BibTex RIS Kaynak Göster

ETHNIC СOMMUNITIES IN BUKHARA'S KINGDOM

Yıl 2013, Cilt: 2 Sayı: 3, 65 - 85, 01.09.2013

Öz

Turkestan (Central Asia) , during the course of history has accommodated several religions, cultures, civilization, ethnicities and is the center of one the world's most ancient civilizations. Bukhara which is the most significant region of the Turkestan has long been the intersection of religions and cultures. The main rezones of getting all these ethnic elements together in this region has been the fact that trade rods have crossed this region. The kingdom of Bukhara dates back centuries ago has carried along deep-rooted culture, traditions and for these rezones different ethnic groups and religions have lift peacefully side by side which makes it one of the world's rarest regions. When we look at Bukhara's kingdom ethnic communities, we don’t spot any blood proximity among these communities and only factor which brings them together is religion. What we want point out here is the fact that these ethnicities have long kept their presents in the Bukhara kingdom and after living the area they have left their foot prints in behind

Kaynakça

  • Barthold V.V. (1990). Moğol İstilasına Kadar Türkistan, (hzr; Hakkı Dursun Yıldız) Ankara. Бартольд В.В. (1977). Работы по Истории Востоковедения, Москва.
  • Bulduk Ü. (2003). Cemi üt-Tevarih cana “Fergana Tarihi”. XIX Kılım Kırgızdar cana Kırgız Mamlekettüülügü Boyunça Tarıhıy Bulak Katarı” İstoriya i Perspektivı İzuçeniya. Sbornik Mejdunaradnoy Konferentsii, Posvatşennoy 2200-letiyu Kırgızskoy Gasudarstvennosti. S. 98-103, Bişkek.
  • Bulduk Ü. (2006).“Türkistan’dan Satış Senedi Örnekleri: Mülkiyet, İdeoloji ve Dil”, Modern Türklük Araştırmaları Dergisi. C.3, s.132-144.
  • Caferoğlu A. (1988). Türk kavimleri, İstanbul. Жунусов К. (1991). Кыргыздар. Кыргызстан. Дрещвянская Г.Я. (2004).“К истории юдаизма в Средней Азии”, Евреи в Средней Азии. Издательство Фан Академии Наук, Ташкент.
  • Dymshits Valery (1997). “The Eastern Jewish Communities of the Former USSR”, Facing West: Oriental Jews of Central Asia and Caucasus, (Joods Historisch Museum), Amsterdam.
  • Ден-Чжи-Чен (1956). История Китая на протяжении двух тысяч лет (Реферативный сборник, N-13).
  • Ebülgazi Bahadır Han. Secere-i Terakime (Türklerin Soy Kütüğü) Голендер В.А. (2004).“Июдаика на Туркистанских почтовых открытках”, Евреи в Средней Азии (Издательство Академии Наук). Стр.66-67. Ташкент.
  • Gurevich L. (1995). Central Asia Jews in Past and Present: Expeditions, Researches, Publications, (Transactions on Jewish Studies:71). Sankt-Petersburg.
  • Hirsch Graetz (1893). History of The Jewish, Cilt: 3, (The Jewish Publication Society of America), 435, Philadelphia.
  • Han Hanedanlığı Tarihi, Hsiun-Nu (Hun) Monografisi, TTK. 2004 (Haz.: A.Onat, S.Ersoy, K.Ercilasun). Ankara. Ханыков Н. (1843) Описание Бухарского Ханства, (Типография император– ской академии наук). Санкт-Петербург. Никитенко Г.Н. & Шигабдинов Р.Н. (2004) “Архивы Узбекистана, как источник по истории и еврейской общины”. Евреи в Средной Азии. (Издательсво Академии Наук: 128), Ташкент.
  • Omorov Timurlan (2008). Kırgız Şecerelerine Göre Türk Boyları (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
  • Omorov Timurlan (2011). “Uluslararası Sosyal Bilimler Lisansüstü Öğrenci Sempozyumu” Kırgız Şecerelerinin Genel Türk Tarihindeki Yeri. 315-333. Ordu
  • Omorov Timurlan (2011). “Tarihte Ankara Uluslararası Sempozyumu Bildiriler” Ankara Savaşı ve Türk Dünyasına Yansımaları 1(1); 107-127. Ankara.
  • Reşideddin, Camiüt’-Tevarih.
  • Ртвеладзе. Э., (2004). Евреи-иудаиcты в доисламской Средней Азии// Евреи в Средней Азии. Вопросы истории и культуры, Издательство Фан Академии Наук, Ташкент.
  • Saray M. (1993). Özbek Türkleri tarihi, İstanbul.
  • Султанаев Т.И. (1982). Кочевые племени Приаралья в XV-XVII вв.., Москва.
  • Saadettin Gömeç (2009). Kırgız Türkleri Tarihi, Ankara.
  • Durmuş A. (2006). Buhara Yahudileri Üzerine Bir İnceleme, Cilt 1, Ankara.
  • Соронкулов Сыргак (1994). Бердике беш берен, “Ала-Тоо журналы”, Бишкек.
  • Шералы Мамырбаев (1994). Кыргыз Санжырасы, “Ала-Тоо журналы”, Бишкек.
  • Taşağıl Ahmet (2004). Çin kaynaklarına göre eski Türk boyları, Ankara.
  • Тынышбаев М. (1925). Материалы по истории киргизов каракиргизского народа. Ташкент.

BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI

Yıl 2013, Cilt: 2 Sayı: 3, 65 - 85, 01.09.2013

Öz

Türkistan (Orta Asya), tarih boyunca birçok dini, kültürü, medeniyeti, etnik grubu üzerinde yaşatmış dünyanın en eski medeniyet merkezlerinden biridir. Türkistan’ın önemli bölgesi olan Buhara, öteden beri çeşitli din ve kültürel kavşağı olmuştur. Önemli ticaret yollarının bu bölgelerden geçmesiyle farklı etnik unsurların toplumu bu coğrafyada bir araya gelmişti. Türkistan’da, Buhara Hanlığının toprakları da oldukça eskilere dayanan köklü bir kültür ve geleneği üzerinde barındırması dolayısıyla farklı etnik grup ve dinlerin hoşgörü içinde yaşadığı dünyanın nadir yerlerindendir. Buhara Hanlığındaki etnik toplumlara baktığımızda, bir birine kan tarafından hiç de yakınlığı olmayan toplumu, dini inanç hedefi bir araya getirdiğini görmekteyiz. Burada belirtmek istediğimiz konu Buhara Hanlığı’nın bölgesi, eskiden bir çok değişik etnik grupların yaşadığı ve o bölgelerden geçtikleri için mutlaka o bölgelere izlerin bırakmışlardı

Kaynakça

  • Barthold V.V. (1990). Moğol İstilasına Kadar Türkistan, (hzr; Hakkı Dursun Yıldız) Ankara. Бартольд В.В. (1977). Работы по Истории Востоковедения, Москва.
  • Bulduk Ü. (2003). Cemi üt-Tevarih cana “Fergana Tarihi”. XIX Kılım Kırgızdar cana Kırgız Mamlekettüülügü Boyunça Tarıhıy Bulak Katarı” İstoriya i Perspektivı İzuçeniya. Sbornik Mejdunaradnoy Konferentsii, Posvatşennoy 2200-letiyu Kırgızskoy Gasudarstvennosti. S. 98-103, Bişkek.
  • Bulduk Ü. (2006).“Türkistan’dan Satış Senedi Örnekleri: Mülkiyet, İdeoloji ve Dil”, Modern Türklük Araştırmaları Dergisi. C.3, s.132-144.
  • Caferoğlu A. (1988). Türk kavimleri, İstanbul. Жунусов К. (1991). Кыргыздар. Кыргызстан. Дрещвянская Г.Я. (2004).“К истории юдаизма в Средней Азии”, Евреи в Средней Азии. Издательство Фан Академии Наук, Ташкент.
  • Dymshits Valery (1997). “The Eastern Jewish Communities of the Former USSR”, Facing West: Oriental Jews of Central Asia and Caucasus, (Joods Historisch Museum), Amsterdam.
  • Ден-Чжи-Чен (1956). История Китая на протяжении двух тысяч лет (Реферативный сборник, N-13).
  • Ebülgazi Bahadır Han. Secere-i Terakime (Türklerin Soy Kütüğü) Голендер В.А. (2004).“Июдаика на Туркистанских почтовых открытках”, Евреи в Средней Азии (Издательство Академии Наук). Стр.66-67. Ташкент.
  • Gurevich L. (1995). Central Asia Jews in Past and Present: Expeditions, Researches, Publications, (Transactions on Jewish Studies:71). Sankt-Petersburg.
  • Hirsch Graetz (1893). History of The Jewish, Cilt: 3, (The Jewish Publication Society of America), 435, Philadelphia.
  • Han Hanedanlığı Tarihi, Hsiun-Nu (Hun) Monografisi, TTK. 2004 (Haz.: A.Onat, S.Ersoy, K.Ercilasun). Ankara. Ханыков Н. (1843) Описание Бухарского Ханства, (Типография император– ской академии наук). Санкт-Петербург. Никитенко Г.Н. & Шигабдинов Р.Н. (2004) “Архивы Узбекистана, как источник по истории и еврейской общины”. Евреи в Средной Азии. (Издательсво Академии Наук: 128), Ташкент.
  • Omorov Timurlan (2008). Kırgız Şecerelerine Göre Türk Boyları (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
  • Omorov Timurlan (2011). “Uluslararası Sosyal Bilimler Lisansüstü Öğrenci Sempozyumu” Kırgız Şecerelerinin Genel Türk Tarihindeki Yeri. 315-333. Ordu
  • Omorov Timurlan (2011). “Tarihte Ankara Uluslararası Sempozyumu Bildiriler” Ankara Savaşı ve Türk Dünyasına Yansımaları 1(1); 107-127. Ankara.
  • Reşideddin, Camiüt’-Tevarih.
  • Ртвеладзе. Э., (2004). Евреи-иудаиcты в доисламской Средней Азии// Евреи в Средней Азии. Вопросы истории и культуры, Издательство Фан Академии Наук, Ташкент.
  • Saray M. (1993). Özbek Türkleri tarihi, İstanbul.
  • Султанаев Т.И. (1982). Кочевые племени Приаралья в XV-XVII вв.., Москва.
  • Saadettin Gömeç (2009). Kırgız Türkleri Tarihi, Ankara.
  • Durmuş A. (2006). Buhara Yahudileri Üzerine Bir İnceleme, Cilt 1, Ankara.
  • Соронкулов Сыргак (1994). Бердике беш берен, “Ала-Тоо журналы”, Бишкек.
  • Шералы Мамырбаев (1994). Кыргыз Санжырасы, “Ала-Тоо журналы”, Бишкек.
  • Taşağıl Ahmet (2004). Çin kaynaklarına göre eski Türk boyları, Ankara.
  • Тынышбаев М. (1925). Материалы по истории киргизов каракиргизского народа. Ташкент.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA77UU62TZ
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Timurlan Omorov Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Eylül 2013
Gönderilme Tarihi 1 Eylül 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Omorov, T. (2013). BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(3), 65-85.
AMA Omorov T. BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI. MJSS. Eylül 2013;2(3):65-85.
Chicago Omorov, Timurlan. “BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 2, sy. 3 (Eylül 2013): 65-85.
EndNote Omorov T (01 Eylül 2013) BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 2 3 65–85.
IEEE T. Omorov, “BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI”, MJSS, c. 2, sy. 3, ss. 65–85, 2013.
ISNAD Omorov, Timurlan. “BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 2/3 (Eylül 2013), 65-85.
JAMA Omorov T. BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI. MJSS. 2013;2:65–85.
MLA Omorov, Timurlan. “BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 2, sy. 3, 2013, ss. 65-85.
Vancouver Omorov T. BUHARA HANLIĞINDAKİ ETNİK YAPI. MJSS. 2013;2(3):65-8.

MANAS Journal of Social Studies (MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi)     


16155