Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Çağdaş Türkiye’de Yaşlılık ve Eşitsizlik

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 2, 29 - 48, 30.12.2016

Öz

Yaşlılık ve yaşlanma bir sorun değildir. Yaşlılık ve yaşlanma sürecindeki bir ülkede, alt yapının, insan kaynağının ve fiziksel koşulların hazır olmaması sorunlara yol açmaktadır. Nitekim, Türkiye zenginleşemeden yaşlandığı için gelecek 15 yıl içinde demografik bir krizle karşı karşıya kalacaktır. Bu yazıda, aktif yaşlanma politikalarının eksikliğinden kaynaklı olarak Türkiye’de demografik dönüşüm sürecinde ortaya çıkan eşitsizlikler tartışılmaktadır. Öncelikle, Türkiye’nin demografik dönüşümü ve neden yaşlılık ve yaşlanmanın çalışılması gerektiği değerlendirilmektedir. Yaşlanma sürecinde eşitsizlikleri anlamak ve müdahale etmek üzere ihtiyaç duyulan önemli bir yönelim olarak kesişimsellik perspektifi sunulmaktadır. Bu bağlamda, eğitim, iş, istihdam, gelir ve sağlık alanındaki çözümlemelerle, Türkiye’de kuşaklararasında ve kuşak içinde ortaya çıkan eşitsizliklere odaklanılmaktadır. Eşitsizliklerden sıyrılmak için, Türkiye, kapsamlı ve sürdürülebilir biçimde sosyal, ekonomik ve çevresel bir kalkınma angajmanına ihtiyaç duymaktadır.

Kaynakça

  • Alessio H. (2001). “The Physiology of Human Aging”. Ed. Morgan & S. Kunkel, Aging: The SocialContext (2001) 107-137. Thousand Oaks.
  • Anand S. & Sen A. (2000). “Human Development and Economic Sustainability”. World Development 28/12 (2000) 2029-2049.
  • Ansello E. F. (2004). “Public Policy Write Small: Coalitions at the Intersection of Aging and Life Long Disabilities”. Public Policy and Aging Report 14/4 (2004) 1-6.
  • Arber S., Davidson K. & Ginn J. (2003). Gender and Ageing: Changing Roles and Relationships. Maidenhead 2003.
  • Arun Ö. (2009). “Yaşlı Bireyin Türkiye Serüveni: Türkiye’de Yaşlı Bireyler Arasında Kültürel SermayeDağılımı”. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 8/1 (2009) 77-100.
  • Arun Ö. (2010). “Sosyal Araştırmanın Triyosu: Neden ölçeriz? Neyi ölçebiliriz? Nasıl ölçmeliyiz?”. RadyoVizyon 10 (2010) 5-8.
  • Arun Ö. (2012). “Cultivated Citizens? Cultural Capital, Class, Gender and Generations in ContemporaryTurkey”. METU Studies in Development 39/3 (2012) 283-302.
  • Arun Ö. (2013a). “Ageing in Turkey: The Peter Pan Syndrome?”. Eds. J. Troisi & H. J. vonKondratowitz, Ageing in the Mediterranean (2013) 297-323. London
  • Arun Ö. (2013b). International Spotlight: Developing a Gerontological Social Policy Agenda for Turkey.The Gerontologist 53/6 (2013) 891-897.
  • Arun Ö. (2014a). “‘Que vadis’ Türkiye? 2050’ye Doğru Yaşlanan Türkiye’yi Bekleyen Riskler”. SelçukÜniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 32 (2014) 1-12.
  • Arun Ö. (2014b). “Disability in Turkey: The Risks in Being Disabled for Accessing Educational Opportunities”. Mediterranean Journal of Humanities 4/1 (2014) 53-62.Arun Ö. (2014c). “İnce Zevkler - Olağan Beğeniler: Çağdaş Türkiye’de Kültürel Eşitsizliğin Yansımaları”. Cogito 76 (2014) 167-191.
  • Arun Ö. (2015). “Eşitsizliklerin Kavşağında: Çağdaş Türkiye’de Yaşlılık ve Sağlık”. Ed. D. Alptekin, Hasta Toplum (2015) 125-144. Ankara.
  • Arun Ö. & Arun B. K. (2011). “Türkiye’de Yaşlı Kadının En Büyük Sorunu: Dulluk”. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 10/4 (2011) 1515-1527.
  • Arun Ö. & Çakıroğlu-Çevik A. (2013). “Quality of Life in an Ageing Society: A Comparative Analysis of Age Cohorts in Turkey”. Zeitschrift für Gerontologie und Geriatri 46/8 (2013) 734-739.
  • Arun Ö. & Holdsworth J. (2014). “Empowering Older Adults in Turkish Society: Innovative Social and Health Care Service Strategies”. Ed. Ö. Arun, 6th International Social & Applied Gerontology
  • Symposium: Aging & Care Giving in the 21st Century – Implications for Research, Policy, Education & Programming (2014) 109-123. Antalya
  • Arun Ö. & Pamuk D. (2014). “Kurumsal Bakım Sektöründe Ageism: Yaşlı Bakım Personelinin Yaşlanma ve Yaşlılığa İlişkin Ayrımcı Tutumlarının Nedenleri ve Müdahale Önerileri”. MJH IV/2 (2014) 19-33.
  • Bernard M. & Scharf T. (2007). Critical Perspectives on Ageing Societies. Bristol 2007.
  • Bourdieu P. (1988). “Vive la Crise! for Heterodoxy in Social Science”. Theory and Society 17 (1988) 773-787.
  • Chappell J. N. (2014). “Intersecting in Equalities: Implications for Care Givers”. Ed. Ö. Arun, 6th International Social & Applied Gerontology Symposium: Aging & Care Giving in the 21st Century – Implications for Research, Policy, Education & Programming (2014) 19-43. Antalya
  • Chappell N., L. Dujela C. & Smith A. (2015). “Care Giver Well-Being: Intersections of Relationship and Gender”. Research on Aging 37/6 (2015) 623-645.
  • Crenshaw K. W. (1991). “Mapping the Margins: Intersectionality, Identity Politics and Violence against Women of Color”. Stanford Law Review 43/6 (1991) 1241-1299.
  • Crenshaw K. W. (1993). “Demarginalizing the Intersection of Race and Sex: A Black Feminist Critique of Antidiscrimination Doctrine, Feminist Theory and Antiracist Politics”. Ed. D. Kelly Weisburg, Feminist Legal Theory (1993) 383-395. Philadelphia 1993.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Yaşlılık Sosyolojisi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Özgür Arun

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 6 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Arun, Ö. (2016). Çağdaş Türkiye’de Yaşlılık ve Eşitsizlik. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, 6(2), 29-48.
Adres:
Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi
Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi
07058 Kampüs, Antalya / TÜRKİYE
E-Posta:
mjh@akdeniz.edu.tr