‘Taşra’ University as a Space and ‘Taşra’ of Sociology: A Critical Analysis of Experience

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 1 - Popülizm ve Medya, 209 - 226, 15.06.2019

İlknur Meşe

https://doi.org/10.17572//mj2019.1.209226

Cited By: 2

Öz

The concept of university should be considered at the intersection of many factors. Because what determines the university is neither the academician and students in it nor the local or neo-liberal policies. When we think of the university as a place, we can see that concept of space includes many elements ranging from academicians to students, to the curriculum and to the physical structure. As a space, the university is a historical, cultural, geographical, physical, political, and pedagogical structure. There are certain similarities between spaces as well as their unique differences. Therefore, when we discuss the university, the conditions under which we speak become important. As an academician living and working in the ‘taşra’, in this article, I discuss ‘taşra’ form of university and sociology by evaluating my experiences about undergraduate sociology education in the ‘taşra’ a long time ago critically.

Anahtar Kelimeler

space, taşra, ‘taşra’ university, ‘taşra’ of sociology, undergraduate sociology education

Bir Mekân Olarak ‘Taşra Üniversitesi’ ve Sosyolojinin Taşrası: Eleştirel Bir Deneyim Analizi

Öz

Üniversite kavramını birçok etmenin kesişim noktasında düşünmek gerekir. Çünkü üniversiteyi belirleyen ne sadece içindeki akademisyen ve öğrenciler ne de yerel veya neo-liberal politikalardır. Üniversiteyi bir mekân olarak değerlendirdiğimizde, mekân kavramının, akademisyenden öğrenciye, öğretim programına ve fiziki yapısına kadar belirleyici birçok unsuru kapsadığını görebiliriz. Bir mekân olarak üniversite tarihsel, kültürel, coğrafi, fiziki, politik ve pedagojik bir yapıdır. Mekânlar arasında belli benzerlikler olduğu gibi kendilerine has farklılıkları da vardır. Bu nedenle üniversiteyi tartışırken, nereden konuştuğumuz önemli hale gelmektedir. Taşrada yaşayan ve çalışan bir akademisyen olarak, bu yazıda, uzun zaman önce taşrada geçen sosyoloji lisans eğitimime dair deneyimlerimi eleştirel bir değerlendirmeye tabi tutarak, üniversitenin ve sosyolojinin taşra halini tartışıyorum.

Anahtar Kelimeler

taşra, taşra üniversitesi, sosyolojinin taşrası, mekan, sosyoloji lisans eğitimi

Kaynakça

• Akbal Süalp, Z. T. Güneş, A. (2010). Taşrada Var Bir Zaman. İstanbul: Çitlembik.
• Althusser, L. (1994). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. (Y. Alp, M. Özışık, Çev.). İstanbul: İletişim.
• Arendt, H. (2014). Geçmişle Gelecek Arasında- Seçme Eserler 2. (B. S. Şener, O. E. Kara, Çev.). İstanbul: İletişim.
• Bauman, Z. (2017). Sosyolojik Düşünmek. (A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Becker, H. (2013). Hariciler- Bir Sapkınlık Sosyolojisi Çalışması. (Ş. Geniş, L. Ünsaldı, Çev.). Ankara: Heretik.
• Bourdieu, P. ve Passeron, J.C. (2015). Yeniden Üretim- Eğitim Sistemine İlişkin Bir Teorinin İlkeleri. (A. Sümer, L. Ünsaldı, Ö. Akkaya, Çev.). Ankara: Heretik.
• Bora, T. (Der.). (2011). Taşralaşan ve Taşrasını Kaybeden Türkiye. Taşraya Bakmak içinde, (s. 37-66). İstanbul: İletişim.
• Cantek, F. (8 Kasım 2018). Bir tuhaflıklar fabrikası olarak üniversite. Gazete Duvar. Erişim: 01.02. 2019, https://www.gazeteduvar.com.tr/yazarlar/2018/11/08/bir-tuhafliklar-fabrikasi-olarak-universite/
• Durkheim, E. (2010). Dinsel Yaşamın İlk Biçimleri. (Ö. Ozankaya, Çev.). İstanbul: Cem.
• Game, A., ve Metcalfe, A. (1999). Tutkulu Sosyoloji. (O. Akınhay, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Giroux, H. A. (2014). Eğitimde Kuram ve Direniş. (S. Demiralp, Çev.). Ankara: Dost.
• Gürbilek, N. (2005). Yer Değiştiren Gölge. İstanbul: Metis.
• Gürbilek, N. (2004). Kötü Çocuk Türk. İstanbul: Metis.
• Güvenç-Salgırlı, S. (2011). “Daimon’uma gider iken aldı da bir üniversite”: Bir öğrencisinin Hasan Ünal Nalbantoğlu’yla üniversite üzerine diyaloğu. Toplum ve Bilim, 121: 134-151.
• Kaygusuz, S. (2017). Ejderhanın cinneti. Birikim, 336: 8-11.
• Lefebvre, H. (2014). Mekânın Üretimi. (I. Ergüden, Çev.). İstanbul: Sel.
• Mannheim, K. (2002). İdeoloji ve Ütopya. (M. Okyayuz, Çev.). Ankara: Epos.
• Mate, G. (2016). Vücudunuz Hayır Diyorsa- Duygusal Stresin Bedelleri. (D. Orhun, Çev.). İstanbul: İletişim.
• Meşe, İ. (2018a). ‘Taşra’ üniversitesinde feminist pedagoji: Ne kadar mümkün?. Fe Dergi: Feminist Eleştiri, 10 (1): 67-78.
• Meşe, İ. (2018b). Taşra üniversitesi nedir? Ne işe yarar?. Birikim, 351: 110-117.
• Oktay, A. (2010). Emperyalizm, Roman ve Eleştiri. İstanbul: İthaki.
• Schütz, A. (2016). Eve dönen. Yabancı içinde, (s. 53-68). (Ed. L. Ünsaldı). Ankara: Heretik.
• Sennett, R. (2005). Otorite. (K. Durand, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Vatansever, A., ve Gezici Yalçın, M. (2016). “Ne Ders Olsa Veririz”- Akademisyenin Vasıfsız İşçiye Dönüşümü. İstanbul: İletişim.