Gelenekten Geleceğe Yöresel Kültürün Taşınmasında Festivallerin Rolü

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 2, 1409 - 1422, 19.04.2021

İmran Gündüz Alptürker , Hakan Alptürker

https://doi.org/10.33206/mjss.797288

Cited By: 1

Öz

Festivaller ulusal ya da yerel düzeyde organize edilen ve insanların beraber eğlenebildiği toplantılar, kutlamalar olarak değerlendirilmektedir. Kültür aktarımının yoğun bir şekilde gerçekleştiği bu organizasyonların düzenlenmesinde ise yerel yönetim birimlerinden olan belediyeler etkin bir şekilde rol almaktadır. Türkiye’nin değişik il ve ilçelerinde; adları, kültürel ve sanatsal yönleri veya yer yer içerikleri birbirinden farklı olsa da pek çok festival düzenlenmektedir. Pek çok amaca birden hizmet eden Uluslararası Silifke Müzik ve Folklor Festivali de bunlardan biridir. Bu çalışmada 1974 yılından bu yana düzenlenen Uluslararası Silifke Müzik ve Folklor Festivali’nin kültür aktarımında ve korunmasındaki işlevi ve önemi değerlendirilmiştir. Kırk altı yıllık yolculuğu olan bu festivalin gelenekle ilişkilendirilerek somut anlamda geleneğe ve tarihe yaslanan içeriğiyle “insanlar tarafından seyredilen bir gösteri olarak değil, herkesin katıldığı” bir etkinlik olduğu; kültürel belleğin sunumu ve icrasında -korunması bağlamında- uygulamalı halkbilimin amaçladığı teori ve pratiğin birbirini bütünlediği içeriğiyle “uygulayarak” ve “yayarak” yaşatmak anlayışının bilinçli ve sistemli örneklerini festival bağlamında ortaya koyduğu görülmektedir. Bu bağlamda da festivallerin kültür koruma sürecinde bir aktarım aracı olarak kullanılabileceği/kullanıldığı; “turistik” ve “ticari” bir etkinlikten daha fazlasına yer verdiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Halkbilim, Toplumsal uygulamalar ve ritüeller, Festival, Kültür ve aktarım

The Role of Festivals in Transporting Local Culture from Tradition to the Future

Öz

Festivals are considered as meetings, celebrations where people can have fun together at national or local level. In the organization of these events, where the cultural transmission is carried out intensively, the municipalities, which are the local government units, are actively involved and have been authorized by law to provide such cultural and artistic services. In different provinces and districts of our country; although their names, cultural and artistic aspects, or even their content are different from each other, many festivals are organized. International Silifke Music and Folklore Festival, which serves many purposes, is one of them. In this study, the function and importance of the International Silifke Music and Folklore Festival, which has been organized since 1974, in cultural transfer and preservation has been evaluated. The data of this study, in which the document review is used as one of the qualitative research methods, has been obtained from the documents on the "International Silifke Culture Week" published in the archive of the Municipality of Silifke between 1974-2018. It is an event that this festival which is forty-six-year journey, is an activity not as a spectacle watched by human beings but with its content that is tied to tradition and with historical content; and in the context of the, performance, presentation and conservation of cultural memory, provides the conscious and systematic examples of an understanding of “applying” and “spreading” the theory and practice aimed by the applied folkloristic with the content integrated with each other in the context of the festival.

Anahtar Kelimeler

Folklore, Social practices and rituals, Festival, Culture and tranmission within generations, Local administration

Kaynakça

• Ada, S. (2011). İstanbul’un festivalleri. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Akarpınar, R. B. (2004). “Tarım toplumundan sanayi toplumuna geçişte panayır-sergi-fuar-festivalin durumu ve Türkiye örneği”. Millî Folklor. 64, 25-36.
• Assmann, J. (2015). Kültürel bellek eski yüksek kültürlerde yazı, hatırlama ve politik kimlik. (Çev.: Ayşe Tekin). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bakhtin, M. (2005). Rabelais ve dünyası. (Çev.: Çiçek Öztek). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Balkaya, A. (2013). “Sarıkamış’ta bilinmeyen yüzyıllık sosyal olumlama argümanı: karaurgan karakucak güreşleri” (26 Mart 2019). <https://docplayer.biz.tr/21620841-Sarikamis-ta-bilinmeyen-yuzyillik-sosyal-olummlama-argumani-karaurgan-karakucak-guresleri.html>
• Çıblak Coşkun, N. (2018). “Mersin ili koy seyirlik oyunlarından deve bollatması ve aşuk maşuk oyunu”. Karadeniz. 39(39), 128-140. Dalgıç, A. (2018). Festival ziyaretçilerinin sadakatlerini etkileyen faktörlerin analizi: Adana portakal çiçeği festivali örneği. (Doktora Tezi). Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Halbwachs, M. (2017). Kolektif hafıza. (Çev.: Banu Barış). Ankara: Heretik Basın Yayın Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi.
• İlban, M. O., ve Kömür, T. (2019). Destinasyon Markalaşmasında Festival Turizminin Rolü: Ayvalık Uluslararası Zeytin Hasat Günleri Örneği. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 16(2), 274-295.
• İmirgi, A. (2005). “Festival kavramı üzerine düşüceler”. Millî Folklor 65, 29- 36.
• Karaca, O.B., Yıldırım, O. ve Çakıcı, C. (2017). Adana Uluslararası Portakal Çiçeği Karnavalına katılan ziyaretçilerin algı ve memnuniyetleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(37), 222-239.
• Kaya Erdoğan, E. (2011). “Hizmet, girişim, kültür ekseninde İstanbul’da ilçe festivalleri”. İstanbul’un festivalleri. (Derleyen: Serhan Ada). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları, (2011): 79-98.
• Keleş, R. (2000). Yerinden yönetim ve siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi.
• Kladou, S. (2011). “Kültür festivalleri”. İstanbul’un festivalleri. (Derleyen: Serhan Ada). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları, 27-52.
• Nadaroğlu, H. (2011). Mahalli idareler teorisi, ekonomisi, uygulaması. (7. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A. Ş..
• Oğuz, M. Ö (2013). Küreselleşme ve uygulamalı halkbilimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Özdemir, N. (2012). “Kent kültürü, yerel medya ve kültür ekonomisi”. Kültür ekonomisi ve yönetimi (Seçki). Ankara: Hacattepe Yayıncılık & Kitapçılık Ltd. Şti., 139-164.
• Özdemir, N. (2008). “Kültürel Ekonomik İmge Olarak Nasreddin Hoca”. Millî Folklor. 77, 11- 20.
• Saçlı, Ç. (2020). Festival memnuniyeti ile kültürel etkileşim arasındaki ilişki üzerine bir araştırma: Silifke Uluslararası Müzik ve Folklor Festivali örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(1), 505-521.
• Silifke Belediye Başkanlığı (2013). 40. Yılında Silifke Festivali Tarihi 1974-2012 (Yay. Haz. Lütfi Uğur), Ankara: Gökçe Ofset Matbaacılık.
• Smith, R. J. (2009). “Festival ve kutlamalar” (Çev.: Sibel Keskin). Halkbiliminde kuramlar ve yaklaşımlar 3. (Yay. Haz. M. Öcal Oğuz,
• Selcan Gürçayır, Sunay Çalış). Ankara: Geleneksel Yayınları, 341-350.
• Stoeltje, B. J. (2009) “Festival”, (Çev. Petek Ersoy). Halkbiliminde kuramlar ve yaklaşımlar 3. (Yay. Haz. M. Öcal Oğuz, Selcan Gürçayır,
• Sunay Çalış). Ankara: Geleneksel Yayınları, 334 -340.
• Süslü, C., Eryılmaz, G., ve Demir, E. (2019). Festival turizminin ekonomik kalkınmaya etkisi: Silifke Uluslararası Müzik ve Folklor Festivali. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(4), 1047-1090.
• Şeyben, B. Y. (2011). “Açıkhava etkinlikler: fetih şenlikleri, cumhuriyet kutlamaları ve hıdırellez”. İstanbul’un festivalleri. (Derleyen: Serhan Ada). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları, 53-78.
• Yeşilyurt, N. (2018). Etnospor Kültür Festivali'nin sosyolojik ve kültürel açıdan değerlendirilmesi ve medyanın önemi. Uluslararası Din ve Medya Sempozyumu, Balıkesir.
• Tayfun, A., ve Arslan, E. (2013). Festival turizmi kapsamında yerli turistlerin Ankara Alışveriş Festivali’nden memnuniyetleri üzerine bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(2), 191-206.
• Türk Dil Kurumu (1993). Türkiye’de halk ağzından derleme sözlüğü VII. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayınları, Sayı 211/7. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Turner, V. (2018). Ritüeller yapı ve anti-yapı. (Çev.: Nur Küçük). İstanbul: İthaki Yayınları.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin
• Yıldırım, İ. (2014). Yöresel festival üzerine görsel etnografik bir inceleme: Ankara “Beypazarı Festivali” örneği. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.