Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TO BE A GIFTED CHILD

Yıl 2020, Cilt: 49 Sayı: 228, 153 - 174, 12.11.2020
https://doi.org/10.37669/milliegitim.701743

Öz

Kaynakça

  • Kaynaklar Akarsu, F. (2001). Üstün yetenekli çocuklar, aileleri ve sorunları. Ankara: Eduser Yayınları.
  • Akbüber, B.A., Erdik, E., Güney, H., Çimşitoğlu, G.G. ve Akbüber, C. (2019). Bilim ve Sanat Merkezlerinde özel yetenekli öğrencilerin sorunlarının değerlendirilmesinde bir yöntem önerisi “Özel Yetenekli Öğrenci Çalıştayı”. Üstün Zekâlılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, 6(1), 22-39.
  • Ataman (2014), Ataman, A. (2004). Üstün zekâlı ve üstün yetenekli çocuklar. İstanbul: Birinci Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Makaleler Kitabı.
  • Campbell, L. (1996) . Teaching & learning through multiple inteliigences. Needham Heights, Massachusetts: A Simon & Schuster Company.
  • Chan, D. W. (2000). Exploring identification procedures of gifted students by teacher ratings: Parent ratings and student self-reports in Hong Kong. High Ability Studies, 11, 69-82.
  • Clark, B. (1997). Social ideologies and gifted education in today's schools. Peabody Journal of Education, 72(3), 81-100. Davaslıgil, Ü. (2004). Durum Tespit Komisyonu ön raporu. İstanbul: Çocuk Vakfı yayınları.
  • Davaslıgil, Ü. (2015). Türkiye'de Üstün Zekâlı ve Yetenekli Çocukların Eğitimi İle İlgili Bir Model Geliştirme Projesi.
  • http://www.tuzyeksav.org.tr/wp-content/uploads/2015/09/davasligil-umit-turkiyede-ustun-zek%C3%A2li-ve-yetenekli-cocuklarin-egitimi-ile-ilgili-bir-model-gelistirme-projesi.pdf adresinden 28.01.2016 tarihinde indirilmiştir.
  • Dönmez, N. (2004). Bilim Sanat Merkezlerinin kurulusu ve işleyişinde yapılması gereken düzenlemeler. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Feldhusen, J. F. (2005). Giftedness, talent, expertise, and creative achievement. R. J. Sternberg ve J. E. Davidson (Ed.), Conceptions of giftedness içinde (s. 64-79). New York: Cambridge University Press.
  • Gökdere, S., Küçük, M., & Çepni, S. (2003). Gifted science education in turkey: gifted teachers’ selection, perspectives and needs. Asia- Pacific Forum On Science Learning and Teaching, 4(2).
  • İnan, H., Z., Bayındır N., & Demir, S. (2009). Awareness level of teachers about the charactaristics of gifted children. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 3(3), 2519-2527.
  • İşmen Gazioğlu, E. (2011). Aile yaşam döngüsü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Kerr, B., Colangelo, N., & Gaeth, J. (1988). Gifted adolescents' attitudes toward their giftedness. Gifted Child Quarterly, 32, 245-247.
  • Kontaş, H. (2009). Bilsem öğretmenlerinin program geliştirme ihtiyaçlarına ilişkin geliştirilen programın etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kunkel, M.A., Chapa, B., Patterson, G., & Walling, D.D. (1995). The experience of giftedness: A concept map. Gifted Child Quarterly, 39, 126–134.
  • Maker, C., & Nielson, A. (1996). Curriculum development and teaching strategies for gifted learners. Austin, TX: PRO-ED.
  • McDaniel, T.R. (2002). Mainstreaming the gifted: Historical perspectives on excellence and equity. Roeper Review, 24, 112-115. MEB. (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. URL:http://orgm.meb.gov.tr/Mevzuat/ozel_yon_SON/Ozel_Egitim_Hizmetleri_Yonetmeligi_son.pdf adresinden 20.05.2017 tarihinde indirilmiştir.
  • Miles, M.B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2. Baskı). London: Sage.
  • Moon, S. (2004). GCQ seminal articles. Socio-emotional issues, underachievement, counseling of gifted and talented students. Thousands Oaks,CA: Corwin Press.
  • Moore, A. D. (1992). Gifted and talented children and youth.(Ed. L. M. Bullock). Exceptionalities in Children and Youth. Allyn and Bacon Inc. s. 420-448.
  • Öpengin, E. ve Sak, U. (2012). Üstün zekâlı öğrencilerin bakış açısıyla üstün zekâ etiketinin öğrencilerin çeşitli algıları üzerindeki etkileri. Turkish Journal of Giftedness & Education, 2(1), 37-59.
  • Robinson, A. (1985). Summer institute on the gifted: Meeting the needs of the regular classroom teacher. Gifted Child Quarterly, 29(1), 20-23.
  • Rogers, K. B. (2002). Grouping the gifted and talented: Questions and answers. Roeper Review, 24(3), 103-107.
  • Sak, U. (2011). Üstün yetenekliler eğitim programları modeli (ÜYEP) ve sosyal geçerliği. Eğitim ve Bilim, 36(161), 213-229.
  • Sak, U. (2014). Üstün zekâlılar, özellikleri, tanılanmaları, eğitimleri. (4. Baskı). Ankara: Vize Yayınevi.
  • Silverman, L., K., (2011). Characteristics of giftedness scale: Research and review of the literature. URL:http://www.gifteddevelopment.com/ adresinden 22.09.2016 tarihinde alınmıştır.
  • Şahin, F. (2011). Okul öncesi yardımcı öğretmen adaylarına üstün zekâlı ve üstün yetenekli bireyler konusunda verilen bir eğitimin etkililiği. 21. Ulusal Özel Eğitim Kongresi, Gazimagusa-Kıbrıs.
  • Tyler-Wood, T. L. (2000). An effective mathematics and science curriculum option for secondary gifted education. Rooper Review, 22(4), 266-269.
  • Van Tassel-Baska, J. (1998). Characteristics and needs of talented learners. Vantassel-Baska, J. (Eds) Excellence in educating gifted and talented learners, İçinde (3rd ed,173-191) Love Publishing, Colorado.
  • Webb, J.T., Gore, J.L., Amend, E.R., & DeVries, A. (2007). A parent’s guide to gifted children. Tucson, Arizona: Great Potential Press.
  • Yakmacı-Güzel, B., (2002). Üstün yeteneklilerin belirlenmesinde yardımcı yeni bir yaklaşım: Dabrowski’nin aşırı duyarlılık alanları. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

ÜSTÜN ZEKÂLI OLMAK

Yıl 2020, Cilt: 49 Sayı: 228, 153 - 174, 12.11.2020
https://doi.org/10.37669/milliegitim.701743

Öz

Bu araştırmada; üstün zekâlı öğrencilerin üstün zekâlı olmayan akranlarından farklı yönleri, üstün zekâlı olmanın üstünlerin hayatlarına etkisi ve üstün zekâlı olarak tanılanmak ile ilgili görüşleri incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemi fenomenoloji deseni ile gerçekleştirilen araştırmaya on üstün zekâlı öğrenci, yedi veli ve Bilim Sanat Merkezi’nde görev yapan iki öğretmen katılmıştır. Katılımcılarla gerçekleştirilen yarı yapılandırılmış görüşmelerle toplanan veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir. Elde edilen sonuçlar; üstün zekâlı öğrencilerin üstün zekâlı olmayan akranlarından öğrenme hızı, üst düzey düşünme becerisi, olgun ve esprili kişilikleri ile ve erken gelişim özellikleri gösterme yönleri ile ayrıldıklarını göstermektedir. Öğretmenlerine göre ise katılımcılar yoğun bir stres ve başarı baskısı yaşamaktadır. Buna paralel şekilde üstünler bu şekilde etiketlenmekten memnun olmadıklarını belirtmişlerdir. Bu sonuçlara göre üstün zekâlı öğrencilerin çevrelerindeki bireylerde üstün zekâlı öğrencilerle ilgili yanlış inanışların değiştirilmesine yönelik önlemler alınması gibi öneriler getirilebilir.

Kaynakça

  • Kaynaklar Akarsu, F. (2001). Üstün yetenekli çocuklar, aileleri ve sorunları. Ankara: Eduser Yayınları.
  • Akbüber, B.A., Erdik, E., Güney, H., Çimşitoğlu, G.G. ve Akbüber, C. (2019). Bilim ve Sanat Merkezlerinde özel yetenekli öğrencilerin sorunlarının değerlendirilmesinde bir yöntem önerisi “Özel Yetenekli Öğrenci Çalıştayı”. Üstün Zekâlılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, 6(1), 22-39.
  • Ataman (2014), Ataman, A. (2004). Üstün zekâlı ve üstün yetenekli çocuklar. İstanbul: Birinci Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Makaleler Kitabı.
  • Campbell, L. (1996) . Teaching & learning through multiple inteliigences. Needham Heights, Massachusetts: A Simon & Schuster Company.
  • Chan, D. W. (2000). Exploring identification procedures of gifted students by teacher ratings: Parent ratings and student self-reports in Hong Kong. High Ability Studies, 11, 69-82.
  • Clark, B. (1997). Social ideologies and gifted education in today's schools. Peabody Journal of Education, 72(3), 81-100. Davaslıgil, Ü. (2004). Durum Tespit Komisyonu ön raporu. İstanbul: Çocuk Vakfı yayınları.
  • Davaslıgil, Ü. (2015). Türkiye'de Üstün Zekâlı ve Yetenekli Çocukların Eğitimi İle İlgili Bir Model Geliştirme Projesi.
  • http://www.tuzyeksav.org.tr/wp-content/uploads/2015/09/davasligil-umit-turkiyede-ustun-zek%C3%A2li-ve-yetenekli-cocuklarin-egitimi-ile-ilgili-bir-model-gelistirme-projesi.pdf adresinden 28.01.2016 tarihinde indirilmiştir.
  • Dönmez, N. (2004). Bilim Sanat Merkezlerinin kurulusu ve işleyişinde yapılması gereken düzenlemeler. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Feldhusen, J. F. (2005). Giftedness, talent, expertise, and creative achievement. R. J. Sternberg ve J. E. Davidson (Ed.), Conceptions of giftedness içinde (s. 64-79). New York: Cambridge University Press.
  • Gökdere, S., Küçük, M., & Çepni, S. (2003). Gifted science education in turkey: gifted teachers’ selection, perspectives and needs. Asia- Pacific Forum On Science Learning and Teaching, 4(2).
  • İnan, H., Z., Bayındır N., & Demir, S. (2009). Awareness level of teachers about the charactaristics of gifted children. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 3(3), 2519-2527.
  • İşmen Gazioğlu, E. (2011). Aile yaşam döngüsü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Kerr, B., Colangelo, N., & Gaeth, J. (1988). Gifted adolescents' attitudes toward their giftedness. Gifted Child Quarterly, 32, 245-247.
  • Kontaş, H. (2009). Bilsem öğretmenlerinin program geliştirme ihtiyaçlarına ilişkin geliştirilen programın etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kunkel, M.A., Chapa, B., Patterson, G., & Walling, D.D. (1995). The experience of giftedness: A concept map. Gifted Child Quarterly, 39, 126–134.
  • Maker, C., & Nielson, A. (1996). Curriculum development and teaching strategies for gifted learners. Austin, TX: PRO-ED.
  • McDaniel, T.R. (2002). Mainstreaming the gifted: Historical perspectives on excellence and equity. Roeper Review, 24, 112-115. MEB. (2006). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. URL:http://orgm.meb.gov.tr/Mevzuat/ozel_yon_SON/Ozel_Egitim_Hizmetleri_Yonetmeligi_son.pdf adresinden 20.05.2017 tarihinde indirilmiştir.
  • Miles, M.B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2. Baskı). London: Sage.
  • Moon, S. (2004). GCQ seminal articles. Socio-emotional issues, underachievement, counseling of gifted and talented students. Thousands Oaks,CA: Corwin Press.
  • Moore, A. D. (1992). Gifted and talented children and youth.(Ed. L. M. Bullock). Exceptionalities in Children and Youth. Allyn and Bacon Inc. s. 420-448.
  • Öpengin, E. ve Sak, U. (2012). Üstün zekâlı öğrencilerin bakış açısıyla üstün zekâ etiketinin öğrencilerin çeşitli algıları üzerindeki etkileri. Turkish Journal of Giftedness & Education, 2(1), 37-59.
  • Robinson, A. (1985). Summer institute on the gifted: Meeting the needs of the regular classroom teacher. Gifted Child Quarterly, 29(1), 20-23.
  • Rogers, K. B. (2002). Grouping the gifted and talented: Questions and answers. Roeper Review, 24(3), 103-107.
  • Sak, U. (2011). Üstün yetenekliler eğitim programları modeli (ÜYEP) ve sosyal geçerliği. Eğitim ve Bilim, 36(161), 213-229.
  • Sak, U. (2014). Üstün zekâlılar, özellikleri, tanılanmaları, eğitimleri. (4. Baskı). Ankara: Vize Yayınevi.
  • Silverman, L., K., (2011). Characteristics of giftedness scale: Research and review of the literature. URL:http://www.gifteddevelopment.com/ adresinden 22.09.2016 tarihinde alınmıştır.
  • Şahin, F. (2011). Okul öncesi yardımcı öğretmen adaylarına üstün zekâlı ve üstün yetenekli bireyler konusunda verilen bir eğitimin etkililiği. 21. Ulusal Özel Eğitim Kongresi, Gazimagusa-Kıbrıs.
  • Tyler-Wood, T. L. (2000). An effective mathematics and science curriculum option for secondary gifted education. Rooper Review, 22(4), 266-269.
  • Van Tassel-Baska, J. (1998). Characteristics and needs of talented learners. Vantassel-Baska, J. (Eds) Excellence in educating gifted and talented learners, İçinde (3rd ed,173-191) Love Publishing, Colorado.
  • Webb, J.T., Gore, J.L., Amend, E.R., & DeVries, A. (2007). A parent’s guide to gifted children. Tucson, Arizona: Great Potential Press.
  • Yakmacı-Güzel, B., (2002). Üstün yeteneklilerin belirlenmesinde yardımcı yeni bir yaklaşım: Dabrowski’nin aşırı duyarlılık alanları. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Nagihan Tanık Önal 0000-0002-5926-521X

Yayımlanma Tarihi 12 Kasım 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 49 Sayı: 228

Kaynak Göster

APA Tanık Önal, N. (2020). ÜSTÜN ZEKÂLI OLMAK. Milli Eğitim Dergisi, 49(228), 153-174. https://doi.org/10.37669/milliegitim.701743