Öz
In this study; the evaluation of the views related to methods of training and assigning school administrators of union representatives, education inspectors and school administrators are examined. The study group of the survey is composed of the views of 10 union representatives, 10 school administrators and 11 education inspectors who are chosen with the method of convenience sampling from purposeful sampling methods, who are in Malatya in 2014-2015 school year. The aim of this study is making suggestion about how the levels of choosing, training and developing school administrators should be formed, based on opinions of union representatives, education inspectors and school administrators in Malatya. It is aimed to find out some suggestions about school administrators’ being chosen, trained and developed with the best and objective criteria, which is one of the biggest factors of improving the quality of education, at the end of this study. Consequently, school administrators do not take executive training before service and in fact, even after coming into office, they do not take necessary in-service training sufficiently, sometimes due to personal reasons and sometimes due to institutional reasons. However, school administration requires having much more different skills besides the skills that a teacher should have. It cannot be expected from school administrators to master relevant legislation only with the experience gained in time, as well as different subjects such as school management, supervision, evaluation, leadership, effective communication, personnel management and budget management. Most of the participants who took place the study had criticised the current applications of the assigning school administrators regulation
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ada, Ş. (2000). İlköğretim Kurumlarında Okul
- Yöneticilerinin Geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (7), 132-137
- Aydın, A. (1997). Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütünde yetki devri sorunu. Ankara: Gelişim Dizgi ve Yayıncılık.
- Aytaç, T. (2002). Post-modern eğitim yöneticisi. İçinde, 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin
- Yetiştirilmesi Sempozyumu, 16-17 Mayıs, 59-64.
- Aytekin, Z. (2009). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi ve atanması konusunda öğretmenlerin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Balcı, A. (1988). Eğitim Yöneticisinin Yetiştirilmesi:
- Türkiye‘deki İlk ve Orta Dereceli Okul Yöneticileri Üzerinde Yapılan Bir Araştırma (Araştırma Özeti). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 21 (1–2) , 435–448.
- Balcı, A. (1999). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi, eğitimde yansımalar: V, 21.Yüzyılın
- Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi (Ulusal Sempozyum [25- 27 Kasım 19999]), Ankara:
- Tekışık Yayıncılık Web Ofset Tesisleri.
- Balcı, A. (2000). Etkili okul: Kuram, uygulama ve araştırma. (Üçüncü baskı) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Balcı, A., Memduhoğlu, H. B., İlgan, A., Erdem, M. ve
- Taşdan, M. (2007). Bazı Avrupa Birliği Ülkeleri İlköğretim Okul Yöneticilerinin Seçilmesi ve Yetiştirilmesi. II. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi, Ankara.
- Bingöl, D. (1990). Personel Yönetimi ve Beşeri İlişkiler. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Basımevi.
- Bush, T. ve Jackson, D. (2002). A preparation for school leadership: International perspectives. Educational Management, Administration & leadership. 30, 417–429.
- Bursalıoğlu, Z. (1987). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
- Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitimde Yönetimi Anlamak Sistemi Çözümlemek. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (13. Baskı). Ankara: Pegem A. 153,244.
- Cemaloğlu, N. (2005). Türkiye’de Okul Yöneticisi Yetiştirme ve İstihdamı: Varolan Durum, Gelecekteki Olası Gelişmeler ve Sorunlar. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 25, Sayı 2 (2005) 249-274
- Corbin J., ve Strauss A. (2008). Basics Of Qualitative Research, Techniques And Procedures For Developing Grounded Theory (3rd ed.). Los Angeles: Sage.
- Çelik, V. (1996). Eğitimsel reform için yeni bir okul kültürü, Eğitimimize Bakışlar. İstanbul:
- Kültür Koleji Eğitim Vakfı Yayınları, 47.
- Çelik, V. (2002). Eğitim Yöneticisi Yetiştirme Politikasına Yön Veren Temel Eğilimler. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu. Ankara.
- Deessler, G. (1977). Management Fundementals; Its Framework. Virginia: Reston Publishing Company Inc.
- Günay, E. (2004). Eğitim Kurumlarına Yönetici Seçme, Yetiştirme Ve Atamaya İlişkin Yönetici Ve Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Hornsey, T.M.J. ve Dann, T.D. (1984). Manpower Management in the Hotel and Catering Industry. London:Edward Arnold Ltd
- Karip, E. (2004). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi ile ilgili politikalar ve uygulamalar. Özel Okullar ve Eğitim Yönetimi Sempozyumu (25-27 Ocak), Antalya.
- Kaya, Y. K. (1999). Eğitim Yönetimi: Kuram ve Türkiye’deki uygulama. (7.Baskı.). Ankara:
- Bilim Yayıncılık.
- Kayıkçı, K. (2001). Yönetici yetiştirme sorunu. Milli Eğitim Dergisi, (150), 28-32.
- Koçel, T. (1989). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: İ.Ü. işletme Fakültesi Yayınları No:205.
- Koontz, H. ve Eınrıch, H. (1988). Management. Stockholm: MC Grow Hill Book Company.
- Kurt, T. (2009). İlköğretim Yöneticilerinin Problem Çözme Yeterliliği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Mestry, R., ve Grobler, B. R. (2004). The Training and Development of Principals to Manage. Schools Effectively Using the Competence Approach. ISEA, Volume 32, Number 3, 2-19.
- Sezgin, F. (2007). Okul ve özellikleri. İçinde, S.Özdemir (Ed.). Türk eğitim sistemi ve okul
- yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Şişman, M. ve Turan, S. (2002). Dünyada Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesine Yönelik Başlıca Yönelimler ve Türkiye İçin Çıkarılabilecek Bazı Sonuçlar. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu. Ankara.
- Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
OKUL YÖNETİCİLERİNİN YETİŞTİRİLME VE ATAMA YÖNTEMLERİNE İLİŞKİN SENDİKA TEMSİLCİLERİNİN, MAARİF MÜFETTİŞLERİNİN VE OKUL YÖNETİCİLERİNİN GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Öz
Bu araştırmada; okul yöneticilerinin yetiştirilme ve atama yöntemleri ile ilgili sendika temsilcilerinin, maarif müfettişlerinin ve okul yöneticilerinin görüşleri incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemlerinden, kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemi ile belirlenen 2014-2015 eğitim-öğretim yılı II. döneminde Malatya ilindeki 10 sendika yöneticisi, 10 okul yöneticisi ve 11 maarif müfettişinden oluşmuştur. Araştırmanın amacı; Malatya ilinde bulunan sendika yöneticilerinin, okul yöneticilerinin ve maarif müfettişlerinin görüşlerinden yola çıkarak, okul yöneticisi seçme, yetiştirme ve geliştirme boyutlarının nasıl oluşturulması gerektiğine yönelik bir model önerisinde bulunmaktır. Bu araştırma sonucunda eğitimin kalitesini artırmada en büyük etkenlerden biri olan okul müdürlerinin en uygun kriterlerle seçilmesi, yetiştirilmesi ve geliştirilmesi ile ilgili öneriler ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Sonuç olarak; okul yöneticileri hizmet öncesi bir yöneticilik eğitimi almamakta, hatta göreve başladıktan sonra da gerekli hizmet içi eğitimi kimi zaman bireysel kimi zaman da kurumsal nedenlerden dolayı yeterli düzeyde alamadıkları anlaşılmıştır. Okul yöneticilerinin yalnızca zaman içerisinde kazanacakları tecrübe ile okul yönetimi, denetim, değerlendirme, yönetim hukuku, liderlik, etkili iletişim, insan kaynakları yönetimi, bütçe yönetimi gibi çeşitli konularla birlikte ilgili mevzuata da hâkim olmaları beklenmemelidir. Araştırmaya katılan maarif müfettişlerinin, sendika temsilcilerinin ve okul yöneticilerinin büyük bir çoğunluğu mevcut yönetici yetiştirme ve görevlendirme yönetmeliğini birçok yönü ile eleştirmişlerdir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ada, Ş. (2000). İlköğretim Kurumlarında Okul
- Yöneticilerinin Geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (7), 132-137
- Aydın, A. (1997). Milli Eğitim Bakanlığı merkez örgütünde yetki devri sorunu. Ankara: Gelişim Dizgi ve Yayıncılık.
- Aytaç, T. (2002). Post-modern eğitim yöneticisi. İçinde, 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin
- Yetiştirilmesi Sempozyumu, 16-17 Mayıs, 59-64.
- Aytekin, Z. (2009). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi ve atanması konusunda öğretmenlerin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Balcı, A. (1988). Eğitim Yöneticisinin Yetiştirilmesi:
- Türkiye‘deki İlk ve Orta Dereceli Okul Yöneticileri Üzerinde Yapılan Bir Araştırma (Araştırma Özeti). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 21 (1–2) , 435–448.
- Balcı, A. (1999). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi, eğitimde yansımalar: V, 21.Yüzyılın
- Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi (Ulusal Sempozyum [25- 27 Kasım 19999]), Ankara:
- Tekışık Yayıncılık Web Ofset Tesisleri.
- Balcı, A. (2000). Etkili okul: Kuram, uygulama ve araştırma. (Üçüncü baskı) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Balcı, A., Memduhoğlu, H. B., İlgan, A., Erdem, M. ve
- Taşdan, M. (2007). Bazı Avrupa Birliği Ülkeleri İlköğretim Okul Yöneticilerinin Seçilmesi ve Yetiştirilmesi. II. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi, Ankara.
- Bingöl, D. (1990). Personel Yönetimi ve Beşeri İlişkiler. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Basımevi.
- Bush, T. ve Jackson, D. (2002). A preparation for school leadership: International perspectives. Educational Management, Administration & leadership. 30, 417–429.
- Bursalıoğlu, Z. (1987). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
- Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitimde Yönetimi Anlamak Sistemi Çözümlemek. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (13. Baskı). Ankara: Pegem A. 153,244.
- Cemaloğlu, N. (2005). Türkiye’de Okul Yöneticisi Yetiştirme ve İstihdamı: Varolan Durum, Gelecekteki Olası Gelişmeler ve Sorunlar. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 25, Sayı 2 (2005) 249-274
- Corbin J., ve Strauss A. (2008). Basics Of Qualitative Research, Techniques And Procedures For Developing Grounded Theory (3rd ed.). Los Angeles: Sage.
- Çelik, V. (1996). Eğitimsel reform için yeni bir okul kültürü, Eğitimimize Bakışlar. İstanbul:
- Kültür Koleji Eğitim Vakfı Yayınları, 47.
- Çelik, V. (2002). Eğitim Yöneticisi Yetiştirme Politikasına Yön Veren Temel Eğilimler. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu. Ankara.
- Deessler, G. (1977). Management Fundementals; Its Framework. Virginia: Reston Publishing Company Inc.
- Günay, E. (2004). Eğitim Kurumlarına Yönetici Seçme, Yetiştirme Ve Atamaya İlişkin Yönetici Ve Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Hornsey, T.M.J. ve Dann, T.D. (1984). Manpower Management in the Hotel and Catering Industry. London:Edward Arnold Ltd
- Karip, E. (2004). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi ile ilgili politikalar ve uygulamalar. Özel Okullar ve Eğitim Yönetimi Sempozyumu (25-27 Ocak), Antalya.
- Kaya, Y. K. (1999). Eğitim Yönetimi: Kuram ve Türkiye’deki uygulama. (7.Baskı.). Ankara:
- Bilim Yayıncılık.
- Kayıkçı, K. (2001). Yönetici yetiştirme sorunu. Milli Eğitim Dergisi, (150), 28-32.
- Koçel, T. (1989). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: İ.Ü. işletme Fakültesi Yayınları No:205.
- Koontz, H. ve Eınrıch, H. (1988). Management. Stockholm: MC Grow Hill Book Company.
- Kurt, T. (2009). İlköğretim Yöneticilerinin Problem Çözme Yeterliliği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Mestry, R., ve Grobler, B. R. (2004). The Training and Development of Principals to Manage. Schools Effectively Using the Competence Approach. ISEA, Volume 32, Number 3, 2-19.
- Sezgin, F. (2007). Okul ve özellikleri. İçinde, S.Özdemir (Ed.). Türk eğitim sistemi ve okul
- yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Şişman, M. ve Turan, S. (2002). Dünyada Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesine Yönelik Başlıca Yönelimler ve Türkiye İçin Çıkarılabilecek Bazı Sonuçlar. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu. Ankara.
- Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 20 Ekim 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 12 Sayı: 31 |
Kaynak Göster
.