Türkiye’de İslamcılık ve İslâmî Edebiyat

Yıl 2016, , 195 - 198, 28.12.2016

Hande Meliha İçaçan

https://doi.org/10.17131/milel.284854

Öz

Kenan Çayır, Türkiye’de İslamcılık ve İslâmî Edebiyat adlı çalışmasında,

1980’li yıllardan günümüze değişerek gelen İslamcılığı, dönemin

İslamcı anlayışlarının kavranabilmesi için toplumsal ve siyasal

yaşama ışık tutmaları bakımından önemli kültürel metinler

olduğunu düşündüğü ‘’hidayet romanları’’ ve ‘’öz eleştirel romanlar’’

bağlamında incelemektedir. İslamcılık kavramı ile yazarın kastettiği,

İslam’ı aktörlerden bağımsız sabit bir veri olarak düşünen

özcü (essentialist) açıklamaların aksine; İslam’ın ne söylediği değil,

aktörler tarafından nasıl yorumlandığı ve kurgulandığıdır. Dolayısıyla

İslamcılık kavramı sürekli yeniden yorumlanan sosyal ve siyasal

bir pratik olarak ele alınmaktadır (s. 5). Hidayet romanları; modern

çağın ‘’ahlâki dejenerasyonuna’’ karşı İslam’ın tek çözüm

olarak sunulduğu, toplumsal dönüşme ve İslâmîleşmeyi hedef alan

mesaj yüklü anlatılardır.

Anahtar Kelimeler

edebiyat

Kaynakça

• Kenan Çayır,Türkiye’de İslamcılık ve İslâmî Edebiyat:
• Toplu Hidayet Söyleminden Yeni Bireysel Müslümanlıklara
• ( İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2. Baskı, 2015)