FEN BİLİMLERİ DERSİ İÇİN GELİŞTİRİLEN ÖRNEK ETKİNLİKLERİN ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2022, Cilt: 51 Sayı: 234, 1111 - 1136, 09.05.2022

Canan Çolak Arzu Saka

https://doi.org/10.37669/milliegitim.808756

Cited By: 1

Öz

Anlamlı bilgi edinme sürecinin öğrenme ortamında kullanılan yöntem ve tekniklerden etkilendiği bilinmektedir. Bu araştırmanın amacı fen bilimleri dersi beş, altı ve yedinci sınıf biyoloji konu kazanımları ile ilgili olarak her kazanımın doğasına uygun yöntem ve tekniğin seçilerek, ders planlarına dönüştürülmesi sonucu oluşturulan ve “Biyo-modül” olarak adlandırılan rehber kaynak hakkında öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesidir. Araştırma fenomenografik araştırma yöntemi ile yürütülmüştür. Biyo-modülün uygulama sürecinin ardından öğrenciler arasından rastgele seçilen on altı öğrenci ile yarı yapılandırılmış mülakatlar yapılmıştır. Biyo-modüldeki ders planları; oyunlar ile öğrenme, örnek olay yöntemi, kavram karikatürleri, tahmin-gözlem-açıklama yöntemi, bilişim teknolojilerinin öğrenme ortamlarında kullanımı, hipotez geliştirme süreci ve öğrencilerin görsel-işitsel öğeler ile aynı anda karşılaşmasını gerektiren etkinlikleri kapsamaktadır. Etkinliklerin uygulanması sonucu elde edilen öğrenci görüşlerinin analizi sonucu; aktif katılım, eğlenceli dersler, derse karşı yüksek ilgi ve motivasyon, kalıcı öğrenme, uygulamaya dönük ders süreci temalarına ulaşılmıştır. Biyo-modülde kullanılan yöntem ve teknikler, hipotez geliştirme sürecini ve öğrencilerin birden fazla duyuyu aktif olarak kullanmasını gerektiren etkinlikleri kapsamasından dolayı, öğrencilerin aktif katılımını, derse karşı yüksek ilgi ve motivasyonlarını artırdığı, kalıcı öğrenmeyi sağladığı, uygulamaya dönük ders sürecinin avantajlarının öğrenme sürecine aktırılmasını sağladığı sonucuna ulaşılmıştır. Biyo-modülün çeşitlenen öğrenme yöntem ve teknikleri ile öğretim programının felsefesine uygun olarak geliştirilmesi ve diğer fen branşlarına da uygulanması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Fen Bilimleri, Kaynak Etkinlikler, Alternatif Yöntem ve Teknikler

Kaynakça

• AKEKİN BAŞKAYA, A. (2014). İlköğretimde Görev Yapan Branş Öğretmenlerinin Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• AKGÜN, A., TOKUR, F., & DURUK, U. (2016). Associating Conceptions in Science Teaching With Daily Water Chemistry and Water Treatment. Adiyaman University Journal of Educational Science, 6(1), 161-178.
• AKPINAR, E., & ERGİN, Ö. (2005). Yapılandırmacı Kuramda Fen Öğretmeninin Rolü. İlköğretim Online, 4(2), 55-64, 2005.
• AYTAN, T. (2011). Aktif Öğrenme Tekniklerinin Dinleme Becerisi Üzerindeki Etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• CHAİ, C. S., KOH, J. H. L. & TSAİ, C.C. (2013). A Review of Technological Pedagogical Content Knowledge. Educational Technology and Society, 16(2), 31–51.
• COŞTU, B. & AYAS, A. (2005). Evaporation In Different Liquids: Secondary Students’ Conceptions. Research in Science & Technological Education. 23(1), 75-9.
• ÇAĞLAK SARI, S. (2011). Okul Öncesi Çocuk ve Hareket Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• ÇEKMEZ, E., YILDIZ, C. & BÜTÜNER, S.Ö. (2012). Fenomenografik Araştırma Yöntemi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 6(2), 77-102.
• ÇELİK, H., SARI, U. & HARWANTO, U. N. (2015). Developing and Evaluating Physics Teaching Material with Algodoo in Virtual Environment: Archimedes' Principle, International Journal of Innovation in Science and Mathematics Education, 23(4), 40-50.
• ÇEPNİ, S. (2007). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. Trabzon: Celepler Matbaacılık.
• ÇEPNİ, S. (2010). Kuramdan Uygulamaya Fen ve Teknoloji Öğretimi. Pegem Akademi Yayıncılık: Ankara.
• Çepni, S., & Akyıldız, S. (2010). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Trabzon: Nobel Yayınları.
• DURUKAN, E. (2012). Türkçe Eğitiminde Olaya Dayalı Öğrenme Yönteminin Kullanımına Yönelik Bir Öneri (Okuma Eğitimi Örneği). Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume, 7(2), 401-410.
• ELGÜN, A. & KAYA, S. (2015). Eğitsel Oyunlar İle Desteklenmiş Fen Öğretiminin İlkokul Öğrencilerinin Akademik Başarısına Etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 329-342.
• GÜZEL YÜCE, S. & KOÇ, Y. (2019). Fen Öğretiminde Düşünme Kültürünün Geliştirilmesi: Kuramdan Uygulamaya İlişkin Öneriler, Anadolu Öğretmen Dergisi, 3(2), 142-159, DOI: 10.35346/aod.651977. http://www.oecd.org/pisa/pisaproducts/DraftPISA2015ScienceFramework.pdf adresinden 15 Ocak 2019 tarihinde edinilmiştir.
• HANÇER, A. H., ŞENSOY, Ö. & YILDIRIM, H. İ. (2003). İlköğretimde Çağdaş Fen Bilgisi Öğretiminin Önemi Ve Nasıl Olması Gerektiği Üzerine Bir Değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 80-88.
• HORZUM, M. B., & ALPER, A. (2006). The Effect Of Case Based Learning Model, Cognitive Style And Gender To The Student Achievement İn Science Courses. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 39 (2), 151-175.
• HUANG, Y. M., CHİU, P. S., LİU, T. C. & CHEN, T. S. (2011). The Design and Implementation of a Meaningful Learning-Based Evaluation Method for Ubiquitous Learning. Computers & Education, 57, 2291–2302.
• JAAKKOLA, T., NURMİ, S. & VEERMANS, K. (2011). A Comparison of Students’ Conceptual Understanding of Electric Circuits in Simulation Only and Simulation-Laboratory Contexts. Journal of Research in Science Teaching, 48(1), 71-93. doi:10.1002/tea.20386.
• KABAPINAR, F. (2005). Yapılandırmacı Öğrenme Sürecine Katkıları Açısından Fen Derslerinde Kullanılabilecek Bir Öğretim Yöntemi Olarak Kavram Karikatürleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5 (1), 101-146.
• KARIŞAN D., BİLİCAN, K. & ŞENLER, B. (2016). Yansıtıcı Sorgulamaya Dayalı Laboratuvar Etkinliklerinin Sınıf Öğretmen Adaylarının Bilimsel Süreç Becerilerine Etkisinin İncelenmesi, YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 123-145.
• KOZCU-ÇAKIR, N., GÜVEN, G. & ÖZDEMİR, O. (2017). TGA Stratejisinin Genel Biyoloji Laboratuvar Uygulamalarında Etkililiğine İlişkin Bir Araştırma. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (4), 2014-2035.
• MCFARLANE, A. D. (2015). Guidelines for Using Case Studies in the Teaching Learning Process. College Quarterly, 18(1). http://collegequarterly.ca/2015-vol18-num01-winter/mcfarlane.html (2019, Mart)
• MEB. (2016). STEM Eğitimi Raporu. Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü. Erişim adresi: http://yegitek.meb.gov.tr/STEM_Egitimi_Raporu.pdf.
• MEB (2017). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı (ilkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
• MEB, (2018). Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı (ilkokullar ve ortaokullar 3,4,5,6,7 ve 8. sınıflar). Ankara: M.E. B.
• NAYLOR, S., KEOGH, B. & DOWNİNG, B. (2007). Argumentation and Primary Science. Research in Science Education, 37, 17‐39.
• OECD (2013) Education at a Glance 2013: OECD Indicators. OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/eag-2013-en, Erişim Tarihi:02.03.2020. Organisation for Economic Co-operation and Development (2013). PISA 2015 Draft Science Framework [Elektronik versiyon].
• ÖNEN ÖZTÜRK, F. (2020). Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının Hazırladığı Bilim Tarihi Temelli Dramaların İncelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32 (2) , 443-466.
• ÖZGÜVEN, İ. E. (1998). Bireyi Tanıma Teknikleri. Pegem Yayınları: Ankara
• ÖZCAN, R. (2016). Fen Bilimleri Dersi Öğretmenlerinin Bilimsel Argümantasyon Sürecini Sınıflarında Kullanma Düzeylerinin ve Argümantasyona Yönelik Farkındalıklarının Belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
• PEHLİVAN, H. (2012). Oyun Ve Öğrenme. (3. Baskı). Anı Yayıncılık: Ankara.
• RUBENSTEİN, L.D., MCCOACH, D.B. & SİEGLE, D. (2013). Teaching for Creativity Scales: An İnstrument to Examine Teachers’ Perceptions of Factors That Allow for the Teaching of Creativity. Creativity Research Journal, 25(3), 324-334.
• SARACALOĞLU, A. S. & ALDAN KARADEMİR, Ç. (2009). Eğitsel Oyun Temelli Fen ve Teknoloji Öğretiminin Öğrenci Başarısına Etkisi. VIII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Bildiri Kitabı. 21-23 Mayıs 2009. Osmangazi Üniversitesi: Eskişehir. 1098-1107.
• SEFEROĞLU, S.S. (2010). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı (5. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık: Ankara.
• SUMMAK, A.E.G. & AYDIN, Z. (2011). Yaratıcılık ve Ulusal Eğitim Programlarında Yaratıcılığa İlişkin Araştırmalar. Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 6(1), 362–385.
• ŞENTÜRK, C. (2010). Yapılandırmacı Yaklaşım ve 5E Öğrenme Döngüsü Modeli. Eğitime Bakış, 6(17), 58-62.
• TAŞKIN, Ö. & KORAY, Ö. (2006). Fen ve Teknoloji Öğretimi. Arı Matbaacılık: Ankara