Kent Kimliği, Doğayla Temas ve Öznel İyi Oluş

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 2, 419 - 430, 30.12.2019

Gözde Kıral Uçar

Öz

Çalışmalar, bireylerin yaşadıkları fiziksel çevreyle kurdukları ilişkilerin ve doğayla temaslarının öznel iyi oluşlarını güçlendirebileceğini göstermektedir. Bu çalışmada, Türkiye’nin batısında yer alan bir kentin sakinlerinden oluşan bir örneklemde kent kimliği, doğayla temas ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bireylerin yaşadıkları kentle kimliklenme ve doğayla temas etme düzeyleri ile öznel iyi oluşları arasında pozitif yönde bir ilişki olacağı öngörülmüştür. Çalışmaya yaşları 17 ile 73 arasında değişen (Ort = 39.70; SS = 12.33; Kadın = 130) 213 kişi katılmıştır. Bulgular yaşın, kent kimliğinin karşılaştırma ve aidiyet boyutları üzerinde anlamlı bir etkisi olduğunu göstermiş ve en yüksek puanları 45 yaş üstü katılımcıların aldığı görülmüştür. Korelasyon bulgularına göre, kent kimliği; yaşam doyumu ve pozitif duygulanım ile pozitif yönde anlamlı korelasyonlar göstermiştir. Ayrıca, doğayla temas ve pozitif duygulanım arasında pozitif yönde anlamlı bir korelasyon bulunmuştur. Hiyerarşik regresyon analizi bulguları ise, demografik değişkenler ve sosyal istenirlik kontrol edildiğinde, aidiyetin yaşam doyumunu; doğayla temasın ise pozitif duygulanımı pozitif yönde yordadığını göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Yer Kimliği, Kent Kimliği, Doğayla Temas, Öznel İyi Oluş, Kent Sakinleri

Kaynakça

• Belanche D., Casal L.V. Flavián C. (2007). “Understanding the Cognitive, Affective and Evaluative Components of Social Urban Identity: Determinants, Measurement, and Practical Consequences”. Journal of Environmental Psychology 50 (2007) 138-153.
• Bolam B., Murphy S. & Gleeson K. (2006). “Place-identity and Geographical Inequalities in Health: A Qualitative Study”. Psychology and Health 21 (2006) 399-420.
• Bonnes M., Scopelliti M., Fornara F. & Carrus G. (2012). “Urban Environmental Quality”. Ed. L. Steg, A. E. van den Berg & J. I. M. de Groot, Environmental Psychology: An Introduction (2012) 97-106. Oxford.
• Brown B. B. & Perkins D. D. (1992). “Disruptions in Place Attachment”. Eds. I. Altman & S. M. Low. Place Attachment (1992) 279-304. New York.
• Cuba L. & Hummon D. M. (1993). “A Place to Call Home: Identification with Dwelling, Community and Region”. The Sociological Quarterly 34 (1993) 111-131.
• Diener E. (1984). “Subjective Well-being”. Psychological Bulletin 95 (1984) 542-575.
• Diener E., Emmons R. A., Larsen R. J. & Griffin S. (1985). “The Satisfaction with Life Scale”. Journal of Personality Assessment 49 (1985) 71-75.