Öz
Suya erişim, insanların sağlıklı bir şekilde yaşamlarını sürdürebilmesi için vazgeçilmez bir unsurdur. Nüfus artışı, iklim değişikliği, tarımsal ve endüstriyel üretimin artması
ve su kirliliği gibi faktörlerin etkisiyle küresel su krizi endişe verici boyutlara ulaşmıştır.
Bu sebeple, suyun en verimli şekilde değerlendirilmesi ve korunması için farklı çözüm
yolları üretilmiştir. Çözüm olarak öne sürülen yöntemlerden biri, suyun -ekonomik bir
meta olarak ele alınıp- özelleştirilmesidir. Özelleştirme uygulamaları sonucunda, suya
belirli bir ücret karşılığında erişim sağlayan insanların suyu tasarruflu kullanacağı ve bu
sayede de su kaynaklarının korunması amacına ulaşılacağı ileri sürülmüştür. Ancak çalışmada belirtilen örneklerde de görüleceği üzere özelleştirmenin gerçekleştirildiği ülkelerde suyun kalitesinde bir düşüş yaşanırken; su fiyatlarında ciddi bir artış yaşanmıştır.
Bunun sonucunda da birçok insan suya erişim sağlayamamıştır. Yaşanan olumsuz tecrübeler sonrasında suyun bir insan hakkı olduğu görüşü önem kazanmıştır. Suyun bir insan
hakkı olarak düzenlenmesi; suya erişimin hukuki olarak güvence altına alınmasını ve su
kaynaklarının korunması için devletlerin bazı yükümlülükler altına girmesini sağlayacaktır. Bu çalışmada, açıklanan nedenlerle, suyun bir insan hakkı olarak kabul edilmesi
gerekliliği hususu incelenmektedir
Anahtar Kelimeler
Küresel Su Krizi Su Politikası Suyun Özelleştirilmesi Su Hakkı Genel Yorum No. 15
Kaynakça
- ABEL, Patrick, “Counterclaims Based on International Human Rights Obligations of Investors in International Investment Arbitration Fallacies and Potentials of the 2016 ICSID Urbaser v. Argentina Award”, Brill Open Law, Volume 1, Issue 1, 2018, ss. 61-90
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hukuk |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 13 Eylül 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 2 |