BibTex RIS Kaynak Göster

Eşdizimlerin Saptanmasına ve Betimlenmesine Yönelik Kuram ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations

Yıl 2016, Cilt: 13 Sayı: 33, 28 - 47, 14.04.2016

Tayyibe Eken

Öz

EŞDİZİMLERİN SAPTANMASINA VE BETİMLENMESİNE YÖNELİK KURAM VE YAKLAŞIMLAR

Özet

Eşdizimler anlatımı ve akıcılığı zenginleştiren, bu yönleriyle iletişimde aktif rol oynayan dilsel birimler olarak tanımlanabilir. Geleneksel Türkçe dilbilgisi kitaplarında eşdizimli sözcük birliktelikleri genel olarak birleşik sözcükler kapsamında ele alınmaktadır. Modern dilbilgisi kitaplarında ise ad-eylem birliktelikleri ad-eylem bütünleşmesi (incorporation), bağımsız yardımcı eylemlerle (free auxiliaries) veya katkısız eylemlerle (light verbs) kurulan ad-eylem bileşikleri olarak adlandırılmaktadır. Dildeki en az çaba yasasının getirilerinden biri olarak eşdizimlerin kullanılması dil gelişimini etkilemekte, bireyler arası iletişimi kolaylaştırmaktadır. Eşdizim kavramı farklı ekoller ve bu ekolleri benimseyen araştırmacılar tarafından farklı şekillerde betimlenip sınıflandırılmakta ve çalışılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, eşdizimleri saptamaya ve betimlemeye yönelik alanyazınındaki kuram ve araştırmaları incelemek, bu kuram ve araştırmaların içerik incelemelerini karşılaştırarak farklı açılardan sunabilmektir. Araştırmada literatür taraması yapılmıştır. Elde edilen kaynaklar doküman incelemesi aşamalarına göre incelenmiştir. Sonuçta Türkçede eşdizimlerin saptanmasına ve betimlenmesine ilişkin çalışmaların nitel ve nicel olarak artması gerektiği bu çalışmalardan elde edilen bulguların sözcük birlikteliklerinin kullanıldığı kaynak kitaplarda (sözlük ve ders kitabı gibi) yer alması gerektiği vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler:  Eşdizim, Birlikte Kullanım, Sözcük Birliktelikleri.

  

THEORIES AND APPROACHES TO IDENTIFY AND DETERMINE COLLOCATIONS

Abstract

Collocations can be defined as linguistic units that enrich expression, make expressions fluence, and thus play an active role in communication. In traditional grammar books, collocations are termed as compound words. In modern grammar books, however, collocations are called as noun-verb incorporations, compunds consistig of free auxiliaries or light verb constructions. Using collocations as one of the by-producs of least effort law affects language development and facilitates communication between individuals directly. The aim of this study is to examine theories and researches about collocations and to present different perspectives of these theories. Literature search is made in this study. The resources obtained were examined in accordance with the document review process. In conclusion, it was emphasized that the studies on collocations in Turkish must be increased both qualitatively and quantitatively, as well as findings obtained from this study must be took place in textbooks and other lesson materials like dictionaries.

Key Words: Collocation, Co-Occurrence, Word Combinations.  

Anahtar Kelimeler

Eşdizim Birlikte Kullanım Sözcük Birliktelikleri

Kaynakça

  • Adalar, D. (2005). Arapça ve Türkçe ders kitaplarındaki “yardımlaşma” ve “arkadaşlık” konulu metinlerin karşılaştırılması: bir eşdizimsel örüntüleme çözümlemesi örneği. Dil Dergisi, 129, 63-84.
  • Aisenstadt, E. (1981). Restricted collocations in English lexicology and lexicography. ITL Review of Applied Linguistics, 53, 53-61.
  • Aksan, D. (1999). Anlambilim. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Altenberg, B. (1998). On the phraseology of spoken English: the evidence of recurrent word-combinations. (Ed.: A. P. Cowie). Phraseology, theory, analysis, and applications. Oxford: Oxford University Press. s. 101-122.
  • Bakırlı, Ö. C. ve Düzdemir, Ş. (2010). E. Hemingway’in “Farewell to Arms” adlı romanında “savaş” olgusuna bakış açısını “eşdizimlilik” çerçevesinde saptamaya yönelik bir uygulama çalışması. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 34 (2), 76-80.
  • Benson, M. (1989). The structure of the collocational dictionary. International Journal of Lexicography, 2, 1-14.
  • Benson, M., Benson, E. ve Ilson, R. (1997). The BBI Dictionary of English Word Combinations [rev. ed. of BBI Combinatory Dictionary of English, 1986]. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins.
  • Bolinger, D. (1976). Meaning and memory. Forum Linguisticum, I (1), 1-14.
  • Carter, R. (1998). Vocabulary. Applied Linguistic Perspectives (second ed.). Routledge.
  • Corder, S. P. (1973). Introducing Applied Linguistics. Harmondsworth: Penguin.
  • Cowie, A. P. (1981). The treatment of collocations and idioms in learners’ dictionaries. Applied Linguistics, 2 (3). 223-235.
  • Cowie, A. P. (1994). Phraseology. (Ed.: R. E. Asher), The Encyclopaedia of Language and Linguistics. Oxford: Pergamon. s. 3168-3171.
  • Cowie, A. P. (Ed.). (1998). Phraseology: Theory, Analysis, and Applications. Oxford: Oxford University Press.
  • Cruse, D. A. (1986). Lexical Semantics: Cambridge Textbooks in Linguistics. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Çıkrıkçı, S. (2009). Türkçede boyut sıfatlarının sözlükte temsil edilen eşdizimsel görünümleri. (Ed.: S. Ay, Ö. Aydın, İ. Ergenç, S. Gökmen, S. İşsever ve D. Peçenek), Essays on Turkish Linguistics. Harrassowitz Verlag: Wiebaden. s. 167-176.
  • Dedeoğlu, E. ve Şen, G. (2010). İngilizce-Arapça-Türkçe Eşdizim. Ankara: Fecr Yayınevi.
  • Ellis, R. (1994). The Study of Second Language Acquisition. Oxford: Oxford University Press.
  • Fernando, C. (1996). Idioms and Idiomaticity. Oxford: OUP.
  • Firth, J. R. (1951). Modes of meaning. (Ed.: F. R. Palmer), Papers in Linguistics 1934-1951, s. 190-215.
  • Firth, J. R. (1957). A synopsis of linguistic theory. 1930-55. (Ed.: F. R. Palmer). Selected papers of J.R. Firth, s. 168-205.
  • Fontenelle, T. (1998). Discovering significant lexical functions in dictionary entries. (Ed.: A. P. Cowie), Phraseology: theory, analysis, and applications. Oxford: Oxford University Press. s. 189-207.
  • Greenbaum, S. (1974). Some verb-intensifier collocations in American and British English. American Speech 49 (1/2). 79-89.
  • Gyllstad, H. (2007). Testing English Collocations: Developing Receptive Tests for Use with Advanced Swedish Learners. Media-Tryck: Lund University.
  • Hakuta, K. (1974). Prefabricated patterns and the emergence of structure in second language acquisition. Language Learning, 24, 287-298.
  • Halliday, M.A.K. (1966). Lexis as a linguistic level. (Ed.: C.E. Bazell, C. Catford, M.A.K. Halliday ve R.H. Robins), Memory of J.R. Firth, London: Longmans. s. 148-162.
  • Halliday, M.A.K. (2004). Lexicology. Lexicology and Corpus Linguistics. s.1-22.
  • Hausmann, F. J. (1989). Le dictionnaire de collocations. (Ed.: Franz J. Hausmann, Herbert E. Wiegand ve Ladislav Zgusta), Wörterbücher, Dictionaries, Dictionnaires. Ein internationales Handbuch zur Lexikographie. Berlin/New-York: de Gruyter. s. 1010-1019.
  • Hausmann, F. J. (2004). Was sind eigentlich Kollokationen? (Ed.: K. Steyer), Wortverbindungen - mehr oder weniger fest. Institut für Deutsche Sprache Jahrbuch 2003, 2004, s. 309-334.
  • Heid U. (1994). On Ways Words Work Together - Topics in Lexical Combinatorics. EURALEX’94 Proceedings. Vrije Universiteit Amsterdam. s. 226-257.
  • Herbst, T. (1996). What are collocations: Sandy beaches or false teeth. English Studies, 77 (4). 379-393.
  • Hill, J. (2000). Revising priorities: from grammatical failure to collocational success. (Ed.: M. Lewis), Teaching Collocation. Hove: Language Teaching Publications. s. 47-69.
  • Hoey, M. (1991). Patterns of Lexis in Text. Oxford University Press.
  • Hori, M. (2004). Investigating Dickens' Style. A collocational Analysis. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
  • Howarth, P. (1996). Phraseology in English Academic Writing: Some Implications for Language Learning and Dictionary Making. Lexicographica Series Maior 75. Tübingen: Max Niemeyer.
  • İmer, K., Kocaman, A. ve Özsoy, A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Kjellmer, G. (1994). A Dictionary of English Collocations: Based on the Brown Corpus. 3 vols. Oxford: Clarendon Press.
  • Krishnamurthy, R. (Ed.) (2005). English Collocation Studies: The OSTI Report, by J. Sinclair, S. Jones&R. Daley. London: Continuum.
  • Leech, G. (1985). Semantics The Study of Meaning. England: Penguin Books.
  • Lewis, M. (1993). The Lexical Approach: The State of ELT and a Way Forward. Hove, UK: Language Teaching Publications.
  • Louw, B. (1993). Irony in the text or insincerity in the wirter? The diagnostic potential of semantic prosodies. (Ed.: M. Baker, G. Francis ve E. Tognini-Bonelli), Text and Technology: In Honor of J.Sinclair. Amsterdam: John Benjamins. s.157-176.
  • Mel’čuk, I. (1998). Collocations and Lexical Functions. (Ed.: A. P. Cowie), Phraseology. Theory, Analysis and Applications. Oxford: Clarendon Press, s. 23-53.
  • Mitchell, T. F. (1971). Linguistic ‘goings on’: collocations and other lexical matters arising on the syntagmatic record. Archivum Linguisticum, 2, 35-69.
  • Moon, R. (1998). Fixed Expressions and Idioms in English – A Corpus-based Approach. Oxford: Clarendon Press.
  • Nation, I. S. P. (2001). Learning Vocabulary in Another Language. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Nesselhauf, N. (2004). What are collocations? (Ed.: D. Allerton, N. Nesselhauf ve P. Skandera), Phraseological Units: Basic Concepts and Their Application. Basel: Schwabe. s. 1–21.
  • Nesselhauf, N. (2005). Collocations in a Learner Corpus: Studies in Corpus Linguistics. Amsterdam: John Benjamins.
  • Özkan, B. (2007). Türkiye Türkçesinde belirteçlerin fiillerle birliktelik kullanımları ve eşdizimliliği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Özkan, B. (2010). Türkçenin öğretiminde sıfatların eşdizim sözlüğü –yöntem ve uygulama-. e-International Journal of Educational Research. 1 (2), 51-65.
  • Özkan, B. (2011). Türkiye Türkçesinde Belirteçlerin Fiillerle Birliktelik Kullanılması ve Eş Dizimlilikleri -Derlem Tabanlı Bir Uygulama- Ankara: TDK Yay.
  • Özkan, B. (2014a). Türkiye Türkçesi eşdizim sözlüğünün sayısallaştırılması. (Ed.: B. Özkan, B. T. Tahiroğlu ve A. E. Özkan), Türkçe Üzerine Derlem Dilbilim Uygulamaları. Adana: Karahan Kitabevi. s. 23-38.
  • Özkan, B. (2014b). Türkiye Türkçesi söz varlığında sıfatların eşdizimliliği- derlem tabanlı bir uygulama. (Ed.: B. Özkan, B. T. Tahiroğlu ve A. E. Özkan), Türkçe Üzerine Derlem Dilbilim Uygulamaları. Adana: Karahan Kitabevi. s. 175-224.
  • Palmer, H. (1931). First Interim Report on Vocabulary Selection. Tokyo: Kaitakusha.
  • Palmer, H. (1933). Second Interim Report on English Collocations. Tokyo: Kaitakusha. Paribakht, T. and Wesche, M. 1993. The relationship between reading comprehension and second language development in a comprehension-based ESL program. TESL Canada Journal 11. s. 9-29.
  • Siepmann, D. (2005). Collocation, colligation and encoding dictionaries. Part I: lexicological aspects. International Journal of Lexicography 18(4). 409-443.
  • Sinclair, J. (1966). Beginning the study of lexis. (Ed.: C. E. Bazell, C. Catford, M. A. K. Halliday ve R. H. Robins), Memory of J. R. Firth. London: Longmans. s. 410-430.
  • Sinclair, J. (1987). Collocation: a progress report. (Ed.: R. Steele ve T. Threadgold), Language Topics: Essays in Honour of Michael Halliday. s. 319-331.
  • Sinclair, J. (1991). Corpus, Concordance, Collocation. Oxford: Oxford University Press.
  • Sinclair, J. (Ed.). (2003). Collins COBUILD Advanced Learner’s Dictionary. Fourth edition. Glasgow: Harper Collins.
  • Stubbs, M. (1995). Collocations and Semantic Profiles: on the cause of the trouble with quantitative studies. Functions of Language, 2, 1. 23-55.
  • Taşıgüzel, S. (2004). İlköğretim Türkçe Ders Kitaplarında Öğretici Nitelikli Metinlerdeki Eşdizimsel Örüntülerin Görünümü. Dil Dergisi. 125, 72-87.
  • Torun, Y. (2011). Dede Korkut hikâyelerinde barınma ile ilgili sözler ve bu sözlerin birliktelik kullanımları üzerine. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, terature and History of Turkish or Turkic Volume 6/3 Summer 2011, 1251-1263.
  • Tutin A, ve Grossmann F. (2002). Collocations régulières et irrégulières : esquisse de typologie du phénomène collocatif. Revue française de Linguistique appliquée, «Lexique: recherches actuelles», vol. VII-1., 7-25.
  • Tüfekçioğlu, B. ve Özkan, B. (2014). Derlem tabanlı çevrim içi Türkçe öğrenici sözlüğü-önadlar a maddebaşı. (Ed.: B. Özkan, B. T. Tahiroğlu ve A. E. Özkan), Türkçe Üzerine Derlem Dilbilim Uygulamaları. Adana: Karahan Kitabevi, s. 225-262.
  • Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları: 549.
  • Vardar, B. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual.
  • Wray, A. (2002). Formulaic Language and the Lexicon. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Yağcıoğlu, S. (2002a). Metinsel bağdaşıklığın sağlanmasında eşdizimin işlevi. Türkçede Bilgi Yapısı ve Bilimsel Metinler, German (Essen), s.107-114.
  • Yağcıoğlu, S. (2002b). Sosyoloji metinlerinde konu sürekliliğinin eşdizimsel örüntü açısından incelenmesi: Edimbilimsel bir yaklaşım. Türkçede Bilgi Yapısı ve Bilimsel Metinler, German (Essen), s. 187-202.

Yıl 2016, Cilt: 13 Sayı: 33, 28 - 47, 14.04.2016

Tayyibe Eken

Öz

Kaynakça

  • Adalar, D. (2005). Arapça ve Türkçe ders kitaplarındaki “yardımlaşma” ve “arkadaşlık” konulu metinlerin karşılaştırılması: bir eşdizimsel örüntüleme çözümlemesi örneği. Dil Dergisi, 129, 63-84.
  • Aisenstadt, E. (1981). Restricted collocations in English lexicology and lexicography. ITL Review of Applied Linguistics, 53, 53-61.
  • Aksan, D. (1999). Anlambilim. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Altenberg, B. (1998). On the phraseology of spoken English: the evidence of recurrent word-combinations. (Ed.: A. P. Cowie). Phraseology, theory, analysis, and applications. Oxford: Oxford University Press. s. 101-122.
  • Bakırlı, Ö. C. ve Düzdemir, Ş. (2010). E. Hemingway’in “Farewell to Arms” adlı romanında “savaş” olgusuna bakış açısını “eşdizimlilik” çerçevesinde saptamaya yönelik bir uygulama çalışması. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 34 (2), 76-80.
  • Benson, M. (1989). The structure of the collocational dictionary. International Journal of Lexicography, 2, 1-14.
  • Benson, M., Benson, E. ve Ilson, R. (1997). The BBI Dictionary of English Word Combinations [rev. ed. of BBI Combinatory Dictionary of English, 1986]. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins.
  • Bolinger, D. (1976). Meaning and memory. Forum Linguisticum, I (1), 1-14.
  • Carter, R. (1998). Vocabulary. Applied Linguistic Perspectives (second ed.). Routledge.
  • Corder, S. P. (1973). Introducing Applied Linguistics. Harmondsworth: Penguin.
  • Cowie, A. P. (1981). The treatment of collocations and idioms in learners’ dictionaries. Applied Linguistics, 2 (3). 223-235.
  • Cowie, A. P. (1994). Phraseology. (Ed.: R. E. Asher), The Encyclopaedia of Language and Linguistics. Oxford: Pergamon. s. 3168-3171.
  • Cowie, A. P. (Ed.). (1998). Phraseology: Theory, Analysis, and Applications. Oxford: Oxford University Press.
  • Cruse, D. A. (1986). Lexical Semantics: Cambridge Textbooks in Linguistics. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Çıkrıkçı, S. (2009). Türkçede boyut sıfatlarının sözlükte temsil edilen eşdizimsel görünümleri. (Ed.: S. Ay, Ö. Aydın, İ. Ergenç, S. Gökmen, S. İşsever ve D. Peçenek), Essays on Turkish Linguistics. Harrassowitz Verlag: Wiebaden. s. 167-176.
  • Dedeoğlu, E. ve Şen, G. (2010). İngilizce-Arapça-Türkçe Eşdizim. Ankara: Fecr Yayınevi.
  • Ellis, R. (1994). The Study of Second Language Acquisition. Oxford: Oxford University Press.
  • Fernando, C. (1996). Idioms and Idiomaticity. Oxford: OUP.
  • Firth, J. R. (1951). Modes of meaning. (Ed.: F. R. Palmer), Papers in Linguistics 1934-1951, s. 190-215.
  • Firth, J. R. (1957). A synopsis of linguistic theory. 1930-55. (Ed.: F. R. Palmer). Selected papers of J.R. Firth, s. 168-205.
  • Fontenelle, T. (1998). Discovering significant lexical functions in dictionary entries. (Ed.: A. P. Cowie), Phraseology: theory, analysis, and applications. Oxford: Oxford University Press. s. 189-207.
  • Greenbaum, S. (1974). Some verb-intensifier collocations in American and British English. American Speech 49 (1/2). 79-89.
  • Gyllstad, H. (2007). Testing English Collocations: Developing Receptive Tests for Use with Advanced Swedish Learners. Media-Tryck: Lund University.
  • Hakuta, K. (1974). Prefabricated patterns and the emergence of structure in second language acquisition. Language Learning, 24, 287-298.
  • Halliday, M.A.K. (1966). Lexis as a linguistic level. (Ed.: C.E. Bazell, C. Catford, M.A.K. Halliday ve R.H. Robins), Memory of J.R. Firth, London: Longmans. s. 148-162.
  • Halliday, M.A.K. (2004). Lexicology. Lexicology and Corpus Linguistics. s.1-22.
  • Hausmann, F. J. (1989). Le dictionnaire de collocations. (Ed.: Franz J. Hausmann, Herbert E. Wiegand ve Ladislav Zgusta), Wörterbücher, Dictionaries, Dictionnaires. Ein internationales Handbuch zur Lexikographie. Berlin/New-York: de Gruyter. s. 1010-1019.
  • Hausmann, F. J. (2004). Was sind eigentlich Kollokationen? (Ed.: K. Steyer), Wortverbindungen - mehr oder weniger fest. Institut für Deutsche Sprache Jahrbuch 2003, 2004, s. 309-334.
  • Heid U. (1994). On Ways Words Work Together - Topics in Lexical Combinatorics. EURALEX’94 Proceedings. Vrije Universiteit Amsterdam. s. 226-257.
  • Herbst, T. (1996). What are collocations: Sandy beaches or false teeth. English Studies, 77 (4). 379-393.
  • Hill, J. (2000). Revising priorities: from grammatical failure to collocational success. (Ed.: M. Lewis), Teaching Collocation. Hove: Language Teaching Publications. s. 47-69.
  • Hoey, M. (1991). Patterns of Lexis in Text. Oxford University Press.
  • Hori, M. (2004). Investigating Dickens' Style. A collocational Analysis. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
  • Howarth, P. (1996). Phraseology in English Academic Writing: Some Implications for Language Learning and Dictionary Making. Lexicographica Series Maior 75. Tübingen: Max Niemeyer.
  • İmer, K., Kocaman, A. ve Özsoy, A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Kjellmer, G. (1994). A Dictionary of English Collocations: Based on the Brown Corpus. 3 vols. Oxford: Clarendon Press.
  • Krishnamurthy, R. (Ed.) (2005). English Collocation Studies: The OSTI Report, by J. Sinclair, S. Jones&R. Daley. London: Continuum.
  • Leech, G. (1985). Semantics The Study of Meaning. England: Penguin Books.
  • Lewis, M. (1993). The Lexical Approach: The State of ELT and a Way Forward. Hove, UK: Language Teaching Publications.
  • Louw, B. (1993). Irony in the text or insincerity in the wirter? The diagnostic potential of semantic prosodies. (Ed.: M. Baker, G. Francis ve E. Tognini-Bonelli), Text and Technology: In Honor of J.Sinclair. Amsterdam: John Benjamins. s.157-176.
  • Mel’čuk, I. (1998). Collocations and Lexical Functions. (Ed.: A. P. Cowie), Phraseology. Theory, Analysis and Applications. Oxford: Clarendon Press, s. 23-53.
  • Mitchell, T. F. (1971). Linguistic ‘goings on’: collocations and other lexical matters arising on the syntagmatic record. Archivum Linguisticum, 2, 35-69.
  • Moon, R. (1998). Fixed Expressions and Idioms in English – A Corpus-based Approach. Oxford: Clarendon Press.
  • Nation, I. S. P. (2001). Learning Vocabulary in Another Language. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Nesselhauf, N. (2004). What are collocations? (Ed.: D. Allerton, N. Nesselhauf ve P. Skandera), Phraseological Units: Basic Concepts and Their Application. Basel: Schwabe. s. 1–21.
  • Nesselhauf, N. (2005). Collocations in a Learner Corpus: Studies in Corpus Linguistics. Amsterdam: John Benjamins.
  • Özkan, B. (2007). Türkiye Türkçesinde belirteçlerin fiillerle birliktelik kullanımları ve eşdizimliliği. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Özkan, B. (2010). Türkçenin öğretiminde sıfatların eşdizim sözlüğü –yöntem ve uygulama-. e-International Journal of Educational Research. 1 (2), 51-65.
  • Özkan, B. (2011). Türkiye Türkçesinde Belirteçlerin Fiillerle Birliktelik Kullanılması ve Eş Dizimlilikleri -Derlem Tabanlı Bir Uygulama- Ankara: TDK Yay.
  • Özkan, B. (2014a). Türkiye Türkçesi eşdizim sözlüğünün sayısallaştırılması. (Ed.: B. Özkan, B. T. Tahiroğlu ve A. E. Özkan), Türkçe Üzerine Derlem Dilbilim Uygulamaları. Adana: Karahan Kitabevi. s. 23-38.
  • Özkan, B. (2014b). Türkiye Türkçesi söz varlığında sıfatların eşdizimliliği- derlem tabanlı bir uygulama. (Ed.: B. Özkan, B. T. Tahiroğlu ve A. E. Özkan), Türkçe Üzerine Derlem Dilbilim Uygulamaları. Adana: Karahan Kitabevi. s. 175-224.
  • Palmer, H. (1931). First Interim Report on Vocabulary Selection. Tokyo: Kaitakusha.
  • Palmer, H. (1933). Second Interim Report on English Collocations. Tokyo: Kaitakusha. Paribakht, T. and Wesche, M. 1993. The relationship between reading comprehension and second language development in a comprehension-based ESL program. TESL Canada Journal 11. s. 9-29.
  • Siepmann, D. (2005). Collocation, colligation and encoding dictionaries. Part I: lexicological aspects. International Journal of Lexicography 18(4). 409-443.
  • Sinclair, J. (1966). Beginning the study of lexis. (Ed.: C. E. Bazell, C. Catford, M. A. K. Halliday ve R. H. Robins), Memory of J. R. Firth. London: Longmans. s. 410-430.
  • Sinclair, J. (1987). Collocation: a progress report. (Ed.: R. Steele ve T. Threadgold), Language Topics: Essays in Honour of Michael Halliday. s. 319-331.
  • Sinclair, J. (1991). Corpus, Concordance, Collocation. Oxford: Oxford University Press.
  • Sinclair, J. (Ed.). (2003). Collins COBUILD Advanced Learner’s Dictionary. Fourth edition. Glasgow: Harper Collins.
  • Stubbs, M. (1995). Collocations and Semantic Profiles: on the cause of the trouble with quantitative studies. Functions of Language, 2, 1. 23-55.
  • Taşıgüzel, S. (2004). İlköğretim Türkçe Ders Kitaplarında Öğretici Nitelikli Metinlerdeki Eşdizimsel Örüntülerin Görünümü. Dil Dergisi. 125, 72-87.
  • Torun, Y. (2011). Dede Korkut hikâyelerinde barınma ile ilgili sözler ve bu sözlerin birliktelik kullanımları üzerine. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, terature and History of Turkish or Turkic Volume 6/3 Summer 2011, 1251-1263.
  • Tutin A, ve Grossmann F. (2002). Collocations régulières et irrégulières : esquisse de typologie du phénomène collocatif. Revue française de Linguistique appliquée, «Lexique: recherches actuelles», vol. VII-1., 7-25.
  • Tüfekçioğlu, B. ve Özkan, B. (2014). Derlem tabanlı çevrim içi Türkçe öğrenici sözlüğü-önadlar a maddebaşı. (Ed.: B. Özkan, B. T. Tahiroğlu ve A. E. Özkan), Türkçe Üzerine Derlem Dilbilim Uygulamaları. Adana: Karahan Kitabevi, s. 225-262.
  • Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları: 549.
  • Vardar, B. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual.
  • Wray, A. (2002). Formulaic Language and the Lexicon. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Yağcıoğlu, S. (2002a). Metinsel bağdaşıklığın sağlanmasında eşdizimin işlevi. Türkçede Bilgi Yapısı ve Bilimsel Metinler, German (Essen), s.107-114.
  • Yağcıoğlu, S. (2002b). Sosyoloji metinlerinde konu sürekliliğinin eşdizimsel örüntü açısından incelenmesi: Edimbilimsel bir yaklaşım. Türkçede Bilgi Yapısı ve Bilimsel Metinler, German (Essen), s. 187-202.
Toplam 68 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Tayyibe Eken

Yayımlanma Tarihi 14 Nisan 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 13 Sayı: 33

Kaynak Göster

APA Eken, T. (2016). Eşdizimlerin Saptanmasına ve Betimlenmesine Yönelik Kuram ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(33), 28-47.
AMA Eken T. Eşdizimlerin Saptanmasına ve Betimlenmesine Yönelik Kuram ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Nisan 2016;13(33):28-47.
Chicago Eken, Tayyibe. “Eşdizimlerin Saptanmasına Ve Betimlenmesine Yönelik Kuram Ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 13, sy. 33 (Nisan 2016): 28-47.
EndNote Eken T (01 Nisan 2016) Eşdizimlerin Saptanmasına ve Betimlenmesine Yönelik Kuram ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 13 33 28–47.
IEEE T. Eken, “Eşdizimlerin Saptanmasına ve Betimlenmesine Yönelik Kuram ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 13, sy. 33, ss. 28–47, 2016.
ISNAD Eken, Tayyibe. “Eşdizimlerin Saptanmasına Ve Betimlenmesine Yönelik Kuram Ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 13/33 (Nisan 2016), 28-47.
JAMA Eken T. Eşdizimlerin Saptanmasına ve Betimlenmesine Yönelik Kuram ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2016;13:28–47.
MLA Eken, Tayyibe. “Eşdizimlerin Saptanmasına Ve Betimlenmesine Yönelik Kuram Ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c. 13, sy. 33, 2016, ss. 28-47.
Vancouver Eken T. Eşdizimlerin Saptanmasına ve Betimlenmesine Yönelik Kuram ve Yaklaşımlar / Theories And Approaches to Identify and Determine Collocations. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2016;13(33):28-47.

.