RUSSIAN EURASIANISM IN THE HISTORICAL PROCESS: FROM CLASSICAL EURASIANISM TO NEO-EURASIANISM

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 3, 285 - 307, 01.07.2017

M.Bürkan Serbest

Öz

Eurasia is simply defined as the whole of Asia and Europe. At the same time, the concept of Eurasia has led to the birth of an ideology in Russia in the name of Eurasianism. This ideology has an important place in Russian foreign policy in terms of Russian thought and political history. Eurasianism was revealed by Russian intellectuals who went to Europe in the 1920s after the Soviet revolution. Between 1920 and 1930, the views of authors of this ideology were called Classic Eurasianism. Eurasianism periodically coincides with the civilization-oriented history philosophy which was devoloped by Arnold Toynbee and Oswald Spengler in Europe and carries several common points. Eurasianism, which lost its influence after 1930s, revived after the disintegration of the Soviet Union and this time it emerged as Neo-Eurasianism. This ideology, which developed within the framework of the views of the Russian author Alekandr Dugin, has become an important determinant of Russian foreign policy today. In particular, it can be said that even it is the ideological infrastructure of Russian foreign policy after the first decade of the 2000’s

Anahtar Kelimeler

Slavophilism, Classical Eurasianism, Civilization-Orientd History Philosophy, Neo-Eurasianism, Heartland

Tarihsel Süreçte Rus Avrasyacılığı: Klasik Avrasyacılıktan Neo-Avrasyacılığa

Öz

Avrasya, basit biçimde, Asya ve Avrupa kıtalarının bütünü olarak tanımlanmaktadır. Avrasya kavramı aynı zamanda, Avrasyacılık adıyla Rusya’da bir ideolojinin doğmasına neden olmuştur. Bu ideoloji gerek Rus düşünce ve siyasi tarihi açısından gerekse Rus dış politikası açısından önemli bir yere sahip olmuştur. Avrasyacılık, 1920’lerde Sovyet devrimi sonrasında Avrupa’ya giden Rus aydınlarca ortaya konmuştur. 1920-1930 arasında bu ideolojiye mensup yazarların görüşleri Klasik Avrasyacılık olarak adlandırılmıştır. Avrasyacılık, Avrupa’da Arnold Toynbee ve Oswald Spengler’in medeniyetçi tarih felsefesiyle dönemsel olarak çakışmakta ve çeşitli ortak noktalar taşımaktadır. 1930’lardan sonra etkisini yitiren Avrasyacılık akımı, Sovyetler Birliği’nin dağılmasının ardından yeniden canlanmış ve bu kez NeoAvrasyacılık olarak karşımıza çıkmıştır. Rus yazar Alekandr Dugin’in görüşleri çerçevesinde gelişen bu ideoloji, günümüzde Rus dış politikasının önemli belirleyicisi haline gelmiş sayılabilir. Özellikle Rusya’nın 2000’lerin ilk on yılının ardından izlediği dış politikanın ideolojik altyapısı olduğu dahi söylenebilir

Anahtar Kelimeler

Slavofilizm, Klasik Avrasyacılık, Medeniyetçi Tarih Felsefesi, NeoAvrasyacılık, Kâlpgah

Kaynakça

• Amirbek, A. (2015). “Rusya’nın Jeopolitik ve Kimlik Kodları: Klasik Kuramlar Çerçevesinde Yakın Çevre Algısı Örneği”, Karadeniz Araştırmaları, 48, (s.31-41).
• Badmaev, V. (2015). “Eurasianism as ‘a philosph of nation’ ”, Piotr Dutkiewicz and Richard Sokwa (Ed.) The View from Eurasian Integration içinde (s.31-45).
• Bassin, M. (2011). “ ‘Klasik’ ve ‘Yeni’ Avrasyacılık: Geçmişten Gelen Devamlılık”, (Çev. Özgür Tüfekçi), Bilge Strateji, 2:4, (s.117-135).
• Botz-Bornstein, T. (2007). “European Transfigurations-Eurafrica and Eurasia: Coudenhowe and Trubetzkoy Revisted”, The European Legacy, 12:5, (s.565-575).
• Dugin, A. (2005). Rus Jeopolitiği Avrasyacı Yaklaşım, (Çev.Vügar İmanov), İstanbul: Küre Yayınları.
• Dutkiewicz, P., Sokwa R. (Ed.). (2015). The View from Eurasian Integration, Oxton-New York: Routledge.
• Elma, E. (2009). “Sovyet Sonrası Rusya ve Orta Asya”, Journal of Azerbaijani Sudies, 10-12:1(4), (s.129-143).
• Glebov, S. (20003). “Science, Culture and Empire: Eurasianism as a Modernsit Movement”, Slavic & East European Information Resources, 4:4, (s.13-31).
• https://tr.sputniknews.com/rusya/201612131026287685-putin-japonya-baris-anlasmasi/ . (19.01.2017).
• İmanov, M. (2011). Avrasyacılık Mukayeseli Bir Okuma Türkiye ve Rusya Örneği, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
• İsmayılov, V. (2008). Avrasyacılık Rusya’nın Kimlik Arayışı,, İstanbul: Küre Yayınları.
• Kaya, S., İşyar Ö.G. (2009). “Rus Yayılmacılığı ve Slavofil Düşüncenin Tarihsel Gelişimi”, OAKA, 4:8, (s.25-49).
• Laurelle, M. (2004). “The two faces of contemporarary Eurasianism: an imperial version of Russian nationalism”, Nationalities Papers, 32:1 (s.115-136).
• Olson, J.S. (Ed.) (1994). An Ethnohistorical Dictionary of the Russian and Soviet Empires, Westport CT: Greenwood Press.
• Özder, A. (2013). “Avrasya Kavramı ve Önemi”, Avrasya İncelemeleri Dergisi, II:2, (s.65-88).
• Paradowski, R. (1999). “The Eurasian Idea and Lev Gumilev’s Scientific Ideology”, Canadian Slavonic Papers, 41:1, (s.19-32).
• Rızvanoğlu, E. (2013). “Çizgisel Tarihe Karşı Çıkışlar Bağlamında Spengler ve Toynbee’nin Döngüsel Tarih Yaklaşımları”, Kaya, 20, (s.239-252).
• Schmidt, M. (2005). “Is Putin Pursuing a Policy of Eurasianism”, Demokratizatsiya, 13:1 (s.87-99).
• Semushin, D. (2015). “Yarım Kimliğin Oluşmasının Yolu-Rusya’nın Tarihine Avrupa Merkezci Bir Yaklaşım (Rus Tarihinin Yeni Eğitim Konseptinin Analizi)”, (Çev. Nigar Meherremova Cengiz), Türk Tarihi Eğitimi Dergisi, 4:2 (304-317).
• Senderov, V. (2009). “Neo Eurasianism Realities, Dangers, Prospects”, Russian Politics and Law, 47:1 (24-46).
• Sevgi, C. (1988). “Jeopolitik ve Jeostratejinin Tarihsel Gelişimi Açısından Türkiye’nin Stratejik Konumu”, Ege Coğrafya Dergisi, 4:1 (214-249).
• Shlapentokh, D. (2012). “Lev Gumilev: The Ideologist of the Soviet Empire”, History of European Ideas, 38:3, (483-492).
• Shlapentokh, D. (2014). “The Great Friendship: Geopolitical Fantasies About the Russia/ Europe Alliance in the Early Putin Era (2000-2008)- The Case of Alexander Dugin, Journal of Contemporary Central and Eastern Europe, 22:1, (49-79).
• Suslov, M. (2012). “Geographical Metanarratives in Russia and the European East: Contemporary Pan-Slavism”, Eurasian Geography and Economics, 53:5, (575-595).
• Türk, Ö.F. (2013). “Moğolistan’ın Jeopolitiği, Ekonomisi ve Dış Politika Stratejisi”, Bölge Strateji, 5:9, (105-123).
• Walicki, A. (1979). A History of Russian Thought from the Enlightment to Marxism, Stanford: Stanford University Press.