Öz:Søren Kierkegaard’ın doktora tezi Sokrates’e Yoğun Göndermelerle İroni Kavramı(1841) sadece ironi kavramının kapsamlı bir tahlili değildir, aynı zamanda Kierkegaard’ın kendi ironi tanımını da içerir. Kierkegaard tezinde hem Ksenophon, Platon ve Aristofanes’in yorumlarına değinerek Sokratik ironi üzerinde durur hem de Alman Romantikleri’ne odaklanarak romantik ironinin temel ilkelerini sorgular. Bu makale, ilk olarak Kierkegaard’ın ironisinin ana özelliklerini ve onun özellikle Friedrich Schlegel’in ünlü romanı Lucindeüzerinden yaptığı romantik ironi eleştirilerini incelemektedir. Daha sonra, Schlegel’in romantik ironisinin İroni Kavramı’nda belirtilen zorunlu koşulları sağlayıp sağlamadığını tartışmaktadır. Makale ayrıca, Schlegel’in ironisi üzerine eleştirileri ışığında, Kierkegaard’ın sonraki eserlerinde betimlenen varoluşçu felsefesinin ana hatlarını oluşturan estetik, etik ve dinî var oluş alanlarına ve estetik ve etik alan arasında sınır bölge olan ironinin yerine dair izlerin hâlihazırda İroni Kavramı’nda bulunabileceğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler:Kierkegaard, ironi, romantik ironi, Schlegel, var oluş alanları.
Abstract: Søren Kierkegaard’s doctoral dissertation, The Concept of Irony with Continual
Reference to Socrates (1841) is not only a comprehensive analysis of the
concept of irony but it also comprises his own characterization of irony.
Kierkegaard both elaborates on Socratic irony by addressing interpretations of
Xenophon, Plato and Aristophanes and looks into core principles of romantic
irony by concentrating on German Romantics in it. This article first examines
the key features of Kierkegaard’s irony and his critiques on romantic irony
particularly through Friedrich Schlegel’s famous novel, Lucinde. Then, it discusses whether Schlegel’s romantic irony
satisfies the necessary requirements of irony specified in The Concept of Irony. It also shows that in the light of
Kierkegaard’s critiques on Schlegel’s irony, the traces of the aesthetic, the
ethical and the religious spheres of existence which form the outline of
Kierkegaard’s existential philosophy and the place of irony as a border
territory between the aesthetic and the ethical spheres, depicted in his later
works, can already be found in The
Concept of Irony.
Kierkegaard irony romantic irony Schlegel the spheres of existence
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Felsefe |
Bölüm | Konuk Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2018 |
Kabul Tarihi | 16 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |