Duygusal Zeka ve Şiddet

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 2, 165 - 181, 21.10.2020

Tülay Yılmaz Bingöl Zümrüt Yılar Erkek

Öz

Son dönemlerde bilim, hukuk, sanat ile insan haklarında olan gelişmelere rağmen yine de şiddet olayları artmaktadır. Şiddet sonucu her yıl 1,3 milyondan fazla insan ölmekte, milyonlarca insan şiddete bağlı yaralanmalara maruz kalmaktadır. Dünya sağlık örgütü şiddeti, şiddeti yapan kişinin karakteristiğine göre üçe ayırmıştır. Bunlar; kişiler arası şiddet, kişinin kendine yönelik şiddeti ve toplu şiddettir. Şiddetin en fazla görüldüğü yer; aile ortamı ve kadına yönelik olan şiddettir. Şiddeti; kadına yönelik, çocuğa yönelik, akranlar arasında, kardeşler arasında, yaşlıya yönelik, engelliye yönelik, flört şiddeti, mülteci şiddeti, LGBT şiddeti ile bireyin kendine yönelik olan şiddeti olarak sınıflamak mümkündür. Şiddetin nedenleri; biyolojik, psikolojik ve sosyolojik olarak çok farklı olabilir. Şiddet üzerinde etkili olabileceği düşünülen faktörlerden birisi duygusal zekâdır. Şiddet ile duygusal zekâ seviyesi arasındaki ilişkiyi belirlemek üzere yapılmış olan araştırmalar özellikle şiddetin önlenmesinde duygusal zekanın rolü olduğunu göstermiştir. Şiddet ile mücadelede ulusal eylem planlamalarına duygusal zekanın geliştirilmesine yönelik müdahalelerin dahil edilmesi uzun vadede etkili bir mücadeleye yardımcı olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Duygusal zeka, şiddet, işyeri şiddeti

Emotional Intelligence and Violence

Öz

Despite the recent developments in science, law, art and human rights, violent incidents are still increasing. More than 1.3 million people die each year as a result of violence, and millions of people suffer injuries due to violence. The World Health Organization divided the violence into three categories according to the characteristics of the perpetrator. These; Interpersonal violence is self-violence and collective violence. The place where violence is most common; family environment and violence against women. The severity; It is possible to classify violence against women, children, among peers, among siblings, against the elderly, against the disabled, dating violence, refugee violence, LGBT violence, and violence against the individual. Causes of violence; It can be very different biologically, psychologically and sociologically. Emotional intelligence is one of the factors that are thought to have an impact on violence. Studies conducted to determine the relationship between violence and emotional intelligence level have shown that emotional intelligence plays a role in the prevention of violence. Including interventions to develop emotional intelligence in national action plans to combat violence will help to fight effectively in the long run.

Anahtar Kelimeler

Emotional intelligence, violence, workplace violence

Kaynakça

• 1. Türk Dil Kurumu (2020). www.tdk.gov.tr (Erişim Tarihi: 04.10.2020)
• 2. Göldağ, B. (2015). Öğrencilerin şiddet eğilimi düzeyleri ve değer algıları. TÜBAV Bilim Dergisi, 8(4), 1-15.
• 3. Özerkmen, N. (2012). Toplumsal bir olgu olarak şiddet. Akademik Bakış Dergisi, 28, 1-19.
• 4. World Health Organization, (2014). Global status report on violence prevention 2014 https://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/ (Erişim Tarihi: 04.10.2020)
• 5. Anderson, C. Bushman, B. (2002). Human agression. Annual Revievs of Psychology, (53), 27-51.
• 6. Zahn,M.A., Brownstein, H.H. & Jackson, S.L. (2004). Violence: From Theory to Resarch. New York: Matthew Bender & Company Inc. 7. Rose, I. (2009). School Violence. London: Karnac Books Ltd.
• 8. Taşkesen, O. (2011). Güzel Sanatlar ve Spor Liselerinin Resim Bölümleri ile Genel Liselerde Verilen Görsel Sanatlar Eğitiminin Öğrencilerin Şiddete Yönelik Davranışlarına Etkileri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• 9. Krug, E., Linda, G., Dahlberg, L., James A., Mercy, Anthony B. Z. & Rafael L. (2002). World report on violence and health, Ceneva: World Health Organization. 10. WHO, (2017). Violence against women. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/violence-against-women (Erişim Tarihi: 04.10.2020)
• 11. TÜİK., (2015). İstatistiklerle Kadın. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21519 (Erişim Tarihi: 04.10.2020)
• 12. Aile İçi Şiddet Araştırması, (2014). Türkiye’de 0-8 yaş arası çocuğa yönelik aile içi şiddet araştırması. http://www.ailecocuksiddet.info/RAPOR.pdf (Erişim Tarihi: 04.10.2020)
• 13. Artan, T. (2013). Huzurevinde kalmakta olan yaşlılarda aile içi istismar. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi; 24:109-122.
• 14. Keskinoğlu P, Giray H, Pıçakçıefe, M. ve ark. (2004). Yaşlıda fiziksel, finansal örselenme ve ihmal edilme. Türk Geriatri Dergisi; 7:57-61.
• 15. Ergören, AT., Can, İÖ. ve Toprak, G. (2007). Jinekoloji polikliniğine başvuran kadınlarda yaşlı istismarı. Adli Psikiyatri Dergisi; 4:13-18.
• 16. Özden, D., Kelleci, M. ve Güler, N. (2010). Yaşlı bireylerin ruh sağlığının şiddete maruz kalma ve bazı özellikler açısından incelenmesi. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi; 3:5-13.
• 17. Ölçer, S., Polat, O., Polat, N., ve ark. (2012). Van ilinde yaşlı istismarına yönelik bir alan çalışması. 15.Ulusal Halk Sağlığı Kongresi Kitabı; 2-6 Ekim, 2012: Bursa, Türkiye. s.606-607.
• 18. Kızmaz, Z. (2006). Şiddetin Sosyo-Kültürel Kaynakları Üzerine sosyolojik Bir Yaklaşım, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:16, Sayı: 2, ss. 247-267.
• 19. Freud, S. (2008). “Psikanaliz Üzerine”, 14. Baskı (çev. A. Avni Öneş), İstanbul, Say Yayınları. s;133-134.
• 20. Fromm, E. (1990). “Sevginin ve Şiddetin Kaynağı”, 5. Baskı (çev. Yurdanur Salman-Nalan İçten), İstanbul, Payel Yayınları. S;28.
• 21. Yavuzer, N. (2013). İnsanın saldırgan ve yıkıcı doğasını anlamak. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt; 12, Sayı; 23.
• 22. Bar-On, R. (2005). The İmpact Of Emotional İntelligence on Subjective Well-Being. Perspectives İn Education, 23(1), 41-62.
• 23. Aydıntan, B., Künye, N., & Ghafourzay, H. (2019) Duygusal Zekânın Etkili Liderlik Üzerine Etkisi: Türkiye ve Afganistan Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma.
• 24. Quoidbach, J., & Hansenne, M. (2009). The İmpact of Trait Emotional İntelligence on Nursing Team Performance And Cohesiveness. Journal of Professional Nursing, 25(1), 23-29.
• 25. Alparslan AM, Tunç H.(2009). Mobbing olgusu ve mobbing davranışında duygusal zekâ etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 1(1): 146-159.
• 26. Oginska-Bulik, N., (2005). Emotional intelligence in the workplace: Exploring its effects on occupational stress and health outcomes in human service workers. Int. J. Occup. Med. Environ. Health, 18, 167-175.
• 27. Schutte, N. S., Malouff, J. M., Thorsteinsson, E. B., Bhullar, N., & Rooke, S. E. (2007). A Meta-Analytic İnvestigation of the Relationship Between Emotional İntelligence and Health. Personality and individual differences, 42(6), 921-933.
• 28. Engstrom, M. C. (2005). A Study of Emotional İntelligence As it Relates to Organizational Outcomes Beyond What Is Contributed By Personality. Loyola University Chicago.
• 29. Song, L. J., Huang, G. H., Peng, K. Z., Law, K. S., Wong, C. S., & Chen, Z. (2010). The Differential Effects of General Mental Ability and Emotional İntelligence on Academic Performance and Social İnteractions. Intelligence, 38(1), 137-143.
• 30. Petrides, K. V., & Furnham, A. (2003). Trait Emotional İntelligence: Behavioral Validation İn Two Studies of Emotion Recognition and Reactivity to Mood İnduction. European Journal of Personality, 17(1), 39-57.
• 31. Bastian, V. A., Burns, N. R., & Nettelbeck, T. (2005). Emotional İntelligence Predicts Life Skills, But Not As Well As Personality and Cognitive Abilities. Personality And İndividual Differences, 39(6), 1135-1145.
• 32. Liau, A. K., Liau, A. W., Teoh, G. B., & Liau, M. T. (2003). The Case for Emotional Literacy: The İnfluence of Emotional İntelligence on Problem Behaviours In Malaysian Secondary School Students. Journal of Moral Education, 32(1), 51-66.
• 33. Slaski, M., & Cartwright, S. (2003). Emotional İntelligence Training and its İmplications for Stress, Health And Performance. Stress and health, 19(4), 233-239.
• 34. Brackett, M. A., Mayer, J. D., & Warner, R. M. (2004). Emotional İntelligence and Its Relation To Everyday Behaviour. Personality and Individual Differences, 36(6), 1387-1402.
• 35. Wong, C. S., & Law, K. S. (2002). The Effects of Leader and Follower Emotional İntelligence on Performance and Attitude: An Exploratory Study. The leadership quarterly, 13(3), 243-274.
• 36. Dursun S, Aytaç S, Sokullu Akıncı F. (2011). İşe bağlı şiddet ve stres: Taksi sürücülerine yönelik bir uygulama. Sosyal Siyaset Konferanslar Dergisi, 61:1-20.
• 37. Tutar H. (2004). İşyerinde psikolojik şiddet sarmalı: Nedenleri ve sonuçları. Yönetim Bilimleri Dergisi. 2(2):102-128.
• 38. Kırel Ç. (2007). Örgütlerde Mobbing yönetiminde destekleyici ve risk azaltıcı öneriler. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2): 317-334.
• 39. Koc, E. (2010), Services and Conflict Management: Cultural and European Integration Perspectives, International Journal of Intercultural Relations, 34 (1), 88-96.
• 40. Adams, K. L., & Iseler, J. I. (2014). The Relationship of Bedside Nurses' Emotional İntelligence With Quality of Care. Journal of Nursing Care Quality, 29(2), 174-181.
• 41. Çapık, A., Sakar, T., & Apay, S. E. (2016). Gebelikte Sağlık Uygulamaları ile Duygusal Zekâ Arasındaki İlişki, International Refereed Journal of Nursing Researches, Sayı: 6 Yıl: 2016. Institute Of Social Science/Gümüshane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 6, 12.
• 42. Warelow, P., & Edward, K. L. (2007). Caring As a Resilient Practice in Mental Health Nursing. International Journal of Mental Health Nursing, 16(2), 132-135.
• 43. Aslan, Ş., Güzel Ş. (2018). Duygusal Zekâ, Problem Odaklı Stresle Başa Çıkma, İyileşme ve Duygusal Tükenme İlişkileri. Yönetim Bilimleri Dergisi, 16(31), 59-82.
• 44. Wan, C. S. ve Chiou, W. B. (2006). Why are adolescents addicted to online gaming? an interview study in taiwan. Cyberpsychology and Behavior, 9(6): 762-766.
• 45. Ruiz-Aranda, D., Castillo, R., Salguero, J. M., Cabello, R., Fernández-Berrocal, P., ve Balluerka, N. (2012). Short- and midterm effects of emotional intelligence training on adolescent mental health. Journal of Adolescent Health, 51, 462-467. Doi: 10.1016/j.jadohealth.2012.02.003
• 46. Fırat Kılıç, H., Çağlıyan, S., & Sucu Dağ, G. (2017). Hemşirelik Öğrencilerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler. Koç Üniversitesi Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi (HEAD), 14(4), 275-282.
• 47. Paksoy Erbaydar, N. (2012). Şiddet, nedenleri ve sonuçları. Güler Ç, Akın L, editors. Halk sağlığı: Temel bilgiler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınlar. p. 1838-51.
• 48. Bahadır Yılmaz, E., Öz, F. (2019). Şiddete maruz kalan kadınlara yönelik güçlendirme programı ve hemşirelik. HEAD, 16(4):338-342
• 49. Brody, L. R. (1985). Gender Differences in Emotional Development: A Review of Theories and Research. Journal of Personality, 53(2), 102-149.