Covid-19 pandemisiyle birlikte yaygınlaşan evden çalışma modeli, iş-yaşam dengesi başta olmak üzere hakkında merak edilen birçok konuyu da beraberinde getirmektedir. Bu çerçevede, araştırma kapsamında evden çalışma modelini deneyimleyen çalışanların iş-yaşam dengesinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın amacı doğrultusunda, çeşitli sektörlerden evden çalışma düzenine geçmiş ve en az 6 aydır bu çalışma düzenini sürdüren katılımcılar; cinsiyet, yaş, medeni durum ve coğrafi konum gibi değişkenler gözetilerek amaçlı örnekleme yöntemiyle belirlenmiş, toplam 21 kişi ile yarı yapılandırılmış soru formu aracılığıyla mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Mülakatlardan elde edilen veriler MAXQDA nitel veri analizi programı aracılığıyla kodlanmış ve kategorize edilmiştir. Kodların ve kategorilerin görselleştirilmesinde frekans analizi, kod haritaları ve yoğunluk grafiklerinden yararlanılmıştır. Analiz bulguları evden çalışanlarda iş-yaşam dengesinin çevresel, bireysel ve örgütsel çerçevede farklı sonuçlarını ortaya koymuştur. Katılımcılar, iş-yaşam entegrasyonu, zaman kazancı, aile/sosyal hayata katılım, çalışan özerkliği ve mekân esnekliği gibi olumlu yönlerin yanı sıra iş-yaşam sınırlarının bulanıklaşması, sosyal izolasyon, işten kopamama ve çalışma saatlerinin esnekleşmesi gibi olumsuz deneyimler de yaşamaktadır. Ayrıca iş-yaşam dengesini şekillendiren temel unsurların şirket kültürü ve yönetici yaklaşımı, ekip içi iletişim ve sosyal etkileşim düzeyi olduğu belirlenmiştir.
The remote work model, which became widespread with the Covid-19 pandemic, has brought along many topics of interest, particularly regarding work-life balance. Within this framework, the present study aims to examine the work-life balance of employees who are engaged in remote work. In line with the study's objective, participants from various sectors who are engaged in remote work and had maintained this work arrangement for at least six months were selected using purposive sampling, considering variables such as gender, age, marital status, and geographical location. Semi-structured interviews were conducted with a total of 21 participants. The data obtained from the interviews were coded and categorized using the MAXQDA qualitative data analysis software. Frequency analysis, code maps, and density charts were utilized to visualize the codes and categories. The analysis findings reveal that work-life balance among remote employees has different outcomes within environmental, individual, and organizational contexts. Participants reported positive aspects such as work-life integration, time savings, participation in family/social life, employee autonomy, and location flexibility, as well as negative experiences including blurred work-life boundaries, social isolation, inability to detach from work, and flexible working hours. Furthermore, the study identified that the primary factors shaping work-life balance are organizational culture and managerial approach, as well as the level of team communication and social interaction.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İşletme |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 6 Ekim 2025 |
| Kabul Tarihi | 28 Kasım 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 22 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 2 |