Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İbadet, Ritüel ve Kurban

Yıl 2016, Cilt: 13 Sayı: 2, 82 - 99, 28.12.2016
https://doi.org/10.17131/milel.284848

Öz

Dinsel amaçlarla yerine getirilen özel davranışlar din araştırmalarında

“ibadet” olarak tanımlanır. Pagan gelenekler açısından bu tür davranışlar

“ritüel” kelimesiyle ifade edilir. Şekilsel açıdan bu iki kavram kıyaslandığında

ibadet ile ritüelin benzer davranış şekillerini yansıttığı görülür. Ancak

İslami bir kavram olan ibadet ile paganist geleneeğin ürünü olan 

ritüelistik davranış arasında manevi düzlemde büyük bir farklılık söz konusudur.

Ritüelistik davranışta insanın tanrı ile mekanik bir ilişkisi ve menfaat

edinme kaygısı söz konusudur. İbadet ise mümin bireyin yaşamı

boyunca sürdüreeceği rabbine karşı kulluk bilincinin bir parçası olarak anlam

kazanmıştır. Dolayısıyla ritüel, tanrıya dönük, dönemsel ve karşılıklı

çıkar ilişkisine dayalı bir ilişkiyi tanımlarken İslami anlamda ibadet ahiret

saadeti peşindeki müminin rabbine kul olma bilincinin davranışa yansımış

halini ifade etmektedir.

Kaynakça

  • E. M. Zuesse, “Ritual”, Encyclopedia of Religion (New York: Macmillan, 1987).
  • Victor Turner, Forest of Symbol (Ithaca: Cornell University Press, 1967).
  • Jan N. Bremmer, Greek Normative Animal Sacrifice, A Companion to Greek Religion, ed.: D. Ogden (Oxford: Blackwell, 2007).
  • R. M. Ogilvie, The Romans and their Gods (London: Hogarth Press, 1986).
  • Ingvild Sælid Gilhus, Animals, Gods and Humans (London: Roudletge, 2006).
  • Detienne, M. and J.-P. Vernant (eds), The Cuisine of Sacrifice among the Greeks (Chicago: University of Chicago Press, 1989).
  • P. Garnsey, Food and Society in Classical Antiquity (Cambridge: Cambridge University Press, 1999).
  • Kevin J. Wetmore, Jr., The Athenian Sun in an African Sky: Modern African Adaptations of Classical Greek Tragedy (London: McFarland & Company, 2002).
  • Sarah Dewar-Watson, Tragedy: A Reader’s Guide to Essential Criticism (London: Palgrave Macmillan, 2014).
  • Walter Burkert, Greek Tragedy and Sacrificial Ritual (Duke University, 1966).
  • Understanding Religious Sacrifice: A Reader, ed.: J. Carter (London: Continuum, 2006).
  • Walter Burkert, “Ritual in Ancient Greece”, Savage Energies: Lessons of Myth and Ritual in Ancient Greece, tr. P. Bing (Chicago: University of Chicago Press, 2001).
  • Soren Kierkegaard, Korku ve Titreme, tr. İ. Kapaklıkaya (İstanbul: Anka, 2002).
  • Rağıb el-İsfahanî, Müfredât: Kur’an Kavramları Sözlüğü, tr.: A. Güneş, M. Yolcu (İstanbul: Çıra Yayınları, 2012).
  • Mustafa Sinanoğlu, “İbadet”, TDV, İslam Ansiklopedisi, c. 19, 1999.
  • Fahruddîn er-Razî, Tefsir-i Kebîr: Mefâtîh’ul-Gayb, tr. S. Yıldırım vd. 4. Cilt (Ankara: Akçağ, 1989).

Worship, Ritual and Sacrifice

Yıl 2016, Cilt: 13 Sayı: 2, 82 - 99, 28.12.2016
https://doi.org/10.17131/milel.284848

Öz

In religion studies, special behaviors and actions that are performed

with religious objectives are defined as ‘worship’. In Paganist traditions,

these actions and behaviors are expressed as ‘ritual’. When these two concepts

are compared from a formal point of view, both worship and ritual

exhibit similar forms of behavior. However, there is a great difference on

the spiritual level between the Islamic concept of worship and the ritualistic

behavior of the paganist tradition. In ritualistic behavior, human being has

a mechanical relationship with God and is concerned with obtaining benefits.

While worship is defined as a lifelong commitment of a believer to

God, that is backed by a servitude mindset and consciousness. Therefore,

while ritual defines a relationship that is god-oriented, periodic and based

on mutual interest, Islamic sense of worship expresses the consciousness of

being a servant of the God by the believer, in the wake of the Hereafter.

Kaynakça

  • E. M. Zuesse, “Ritual”, Encyclopedia of Religion (New York: Macmillan, 1987).
  • Victor Turner, Forest of Symbol (Ithaca: Cornell University Press, 1967).
  • Jan N. Bremmer, Greek Normative Animal Sacrifice, A Companion to Greek Religion, ed.: D. Ogden (Oxford: Blackwell, 2007).
  • R. M. Ogilvie, The Romans and their Gods (London: Hogarth Press, 1986).
  • Ingvild Sælid Gilhus, Animals, Gods and Humans (London: Roudletge, 2006).
  • Detienne, M. and J.-P. Vernant (eds), The Cuisine of Sacrifice among the Greeks (Chicago: University of Chicago Press, 1989).
  • P. Garnsey, Food and Society in Classical Antiquity (Cambridge: Cambridge University Press, 1999).
  • Kevin J. Wetmore, Jr., The Athenian Sun in an African Sky: Modern African Adaptations of Classical Greek Tragedy (London: McFarland & Company, 2002).
  • Sarah Dewar-Watson, Tragedy: A Reader’s Guide to Essential Criticism (London: Palgrave Macmillan, 2014).
  • Walter Burkert, Greek Tragedy and Sacrificial Ritual (Duke University, 1966).
  • Understanding Religious Sacrifice: A Reader, ed.: J. Carter (London: Continuum, 2006).
  • Walter Burkert, “Ritual in Ancient Greece”, Savage Energies: Lessons of Myth and Ritual in Ancient Greece, tr. P. Bing (Chicago: University of Chicago Press, 2001).
  • Soren Kierkegaard, Korku ve Titreme, tr. İ. Kapaklıkaya (İstanbul: Anka, 2002).
  • Rağıb el-İsfahanî, Müfredât: Kur’an Kavramları Sözlüğü, tr.: A. Güneş, M. Yolcu (İstanbul: Çıra Yayınları, 2012).
  • Mustafa Sinanoğlu, “İbadet”, TDV, İslam Ansiklopedisi, c. 19, 1999.
  • Fahruddîn er-Razî, Tefsir-i Kebîr: Mefâtîh’ul-Gayb, tr. S. Yıldırım vd. 4. Cilt (Ankara: Akçağ, 1989).
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hakan Olgun

Yayımlanma Tarihi 28 Aralık 2016
Gönderilme Tarihi 8 Ocak 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 13 Sayı: 2

Kaynak Göster

ISNAD Olgun, Hakan. “İbadet, Ritüel Ve Kurban”. Milel ve Nihal 13/2 (Aralık 2016), 82-99. https://doi.org/10.17131/milel.284848.