Evlat Edinilen Çocuklarda Bağlanma

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 1, 223 - 240, 30.06.2019

Kızbez Meral Kılıç

Öz

Evlat edinme süreci, evlat edinen ebeveynlerin ve evlat edinilen çocukların hayatlarında birçok ödül ve zorlukla ilişkilidir. Bağlanma, kişileri birbirine bağlayan güçlü bir sevgi ve insanların tehdit al- tındayken duygusal sıkıntılarını düzenledikleri ve başkalarına yakınlık arayarak güvenlik sağladıkları davranışsal bir sistemdir. Erken dönemde meydana gelen bağlanma ilişkisi kişilerin davranışlarını ve daha sonraki dönemlerde yaşanılacak ilişkilerin niteliğini önemli derecede etkilemektedir. İdeal olan, çocuk- ların biyolojik anne babaları tarafından büyütülmesidir, ancak annenin hastalığı, anne babanın ölümü, maddi imkânsızlıklar, anne babanın boşanması, savaşlar, bebeğin meşru olmayan yollarla dünyaya gel- mesi, evlat edinenlerin çeşitli nedenlerle çocuklarının olamaması, doğum yapma korkusu, çocuk yapma- ma tercihini kullanma, çocuğu olup bakıma muhtaç çocuk/ları evlat edinmek isteme gibi birçok nedenle bazı çocuklar evlat edinilmektedir. Evlat edinen ebeveynlerle evlat edinilen çocuklar arasındaki bağlanma ilişkisi onların davranışlarının, ilişkilerinin ve psikolojik durumlarının kalitesini de belirleyen bir faktör- dür. Bu çalışmada, bağlanmanın tanımı, bağlanma türleri, bağlanmayı etkileyen faktörler, evlat edinme ve evlat edinme sürecinde bağlanma süreci ele alınmış ve tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bağlanma, Evlat edinme, Çocuk, Ebeveyn

Kaynakça

• Adler-Tapia R. (2012). Child Psychotherapy: Integrating Developmental Theory into Clinical Practice. New York 2012.
• Altınoğlu-Dikmeer İ., Erol N. & Gençöz T. (2014). “Evlat Edinilmiş ve Biyolojik Ebeveyniyle Yaşayan Çocukların Davranışsal ve Duygusal Sorunları ve Bağlanma Düzeyleri ile Ana Babalarının Çocuk Yetiştirme Stillerinin Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi”. Türk Psikiyatri Dergisi 25/4 (2014) 234-243.
• ASPB (2013). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı 2013 Yılı Faaliyet Raporu. Kaynak: http://kutuphane.aile.gov.tr/Uploads/Arapor/2017_07_27_14_22_16_ed7b3e28-9086-4bc3-a84e- 99e33db15cba_10.pdf
• Baker M., Biringen Z. Meyer-Parsons B. & Schneider A. (2015). “Emotional Attachment and Emotional Availability Teleintervention for Adoptive Families”. Infant Mental Health Journal 36/2 (2015) 179- 192. Doi:10.1002/imhj.21498.
• Bartholomew K. & Horowitz L. M. (1991). “Attachment Styles Among Young Adults: A Test of a Four- Category Model”. Journal of Personality and Social Psychology 61 (1991) 226-244.
• Bartholomew K. (1990). “Avoidance of Intimacy: An Attachment Perspective”. Journal of Social and Personal Relationships 7 (1990) 147-178.
• Beeghly M. & Cicchetti D. (1994). “Child Maltreatment, Attachment, and the Self System: Emergence of an Internal State Lexicon in Toddlers at High Social Risk”. Development and Psychopathology 6 (1994) 5-30.
• Beijersbergen M. D., Juffer F., Bakermans‐Kranenburg M. J. & van IJzendoorn M. H. (2012). “Remaining or Becoming Secure: Parental Sensitive Support Predicts Attachment Continuity from Infancy to Adolescence in a Longitudinal Adoption Study”. Developmental Psychology 48/5 (2012) 1277-1282. Doi:10.1037/a0027442
• Benjamin J. L. (2010). Biopsychosocial-Based Versus Behavioral-Based Parenting Model: A clinical Trial for Adoptive Parents with Attachment-Challenged Children. Unpublished Doctoral Dissertation. Alliant International University, San Diego 2010.
• Berk L. (2015). Bebekler ve Çocuklar. Doğum Öncesinden Orta Çocukluğa. Çev. N. Işıkoğlu-Erdoğan. Ankara 2015.
• Bowlby J. (1969). Attachment: Attachment and Loss Series. Vol. 1. New York 1969. Braungart J. (1994). “Genetic Influence on ‘Environmental’ Measurers”. Eds. J. C. DeFries, R. Plomin &
• D. W. Fulker, Nature and Nurture During Middle Childhood (1994). Cambridge.
• Brennan K. A., Clark C. L., & Shaver P. R. (1998). “Self-Report Measurement of Adult Attachment: An Integrative Overview”. Eds. J. A. Simpson & W. S. Rholes, Attachment Theory and Close Relationships (1998) 46-76. New York.
• Brodzinsky D. M. (1993). “Long-term Outcomes in Adoption”. The Future of Children 3 (1993) 153-166. Doi:10.2307/1602410