Amaç: Bu çalışmanın amacı, ekmeklik buğday genotiplerinde haploid bitki eldesine yönelik yüksek frekansta kompakt embriyogenik kallus ve sürgün oluşumu ve farklı temel besin ortamı, katılaştırıcı tipi ve ön soğuk uygulamalarının etkilerini ortaya konulmasıdır.
Yöntem ve Bulgular: Çalışmada, Tosunbey, Demir-2000 ve Bayraktar-2000 ekmeklik buğday çeşitleri kullanılmıştır. Anterler 0, 4 ve 7 gün süreyle 4 C’de ön soğuk uygulamasına tabi tutulmuş, daha sonra farklı temel besin ortamlarını (MS, N6, B5 mineralleri ve vitaminleri) içeren ve sıvı, agar ve gelrite ile katılaştırılmış kallus teşvik ortamında kültüre alınmıştır.
Genel Yorum: Araştırma sonuçlarına göre; en yüksek kallus oluşturan anter oranı (% 14) sıvı N6 besin ortamında 7 gün süreyle soğukta muhafaza edilen Tosunbey çeşidinde elde edilmiştir. Ön soğuklanma süresi artışı embriyonik kallus oluşumuna olumlu etkilerde bulunurken, sıvı besin ortamlarının, agar ve gelrite ile katılaştırılmış besin ortamlarına göre Tosunbey ve Demir 2000 çeşitlerinde pozitif etkisi olduğu, Tosunbey çeşidinde N6’nın kallus oluşumu üzerine diğer besin ortamlarından daha etkili olduğu görülmüştür. Gelişen kalluslar daha sonra çeşitli konsantrasyonlarda BAP, KIN, NAA ve IBA içeren MS besi ortamına (sürgün gelişim ortamı) transfer edilmiştir.
Çalışmanın Önemi ve Etkisi: En yüksek sürgün rejenerasyon oranı (% 7.5) ile Tosunbey çeşidinde 2 mg L-1 KIN ve 0.50 mg L-1 NAA, 2 mg L-1 KIN ve 0.50 mg L-1 IBA içeren MS besin ortamında elde edilmiştir.
Ekmeklik buğday Triticum aestivum L haploid anter MS N6 B5 mineralleri ve vitaminleri
TÜBİTAK
Proje no: 107O875
Bu çalışmanın bir kısmı 107O875 kod numaralı TÜBİTAK projesinden desteklemiştir. Desteklerinden dolayı TÜBİTAK'a teşekkür ederiz.
Aims: The aim of this study was to reveal different basal nutrient media, solidification types and pre-cold effects on high frequency compact embryogenic callus formation and shoot regeneration of Turkish bread wheat genotypes.
Methods and Results: Tosunbey, Demir-2000 and Bayraktar-2000 bread wheat varieties were used in this study. The anthers of the varities were pre-chilled at 4 ° C for 0, 4 and 7 days, then, were cultivated different callus induction medium containing different basal media (MS, N6 and B5) with liquid, agar-solidified or gelrite solidified.
Conclusions: According to the results; the best calli induction (14%) was obtained from the anthers kept on at 4 C for 7 days on N6 basal liquid medium from Tosunbey variety. While the pre-cold treatment time had positive effects on embryonic callus formation and liquid nutrient media positively affected calli development in Tosunbey and Demir 2000 varieties. Also, N6 basal medium was more effective on embriyogenic callus formation in Tosunbey than other basal media. Developed anthers with calli were transferred to Murashige and Skoog (MS) medium supplemented with combinations BAP, KIN, NAA and IBA.
Significance and Impact of the Study: According to the results; the highest shoot regeneration capacity (7.5%) was also determined on MS medium containing 2 mg L-1 KIN and 0.50 mg L-1 NAA; 2 mg L-1 KIN and 0.50 mg L-1 IBA from the Tosunbey variety.
Proje no: 107O875
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ziraat Mühendisliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | Proje no: 107O875 |
Yayımlanma Tarihi | 21 Ağustos 2020 |
Gönderilme Tarihi | 7 Şubat 2020 |
Kabul Tarihi | 19 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 25 Sayı: 2 |