ANOGENİTAL VERRÜLÜ ÇOCUK HASTALARINDA 3 YILLIK GÖZLEM

Yıl 2012, Cilt: 3 Sayı: 10, 22 - 28, 03.03.2015

Özlem Ekiz Emine Rifaioğlu Bilge Şen Tuğba Şen Adnan Çelikel Dua Demirkıran Asena Doğramacı

Öz

Objective: Anogenital warts (AGW) which were
seen in children have different importance other
than adults. We aimed to exhibit the clinical
properties, possible transmission ways, applied
treatment modalities and achievement of treatments
of the children with AGW younger than 12 years
old, who have been evaluated in our clinic for three
years.
Methods: In our study, the data of the children with
AGW, aged 12 years and under which admitted to
our department of dermatology clinic between
January 2009 and January 2013.Age, sex, age of
onset, duration of treatment, localization, having
verruca in another part of body, existence of
verruca in any location of family members or
nursing person, applied treatment modalities and
situation of lesions in last visit were reported.
Results: The rate of pediatric patients was 3.2% of
all patients in our hospital with a diagnosis of
clinically AGV. Total of 9 children, 5 girls (55.6%)
and 4 boys (44.4%), were included to the study.
Only eight patients had perianal involvement
(88.9%), and one patient had genital involvement.
In none of our cases, the findings suggestive of
sexual abuse were detected. All of our patients were
given treatment. In 5 patients the lesions
disappeared by the treatment.
Conclusion: AGW which were seen in children
were generally observed in female and perianal
location.The finding of transmission ways and
giving optimal treatment were more difficult than
adults.Also, the sexually abuse should be taken into
consideration in such cases. The treatment
modalities are similar to adults. All members of
family should be informed about transmission
ways, treatment modalities and recurrence after
therapy of AGW in children.

Anahtar Kelimeler

Child, anogenitalwart, sexual abuse

ANOGENİTAL VERRÜLÜ ÇOCUK HASTALARINDA 3 YILLIK GÖZLEM

Öz

Amaç: Çocuklarda görülen anogenitalverrülerin

(AGV) erişkinlerden farklı bir önemi bulunmaktadır. Çalışmamızın amacı, son 3 yılda kliniğimize AGVşikayeti ile getirilen 12 yaş altı çocuk hastaların klinik özelliklerini, olası bulaş yollarını, verilen tedavi şekillerini ve tedavideki başarı oranımızı belirlemektir.

Yöntem: Çalışmamızda Ocak 2009 - Ocak 2013 tarihleri arasında Dermatoloji kliniğimize başvuran, AGV’li 12 yaş altı çocuk hastaların dosyaları retrospektif olarak değerlendirildi. Yaş, cinsiyet, başlangıç yaşı, hastalık süresi, lokalizasyon, vücudun başka bir bölgesinde klinik verruka, ailede veya çocuğa bakan kişilerde vücudun herhangi bir yerinde verruka varlığı, verilen tedavi şekli ve hastanın son muayenedeki durumları kaydedildi.

Bulgular: Hastanemizde klinik olarak AGV tanısı alan bütün hastalar içerisinde çocuk hastaların oranı %3.2 idi. Çalışmaya alınan toplam 9 hastanın 5’i (%55.6) kız, 4’ü (%44.4) erkekti. Sekiz hastada sadece perianal tutulum (%88.9), bir hastada ise sadece genital tutulum bulunmaktaydı. Hiçbir olgumuzda cinsel istismarı düşündürecek bulguya rastlanılmadı. Hastalarımızın hepsine tedavi uygulandı. Beş hastada verilen tedavi ile lezyonları tamamen düzeldi.

Sonuç: Çocuklardaki AGV sıklıkla kız çocuklarında ve perianal bölgede görülmektedir.

Yetişkinlerden farklı olarak çocuk olgularda hem bulaşma yolunun saptanması hem de uygun tedavinin yapılması oldukça zordur. Ayrıca bu tür olgularda cinsel istismar açısından her zaman dikkatli olmak gerekmektedir. Tedavi seçenekleri yetişkinler ile benzer şekildedir. Tüm aile bireyleri çocuklardaki AGV'nin bulaşma şekilleri, tedavi seçenekleri ve tedavi sonrası nüksler konularında ayrıntılı olarak bilgilendirilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, anogenitalverrü, cinsel istismar

Kaynakça

• Allen AL, Siegfried EC.Thenaturalhistory of condyloma in children. J AmAcadDermatol. 1998;39(6):951-5.
• Stumpf PG: Increasingoccurrence of condylomataacuminata in premenarchalchildren. ObstetGynecol 1980;56:262-4.
• Oriel D, Robinson A. Human papillomavirüs in children. In: MindelA,ed. Genital Warts: Human Papillomavirus Infection. London: Edward Arnold, 1995:237-51.
• Yazganoğlu K. D, Mirzoyeva L, Özarmağan G. Çocuklarda Kondiloma Aküminata. Türk Dermatoloji Dergisi 2009;3:77-82.
• Marcoux D, Nadeau K, McCuaig C, et al. Pediatric anogenital warts: a 7-year review of childrenreferredto a tertiarycarehospital in Montreal, Canada. Pediatr Dermatol 2006;23:199-207.
• Obalek S, Misiewicz J, Jablonska S, et al. Childhood condyloma acuminatum: association with genital and cutaneous human papilloma viruses. Pediatr Dermatol 1993;10:101-6.
• Padel AF, Venning VA, Evans MF, et al. Human papillomaviruses in anogenitalwarts in children: typing by in situhybridisation. BMJ 1990;300:1491-4.
• Mammas IN, Sourvinos G, Spandidos DA. Human papillomavirus (HPV) infection in children and adolescents. Eur J Pediatr 2009;168:267-73.
• Rock B, Naghashfar Z, Barnett N, et al. Genital tract papilloma virus infection in children. Arch Dermatol.1986 Oct;122(10):1129-32.
• Cohen BA, Honig P, Androphy E. Anogenital warts in children.Clinical and virologic evaluation for sexual abuse.Arch Dermatol.1990 Dec;126(12):1575-80.
• Handley J, Dinsmore W, Maw R, Corbett R, Burrows D, Bharucha H, Swann A, Bingham A. Anogenital warts in prepubertal children; sexual abuse or not? Int J STD AIDS. 1993 Sep-Oct;4(5):271-9.
• Todd G, Krause W: Sexuallytransmitteddiseases. Pediatricdermatology. Eds. Schachner LA, Hansen RC. 3rd edition. Spain, Mosby, 2004; 1181-1225.