Virginia Woolf ve James Joyce’un Modern Anlatım Teknikleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 27 - 43, 26.01.2021

Sumeyra Buran

https://doi.org/10.33206/mjss.813836

Cited By: 2

Öz

Yirminci yüzyılın başlarında, modernist yazarlar gerçekliğin geleneksel temsili ifade biçiminden uzaklaşarak yeni deneysel anlatım teknikleri ile karakterlerin iç dünyalarına ve içsel düşünce akışlarına yönelmişlerdir. Modern İngiliz edebiyatında kullanılan anlatım teknikleri yazarlar tarafından hem benzer hem de farklı biçimlerde sunulmaktadır ve bu da her yazara özgün yazım teknik ve yöntemi kazandırmaktadır. Karşılaştırmalı yöntem kullanan bu çalışma modern romanın en önemli iki özgün yazarı olan Woolf ve Joyce’un romanlarını kullandıkları anlatım teknikleri türleri açısından inceleyerek bir sentez sunmaktadır. Woolf’un duyarlı, döngüsel ve sarmal kadın anlatımı ile Joyce’un sınırlı noktalama işaretleriyle, rasyonel, doğrusal ve sinematik anlatımı bu ayrıma birer örnektir. Ayrıca Woolf’un varolma anlatı tekniği Joyce’un tezahür (epifani) tekniği ile hem benzeşir hem de ayrışır. Her iki yazar da farklı üslup, stil ve yöntem aracılığıyla tıpkı bir nehir gibi akışkan olan zamanda ileri ve geri giderek tek bir güne sığan anlatıları ile karakterlerin ruhsal deneyimlerini, duygu ve bilinç akışlarını ortaya çıkartırlar. Bu bağlamda bu makale modern İngiliz edebiyatında bilinç akışı, iç monolog, serbest dolaylı söylem, tezahür (epifani), varolma anları gibi modern anlatım tekniklerini ustaca kullanan iki öncü yazar olan Virginia Woolf ve James Joyce’un yazı tekniklerindeki benzerlikler ve farklılıkları karşılaştırmayı amaçlar.

Anahtar Kelimeler

Modern Anlatım Teknikleri, Bilinç Akışı, İç Monolog, Tezahür (Epifani), Varolma Anları, Virginia Woolf ve James Joyce

A Comparative Study on the Narrative Techniques of Virginia Woolf and James Joyce

Öz

At the beginning of the twentieth century, modernist writers moved away from the traditional expression of reality
and explored the inner worlds and inner thought flows of characters with new experimental narrative techniques.
The narrative techniques used in modern English literature are presented by the authors in both similar and different
forms, which gives each author unique writing technique and method. This study, using a comparative method,
presents a synthesis by examining the novels of Woolf and Joyce, the two most important authors of the modern
novel, in terms of different types of narrative techniques they use. Woolf‟s sensitive, cyclical, and spiral female
narrative and Joyce‟s rational, direct, and cinematic narration with limited punctuation marks are examples of this
distinction. In addition, Woolf's existing narrative technique both resembles and differs with Joyce's epiphany
technique. Both authors reveal the spiritual experiences, emotions and flows of consciousness of the characters with
their narratives that fit into a single day, going back and forth in a fluid time like a river through different styles,
styles and methods. In this context, this article aims to compare the similarities and differences in the writing style of
Virginia Woolf and James Joyce, two pioneering writers skillfully using modern narrative techniques such as the
stream of consciousness, interior monologue, free indirect speech, epiphany, and moments of existence in modern
English literature. 

Anahtar Kelimeler

Modern Narrative Techniques, Stream of Consciousness, Interior Monologue, Epiphany, Moments of Being, Virginia Woolf and James Joyce

Kaynakça

• Beja, M. (1971). Epiphany in the modern novel. Seattle: University of Washington Press.
• Bergson, H. L. (1889). Essai sur les données immédiates de la conscience. Paris: Felix Alcan, translated in 1910 as Time and free will.
• Booker, K. (1995). Flann O`Brien, Bakhtin, and Menippean satire. New York: Syracuse University.
• Booth, W. (1961). The rhetoric of fiction. Chicago: University of Chicago Press.
• Bradbury, M. (1991). Modernism: A guide to European literature, 1890-1930. Penguin.
• Cohn, D. (1978). Transparent minds: narrative modes for presenting consciousness in fiction. UK: Princeton University.
• De Gay, J. (2006). Virginia Woolf’s novels and the literary past. Edinburgh: Edinburgh University Press.
• Edel, L. (1964). The modern psychological novel. United Kingdom, Grosset & Dunlap, 1964.
• Freud, S. (1965). The interpretation of dreams. J. Strachey (Ed), NY: Avon.
• Friedman, M. (1955). Stream of consciousness: A study in literary method. New Haven: Yale University Press.
• Gay, P. (2008). Modernism: the lure of heresy from Baudelaire to Beckett and beyond. New York: W.W. Norton.
• Gillies, M. A. (1996). Henri Bergson and British modernism. Montréal: McGill-Queen’s UP.
• Heidegger, M. (1962). Being and time. J. Macquarrie and E. Robinson (Çev), New York: Harper.
• Humphrey, R. (1954). Stream of consciousness in the modern novel. Berkeley: University of California.
• James, W. (1950). The principles of psychology. New York: Dover Publications.