On the Vedas and their Origin

Yıl 2011, Cilt: 8 Sayı: 1, 225 - 250, 01.03.2011

Ali İhsan Yitik Hammet Arslan

Öz

Vedas, which are accepted one of the most ancient written scripture of the world, underlie Hindu religious life. These texts are important not only to understand Hinduism but also Buddhism and Far East culture generally. The term of Vedas, in a narrow sense, is used only for four sacred texts including Rig, Yajur, Sama and Atharvaveda, but in wider sense, besides these texts, it comprises all the scriptures entitled the Brahmanas, Upanishads and Aranyakas known as sruti (heard). The discussions about the place and authority of the Vedas in religion are based on the problems of the origin of Vedas, and there are basicly two different opinions on the matter. According to first opinion, shaped within the framework of Mimamsa School, Vedas are eternal. By the other view, Vedas are formed in the mind of sage/saint called rishis and by the time uttered as voice/words. So, Vedas are the works of rishis themselves. In this article we try to give some knowledge about Vedas and deal the opinions alleged for its origin

Anahtar Kelimeler

Vedas, Rigveda, Yajurveda, Samaveda, Atharvaveda, Agni, Indra, Rishi, Mimamsa

Vedalar ve Kaynağı Üzerine On the Vedas and their Origin

Öz

Dünyanın kayda geçirilmiş en eski metinlerinden birisi kabul edilen Vedalar, Hindu dini yaşantısının temelini oluşturur. Bu metinler, Hinduizm’in yanı sıra Budizm ve genel anlamda Uzakdoğu kültürünün anlaşılması bakımından önemlidir. Dar anlamda Rig, Yajur, Sama ve Atharvavedadan oluşan dört kutsal metni ifade eden Vedalar terimi, geniş anlamıyla bunlarla birlikte, Brahmanalar, Upanişadlar ve Aranyakalar adıyla bilinen bütün sruti (işitilen) türü eserleri de kapsar. Vedaların dindeki yeri ve otoritesine ilişkin görüşlerin nihai noktada onların kaynağına ait tartışmalara dayandığı görülür ve bu konuda iki farklı görüş dikkati çeker. Mimamsa düşüncesi çerçevesinde şekillenen birinci görüşe göre, Vedalar ezeli-ebedidir. Onlarda herhangi bir beşeri katkı söz konusu değildir. Diğer görüşe göre ise, Veda metinleri rişi adı verilen bilgelerin zihinlerinde oluşmuş ve zamanla söze/kelimelere dökülmüştür. Dolayısıyla Vedalar rişilerin kendi eserleridir. İşte biz bu yazımızda, Vedalar hakkında bilgi verdikten sonra onun kaynağına dair ortaya atılan görüşleri delilleriyle birlikte ele almaya çalışacağız.

Anahtar Kelimeler

Vedalar, Rigveda, Yajurveda, Samaveda, Atharvaveda, Agni, İndra, Rişi, Mimamsa

Kaynakça

• Brandon, S. G. F., A Dictionary of Comparative Religions, Macmillan, 1978.
• Carr, Brian and Indira Mahalingam, Companion Encylopedia of Asian Philo- sophy, New York 1997.
• Chatterjee, Satischandra and Dhirendramohan Datta, An Introduction to Indian Philosophy, Calcutta Univ. Press, Calcutta 1984.
• Clayton, A.C., The Rgveda and Vedic Religion, Bharatiya Kala Prakashan, Delhi 2006.
• Dasgupta, Surendranath, A History of Indian Philosophy, (I-V), Motilal Banarsidass, Delhi 1975, ss. I/10-27.
• Dowson, John, A Classical Dictionary of Hindu Mythology and Religion, Rupa & Co., New Delhi 1987, ss. 344-352.
• Ebu Reyhan el-Birunî, Alberuni’s India, (I-II) ed. Edward Sachou, New Delhi 1964.
• Hiriyanna, Mysore, Hint Felsefesi Tarihi, Çev. Fuat Aydın, İntanbul Bilgi Üniv. Yay., İstanbul 2011.
• Jones, Constance A. and James D. Ryan, Encyclopedia of Hinduism, Facts On File, New York 2007.
• Hume, R. E., Thirteen Principal Upanishads, Oxford University Press, New Delhi 1990.
• Keith, A. B., The Religion and Philosophy of the Veda and Upanishads, (I-II), Motilal Banarsidass, Delhi 1989, ss. I/1-15.
• Lochtefeld, James G., The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, (I-II) The Rosen Pub., New York 2001.
• Macdonell, A. A., ‚Hymns (Vedic)‛, Encyclopedia of Religion and Ethics, ed. James Hastings, ss. VII/49-52.
• Macdonell, A. A., Vedic Mythology, Trübner, Strassburg 1897.
• Muir, J., Original Sanskrit Texts on the Origin and History of the People of India, Their Religion and Institutions, (I-V) Trübner & Co., London 1868.
• Müller, M., The Vedas, Calcutta 1956.
• Pancheli, Nila, ‚Hinduism‛, Comperative Religions, A Modern Textbook, Blendford Pres, UK, 1982.
• Parrinder, G., Dictionary of Non-Christian Religions, Hulton Educ. Pub., Great Britain 1971.
• Radhakrishnan, S., Indian Philosophy, (I-II), Oxford Univ. Press, Ox- ford2004, ss. I/63-136.
• Sen, M.K., Hinduism, Penguin Book, London 1978.
• Singh, B.N., Dictionary of Indian Philosophical Concepts, Varanasi 1988.
• The Hymns of the Rgveda, Trans. by, Ralph T. G. Griffith, Motilal Banar- sidass, Delhi 1973.
• The Hymns of the Atharva-Veda, Trans. by, M. Bloomfield, Motilal Banar- sidass, Delhi 1987.
• The Laws of Manu, Translated by Wendy Doniger-Brian Smith, Penguin Books, New Delhi 1991.
• The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa, (I-XII), Trans. by Pratap Chandra Roy, Oriental Pub. Co., Calcutta.
• The Srimad Devi Bhagavata, Trans. by Swami Vijnanananda, 1921-1922.
• Vishnu Purana, Trans. by Manmatha Nath Dutt, H.C. Dass Pub., Calcutta 1896.
• Wilkins, W.J., Hindu Mythology, New Delhi 1986.
• Yitik, Ali İhsan, Hint Dinleri, İzmir İlahiyat Vakfı Yay., İzmir 2005, ss. 18- 32.