Sporda Sürdürülebilir Başarı İçin Beden Eğitimi Öğretmenleri Bakış Açısı

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 1, 428 - 438, 31.01.2022

Tayfun Şirin , Enver Döşyılmaz , Yeliz Eratlı Şirin

https://doi.org/10.33206/mjss.950629

Cited By: 1

Öz

 Bu araştırmanın amacı, bireylere sporda sürdürülebilir yaşamın kazandırılabilmesi ve gelecek nesillere aktarılması adına beden eğitimi öğretmenlerinin sporda sürdürülebilirliğe yeterliliği açısından belirlenmesidir. Araştırmanın evrenini Kahramanmaraş İli merkezindeki ortaokul ve liselerdeki beden eğitimi öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise, 2019-2020 Eğitim-Öğretim yılında Kahramanmaraş ili merkezinde bulunan ortaokul ve liselerde görev yapan 232 beden eğitimi öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, katılımcıların demografik özelliklerini belirlemeye yönelik değişkenler ve Koçak vd., (2013) tarafından geliştirilen 35 maddelik 6 alt boyuttan oluşan “Sporda Sürdürülebilirlik Ölçeği (SSÖ)” kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans ve yüzde hesaplanmaları yapılmış ve verilerin dağılımının belirlenmesi için skewness ve kurtosis değerleri incelenmiştir. Verilerin analizinde; t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır (p<0.05). Araştırma sonucunda sporda sürdürülebilirlik boyutları bakış açılarında; cinsiyete göre farklılık bulunmuş erkek beden eğitimi öğretmenlerin algılamaları kadınlara göre ve takım sporuyla uğraşanların bireysel sporla uğraşanlara göre algılamaları yüksek bulunmuştur. Yaşları genç ve meslekte çalışma yılı az olan öğretmenlerin ise sporda sürdürülebilirlik algılamaları düşük çıkmıştır. Sonuç olarak beden eğitimi öğretmenlerinin orta düzeyde sporda sürdürülebilirlilik algılaması içerisinde olduğu sonucuna ulaşıldı.

Anahtar Kelimeler

Beden Eğitimi, Spor, Sürdürülebilirlik, Öğretmen

Physical Education Teachers Perspective for Sustainability Success in Sports

Öz

The purpose of this research is to determine physical education teachers in terms of their adequacy in sports sustainability in order to provide individuals with a sustainable life in sports and to transfer them to future generations. The sample of the research consists of 232 physical education teachers working in secondary and high schools in the city center of Kahramanmaraş in the 2019-2020 academic year. 5-point Likert scaled “Sustainability in Sports Scale (SSS)” developed by Koçak et al. (2015) was used as data collection tool. Frequency and percentage calculations were made in the analysis of the data, and skewness and kurtosis values were examined to determine the distribution of the data. In statistical analysis; t-test was used for pairwise comparisons and ANOVA analysis was used for multiple comparisons. As a result of the research, in terms of sustainability dimensions in sports; The perceptions of male physical education teachers were found to be hıgher than females. The perceptions of teachers engaged in team sports were found to be higher than those engaged in individual sports. As a result of the research, it was determined that physical education teachers have a positive attitude towards sustainability in sports.

Anahtar Kelimeler

Physical Education, Sports, Sustainability, Teacher

Kaynakça

• Akgül U. (2010). Sürdürülebilir kalkınma: Uygulamalı antropolojinin eylem alanı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi, 24, 133- 164.
• Atılgan D. (2018). Beden eğitimi öğretmenleri ve antrenörlerin özgüven düzeyleri ile karar verme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(4), 8-22.
• Balcı, V. ve Koçak, F. (2014). Spor ve rekreasyon alanlarının tasarımında ve kullanımında çevresel sürdürülebilirlik. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 5(2), 46-58.
• Beyhan Ş. G. ve Ünügür S. M. (2005). Çağdaş gereksinmeler bağlamında sürdürülebilir turizm ve kimlik modeli. İTÜ Dergisi, 4(2), 79-87.
• Bossel, H. (1999). Indicators for sustainable development: Theory, method, applications: a report to the balaton group. winnipeg: International Institute for Sustainable Development (IISD), Canada.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün Ö. A., Karadeniz Ş. ve Demirel F. (2017). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Çobanoğlu, O. ve Türer, B. (2015). Fen bilgisi ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin sürdürülebilir kalkınma farkındalıklarının belirlenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2015(5), 235-247.
• Demirel, M. (2009). Rekreasyonel etkinliklere katılım ve çevresel duyarlılık (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demirbaş, Ö. Ç. (2015). Öğretmen adaylarının sürdürülebilir kalkınma farkındalık düzeyleri. Marmara Coğrafya Dergisi, 31, 300-316
• Deniş, H. ve Genç, H. (2007). Çevre bilimi dersi alan ve almayan sınıf öğretmenliği öğrencilerinin çevreye ilişkin tutumları ve çevre bilimi dersindeki başarılarının karşılaştırılması, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(13), 20-26.
• Dowda, M., James, F, Sallis, J. F., McKenzie, T. L., Rosengard, P. ve Kohl, H. W. (2005). Evaluating the sustainability of SPARK physical education: A case study of translating research into practice. Res Q Exerc Sport, 76(1), 9-19. doi: 10.1080/02701367.2005.10599257.
• Dinç, Z. F. (2010). Relationship between achievement goal orientation and physical seşf-perception among students attending physical education teaching. World Applied Sciences Journal, 11(6), 662-668.
• Dinc, Z. F. (2011). Socıal Self-efficacy of adolescents who participate in individual and team sports. Socıal Behavıor and Personalıty, 39(10), 1417-1423.
• Fien, J. (1993). Education for the environment: Critical curriculum theorizing and environmental education. Geelong: Deakin University Press.
• Francis, T., Norris, J. ve Brinkmann, R. (2017). Sustainability initiatives in professional soccer. Soccer Soc, 18, 396-406.
• Fransson, N. ve Garling, T. (1999). Environmental concern: Conceptual definitions measurement methods and research finding, Journal of Environmental Psychology, 19, 369 382.
• Gençoğlu, Ü. ve Aytaç, A. (2016). Kurumsal sürdürülebilirlik açısından entegre raporlamanın önemi ve BIST uygulamaları. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 72, 51-66.
• Gladwin, T., Kennely, J. ve Krause, S. T. (1995). Shifting paradigms for sustainable development: Implications for management theory and research, Academy of Management Review, 20(4),874-907.
• Hamafyelto, S. S. (2006). Goal orientation and sports participation motives of secondary school students in Borno State. ICHPER-SD. African Region, 1(1), 56-60.
• Hardman K. (2002). Council of Europe Committee for the develop¬ment of sport (CDDS), Report on School Physical Education in Europe. MSL-IM, 16, 9, Council of Europe, Strasbourg, 2002.
• Harris, M. J. (2000). Basic principles of sustainable development. Global Development and Environment Institute Working Paper. USA: Tufts University.
• Houghton, R. A. (2007). Balancing the global carbon budget, Annual Review of Earth and Planetary Sciences, 35, 313-347. DOI: 10.1146/annurev.earth.35.031306.140057
• Hoye, R., Nicholson, M. ve Haulihan, B. (2015). Spor ve politika meseleleri ve analizi (Çev: C. Tınaz, M. Bakır (Ed.) (1. Basım). İstanbul: Beta.
• Kellison, T. B. ve Hong, S. (2015). The adoption and diffusion of pro-environmental stadium design, European Sport Management Quarterly, 15(2), 249-269.
• Kirk, D. (2004). Sport and early learning experiences. ın driving up participation: The Challenge for Sport. London: Sport England. p. 69–77.
• Koçak F., Tuncel, F. ve Tuncel, S. (2013). Sporda sürdürülebilirliğin boyutlarının belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Dergisi, 11(2), 113-129.
• Koçak, F., Tuncel, S. ve Tuncel, F. (2015). Sporda sürdürülebilirlik ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması: Türk üniversite öğrencileri. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 220-235.
• Koçak, F. (2013). Sporda sürdürülebilirliğin değerlendirilmesi (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Labuschagne, C., Brent, A.C. ve Van Erck, R. P. G. (2005). Assessing the sustainability performances of industries. Journal of Cleaner Production, 13, 373-385.
• Lamberton, G. (2005). Sustainable sufficiency: An internally consistent version of sustainability. Sustainable Development, 13(1), 53-68.
• Lawson, H. A (2005). Empowering people, facilitating community development, and contributing to sustainable development: the social work of sport, exercise, and physical education programs sport, Education and Society, 10(1), 135-160.
• Lawson, H. A. (1995). International changes and challenges: Their import for new models for practice. Quest, 47, 411-426.
• Lindsey, I. (2008). Conceptualizing sustainability in sports development. Leisure Studies, 27(3), 279-294.
• Mallen, C., Chard, C. ve Sime., L. (2013). Web communications of environmental sustainability ınitiatives at sport facilities hosting major league soccer. Journal of Management and Sustainability, 3(3), 115-130.
• Mallen, C., Stevens, J., Adams, L. ve McRoberts, S. (2010). An assessment of the environmental performance of an international multi-sport event: Understanding the organizational barriers to event sustainability. European Sport Management Quarterly, 10(1), 97-122.
• Mallen, C. ve Chard C. (2012). What could be in Canadian sport facility environmental sustainability. Sport Management Review, 15, 230-243.
• McCullough, B. P., Pelcher, J. ve Trendafilova, S. (2020). An exploratory analysis of the environmental sustainability performance signaling communications among North American sport organizations. Sustainability, 12(5), 2-17.
• Nemli E. (2004). Sürdürülebilir kalkınma: Şirketlerin çevresel ve sosyal yaklaşımları. İstanbul: Filiz Kitabevi.
• Nemli, E. (2007). Sürdürülebilir gelişme: Ekonomi ile çevre arasındaki denge. Sunum, İstanbul, Kalder-Çevre Uzmanlık Grubu, http://www.kalder.org.tr.
• Özek, V., Sirel, A. ve Akansel, S. (1996). Turizm-araç mı, amaç mı? Dünya şehircilik kolokyumu. Alanya, Mimar Sinan Üniversitesi Matbaası, İstanbul, 143-15.
• Penny, D. (1999). Physical education: In changing times is it time for a change‘? British Journal of Physical Education, 30(2), 4-6.
• Penny, D. ve Chandler. T. (2000). Physical education: What future(s)? Sport, Education and Societ', 5(1), 71-87.
• Preuss, H. (2013). The contribution of the FIFA World Cup and the Olympic Games to green economy, Sustainability, 5,3581-3600, doi:10.3390/su5083581.
• WCED. (1987). World commission on environment and development, our common future: The brundtl and report. Oxford: Oxford University Press.
• Yeni, O. (2014). Sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir kalkınma: Bir yazın taraması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16 (3), 181-208.
• Yücel, A. S., Eskiyecek, C. B., Çiftçi, İ., Tan, Ç., Savucu, Y. ve Türkmen, A. (2018). Lisans öğrencilerinin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat Üniversitesi Örneği), Mukaddime, 9(2), 261-292.