Mutluluk, kişinin olumlu
duyguları daha fazla, negatif duyguları daha az yaşaması ve yaşamından yüksek
doyum alması olarak tanımlanır. İlişki niteliği, bir bireyin diğer bir bireye
ya da bireylere karşı sergilediği davranışların bütünü olarak tanımlanmaktadır.
Bağışlama ise, insanların, rasyonel olarak haksızlığa uğradıklarını
düşündüklerinde, öfke duymaktan ve karşı tepkilerden vazgeçerek, haksızlık
yapan kişiye karşı merhamet, koşulsuz değer verme, cömertlik ve yardımseverlik
temelinde tepki vermeleridir.
Bu araştırmanın amacı,
ilişki kalitesinin ve bağışlamanın ayrı ayrı ve birlikte mutluluğu ne derecede
açıklayabildiğini saptamaktır. İlişkisel tarama modelinde gerçekleştirilen
araştırmanın evreni 18-60 yaş arası yetişkinlerdir. Araştırmada, Pierce Vd.
(1991) tarafından geliştirilen “İlişki Niteliği Ölçeği, Thompson Vd. (2005)
tarafından geliştirilen “Heartland Bağışlama Ölçeği” ve Hills ve Argyle (2002)
tarafından geliştirilen Oxford Mutluluk Ölçeği kullanılmıştır.
Araştırmada sonunda,
mutluluğun yaklaşık yarısının ilişki kalitesi ile açıklanabildiği tespit
edilmiştir. İlişki kalitesini oluşturan üç faktör mutluluğu açıklama gücü
açısından değerlendirildiğinde, çatışma boyutunun ilk sırayı, derinlik
boyutunun ise ikinci sırayı aldığı saptanmıştır. Bağışlama ise mutluluğun
dörtte birini açıklayabilmektedir. Ayrıca ilişki niteliği ve bağışlamanın
birlikte, mutluluğun yüzde 55’ini açıklayabildiği saptanmıştır. Sonuç olarak
araştırma; insanların, ilişkilerinin kalitesi oranında mutlu olabileceğini
ortaya koymuştur.
Happiness is described as; a state when a person experiencing positive emotions more, negative emotions less and having a high satisfactory life. A relationship quality is defined as; an individual’s behaviors as a whole, towards another individual or individuals people. Whereas, forgiveness means: when a person is observes that he/she has been treated rationally with injustice, they act to their offenders with a basis of mercy, unconditional value, generousness towards and help instead of feeling anger and revenge. The aim of this research is; to determine the effect levels of relationship quality and forgiveness on happiness, individually as well as together. This research was carried out by the use of, relationship scan model among adults who are 18 to 60 years old. In this research 3 instruments were used; “Relationship Quality Scale” that has was developed by Pierce et al., (1991), “Heartland Forgiveness Scale” that was developed by Thompson et al., (2005) and Hills and Argyle’s (2002) “Oxford Happiness Scale”. As a result of the research, it was determined; at least half of the person’s happiness can be explained by the individual’s quality of relationship. When the three factors of the quality of relationship were evaluated in terms of explaining their effect of happiness; dimension of conflict came first while dimension of depth came second. Forgiveness can explain 25 % of happiness. Also, quality of relationship and forgiveness were found to be effecting happiness 55 % together. As a conclusion, this research proved that; quality of relationship can effect an individual’s happiness in direct proportion.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Şubat 2019 |
Gönderilme Tarihi | 2 Kasım 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
MANAS Journal of Social Studies (MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi)