Öz
Modern bir kavram olan otoritenin farklı türleri bulunmaktadır.
Otoritenin daha çok siyasi bir anlam taşındığı da düşünülmektedir. Ancak yazılı
metinler ve müelliflerin toplumsal alanda yönlendirici, etkileyici ve
belirleyici oldukları da bir vakıadır. Bu itibarla metin ve müelliflerin de dolaylı
surette toplum içinde manevi/entelektüel bir otoritesinin olduğu
söyleyebiliriz. Bu çalışma belirli bir eser ve eserin şerhi üzerinden XVII. Yy.
Osmanlısı’nda metinsel ve paradigmatik otorite ilişkisinin izini sürmeyi
amaçlamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abdülhamid, İrfan, İslam’da İtikadi Mezhepler ve Akaid Esasları, çev.: Mustafa Saim Yeprem, Türkiye Diyanet Vakfı Yay., Ankara 2011.
- el-Afîfî, Ebu’l-Alâ, “Mu’tezile’nin Ma‘dum Nazariyesi ile İbn Arabî’nin A‘yân-ı Sabite Nazariyesinin Karşılaştırılması”, çev. Cağfer Karadaş, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, yıl: 1997, c. 6, sayı: 6, ss. 267-276.
- Arslan, Ahmet, İlkçağ Felsefe Tarihi 4 : Helenistik Dönem Felsefesi: Epikurosçular Stoacılar Septikler, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay., 2. Bsk., İstanbul 2010.
- Bilmen, Ömer Nasuhi, Muvazzah İlmi Kelam, Bilmen Yayınevi, İstanbul 1972.
- Coşkun, İbrahim, “Muhyiddin İbn Arabi’nin Felsefesinde “Allah” Mefhumu”, Tasavvuf: İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi (İbnü’l-Arabî Özel Sayısı), Yıl: 9 (2008), sayı: 21, ss. 117-143.
- Çelebi, Kâtip, Mîzânü’l-hak fî ihtiyâri’l-ahak, Haz: Orhan Şaik Gökyay, MEB Yay., İstanbul 1993.
Öz
Authority as a modern concept has various types.
It is also thought the authority has a more political meaning. Besides there is
also a fact that texts and writters/authors have played directive, influential
and determinative roles in society. In this respect, we can say that texts and
writters/authors are indirectly spiritual / intellectual authority within
society. The aim of this study is to trace the relation of textual and
paradigmatic authority in the 17th century in the Ottoman Empire over a certain
work and its sharh.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abdülhamid, İrfan, İslam’da İtikadi Mezhepler ve Akaid Esasları, çev.: Mustafa Saim Yeprem, Türkiye Diyanet Vakfı Yay., Ankara 2011.
- el-Afîfî, Ebu’l-Alâ, “Mu’tezile’nin Ma‘dum Nazariyesi ile İbn Arabî’nin A‘yân-ı Sabite Nazariyesinin Karşılaştırılması”, çev. Cağfer Karadaş, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, yıl: 1997, c. 6, sayı: 6, ss. 267-276.
- Arslan, Ahmet, İlkçağ Felsefe Tarihi 4 : Helenistik Dönem Felsefesi: Epikurosçular Stoacılar Septikler, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay., 2. Bsk., İstanbul 2010.
- Bilmen, Ömer Nasuhi, Muvazzah İlmi Kelam, Bilmen Yayınevi, İstanbul 1972.
- Coşkun, İbrahim, “Muhyiddin İbn Arabi’nin Felsefesinde “Allah” Mefhumu”, Tasavvuf: İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi (İbnü’l-Arabî Özel Sayısı), Yıl: 9 (2008), sayı: 21, ss. 117-143.
- Çelebi, Kâtip, Mîzânü’l-hak fî ihtiyâri’l-ahak, Haz: Orhan Şaik Gökyay, MEB Yay., İstanbul 1993.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 29 Haziran 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 14 Sayı: 1 |
