Talking about history in a synoptic or panoptic way is another version of ‘talking about something in its totality’ (as a whole) which is the characteristic dimension of metaphysical tradition. This way of talking on history serves for experiencing solely a grand narration (or mythos in its literal meaning) itself, and not the history as a course of happening. For that reason, historicity as an ontological experience of history lets us realize that we understand history basically in terms of the question ‘how’, and not ‘what. Namely, understanding history in terms of the question ‘how’ reveals the critical, fragile, changeable and unforeseeable dimension of the course of happening. Any significant discourse on history becomes immediately a part of history
Bütüne dair konuşma (metafizik) geleneğinin bir başka formu olarak tarih hakkında bütüncül (sinoptik ve panoptik) konuşmak, bizi tarihle değil, tarih anlatısıyla, Vattimo’nun deyişiyle, ‘sözlük anlamıyla mitos’ ile yüzleştirir. Bu yüzden tarihin ontolojik tecrübesi olarak tarihsellik, bütün hakkında ‘ne’ değil, ‘nasıl’ sorusu eşliğinde ancak kırılgan yani farklılaşan bir süreç olarak konuşabileceğimizi fark ettirir. Tarih hakkındaki her bir (kayda değer görülen) konuşma, derhal tarihin bir parçası haline gelir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 26 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |