopathological aspects of eating behaviour disorders. BMC Psychiatry 2018;18(1):364. doi:10.1186/s12888-018-1943-0.
• Roncero M, Barrada JR, Perpina C. Measuring orthorexia nervosa: psychometric limitations of the ORTO-15. Spanish J Psychol 2017;20, 1-9. doi:10.1017/sjp.2017.36.
• Ulaş B, Uncu F, Üner S. Sağlık yüksekokulu öğrencilerinde olası yeme bozukluğu sıklığı ve etkileyen faktörler. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2013; 2: 15-22.
• Badrasawi MM, Zidan SJ. Binge eating symptoms prevalence and relationship with psychosocial factors among female undergraduate students at Palestine Polytechnic University: a cross-sectional study. J Eat Disord, 2019;7(1):1-8. doi:10.1186/s40337-019-0263-1.
• Sanlier N, Yassibas E, Bilici S, Sahin G, Celik B. Does the rise in eating disorders lead to increasing risk of orthorexia nervosa? Correlations with gender, education, and body mass index. Ecol Food Nutr 2016; 55(3): 266-278. doi:10.1080/03670244.2016.1150276.
• Sünbül S, Bayrak E. Eating attitudes and orthorexia nervosa tendencies in a sample of Turkish university students: A cross-sectional study. Prog Nutr 2021;23(4)1-9. doi:10.23751/pn.v23i4.11607.
• Alkan ŞB, Solak R, Gürbüz E ve ark. Beslenme ve Diyetetik bölümü öğrencilerinde yeme davranış bozukluğu ve beden algısı: Kesitsel bir çalışma. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 2019; 2(2): 38-44.