Temel Sanat Eğitiminde Buluş Yoluyla Öğretim Yaklaşımının Önemi

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 1, 133 - 143, 29.01.2019

Çağatay Akengin , Zuhal Başbuğ

https://doi.org/10.33206/mjss.500362

Cited By: 4

Öz

Bu makalede, plastik sanatlar bölümlerinin
temel atölye derslerinden biri olan Temel Sanat Eğitimi dersinde buluş yoluyla
öğretim yaklaşımının önemi üzerinde durulmuştur. Çağın sanat eğitimi
konusundaki genel yaklaşımı ve uygulanan bazı modeller incelenmiştir. Buluş
yoluyla öğretimin temel prensiplerinin Temel Sanat Eğitimi dersiyle kesişme
noktaları, dersin ilke ve elemanlarının öğretiminde sağlayıcı katkılar ve özgün
tasarımlara yansıma biçimleri üzerinde durulmuştur. Ezberci bir yaklaşım yerine
katılımcı yaklaşımı öneren bu modelle birlikte, eğitimcinin rehberliğinde
hazırlanan sanatsal tasarımların niteliği çalışmanın konuları arasında
bulunmaktadır. Öğrencileri araştırmaya yapmaya, keşfe, sorunlara yaratıcı
çözümler bulmaya yönlendiren, merak uyandıran, yaratıcılığa ortam hazırlayan ve
buluşun önünü açan bir yaklaşım olmasından dolayı yöntemin getireceği faydalar büyük
önem taşımaktadır.  Temel sanat
eğitiminin, sanatsal yaratıcılığa sağlayıcı katkı, bu yöntemle birlikte daha
bilimsel bir biçimde ele alınmış ve öğretim aşamasına ne şekilde yansıdığı
irdelenmiştir.

 

Anahtar Kelimeler

Buluş yoluyla öğretim, temel sanat eğitimi

Kaynakça

• Akpınar, E. (2003). Buluş Stratejisiyle Enerji İlişkili Fen Öğretimi: Canlılar İçin Madde ve Enerji Ünitesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Atar, N. (2004). Anadolu güzel sanatlar liselerinde temel sanat eğitimi uygulamalarının sorgulanması ve öneriler. Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Anadolu Sanat Dergisi (15), 47-54.
• Bruner, J. (2009). Eğitim süreci (T. Öztürk, Çev.) (1. Baskı). Ankara: Pegem.
• Büyükkaragöz, S. & Çivi, C. (1997). Genel Öğretim Metotları. (7. Baskı). İstanbul: Öz Eğitim.
• Erkan, T. (2009). Temel Sanat Egitimi Dersinin Web Tabanlı Öğrenme Yöntemiyle Verilmesinin Ögrenci Başarısına Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Esteban, E. (2014). La teoría narrativa de Bruner y sus implicaciones en una pedagogía hermenéutica. Cultura y Educación, 14(3), 253-266.
• Dikici, A. (2006). Sanat eğitimi ve öğrencilerin yaratıcılık düzeyleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 31(139), 3-9.
• Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme. (3. Baskı). Ankara: Pegem.Genç, P. (2012). İşitme engellilere temel sanat eğitimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Gümrah, H. (2012). Sanat eğitimcisi yetiştirmede “temel sanat eğitimi dersi” nin yeri ve önemi. Sanat Eğitimi Sempozyumunda sunulmuş bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kara, Y. & Özgün-Koca, S. (2004). Buluş yoluyla öğrenme ve anlamlı öğrenme yaklaşımlarının matematik derslerinde uygulanması: “iki terimin toplamının karesi” konusu üzerine iki ders planı. S. A. İlköğretim-Online 3 (1), 2-10. 5 Ekim 2018 tarihinde http://ilkogretim-online.org.tr sayfasından erişilmiştir.
• Kaya, İ. & Erdik, C. (2014). Öğretmenlerin kullandıkları öğretme stratejilerine göre sahip oldukları liderlik türleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2), 185-209. 12 Kasım 2018 tarihinde http://www.gefad.gazi.edu.tr/issue/6729/90479 sayfasından erişilmiştir.
• Kırışoğlu, O. T. (2002). Beşikten mezara sanat ve kültür eğitimi. Çoluk Çocuk Dergisi. Ankara: Kök 10 (31).
• Ocak, G. (2005). Buluş yoluyla öğretimin öğrenmede kalıcılığa etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 289-297.
• Özdemir, A. (2014). Temel sanat eğitiminde disiplinler arası yaklaşıma dayalı (müzik destekli) uygulamanın öğrenci başarı düzeyine etkisi. Doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Özer, M. A. (2005). Etkin öğrenmede yeni arayışlar: işbirliğine dayalı öğrenme ve buluş yoluyla öğrenme. BiligDergisi, 35(5), 105-131.
• San, İ. (2003). Sanat eğitimi kuramları. (2. Baskı). Ankara: Ütopya.
• Senemoğlu, N. (2001). Gelişim öğrenme ve öğretim-kuramdan uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Tepecik, A. & Toktaş, P. (2014). Temel sanat eğitimi. Ankara: Gece Tok, Ş. (2009). Öğretme-Öğrenme Strateji ve Modelleri, Doğanay, A. (ed.). Öğretim İlke ve Yöntemleri (s.110-160). Ankara: Pegem.
• Uysal, E. (2015). Temel tasarım dersine ilişkin öğrenci görüşleri. Yedi: Sanat Tasarım ve Bilim Dergisi. 14, 51-65.
• Ünlü, M. (2007). Problem çözme ve buluş yoluyla öğretim kuramına göre geliştirilmiş web tabanlı eğitimin öğrenci başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ünver, E. (2016). Neden ve nasıl sanat eğitimi. İdil Dergisi, 5(23), 867-871.