Dijital Hikâye Hazırlayan Türkçe Öğretmen Adaylarının Hızlı İçerik Geliştirme Öz Yeterlilik ve Motivasyon Düzeylerinin Belirlenmesi

Yıl 2021, Sayı: 23, 523 - 544, 01.06.2021

Ayşe Derya Eskimen Funda Erdoğdu

Öz

Bu araştırmada amaç, dijital hikâye aracılığıyla içerik geliştirmeyi deneyimleyen öğretmen adaylarının; motivasyon ve hızlı içerik geliştirme öz yeterlilik inanç düzeylerinin belirlenmesidir. Ayrıca öğretmen adaylarının dijital hikâyeyi eğitim amaçlı kullanmaya ve dijital hikâye hazırlamaya ilişkin düşünceleri de ele alınmıştır. Araştırmada nitel ve nicel veriler toplanmış, karma yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Türkçe öğretiminde materyal geliştirme seçmeli dersini alan öğretmen adayları oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Web 2.0. Hızlı İçerik Geliştirme Ölçeği Özyeterlilik İnanç Ölçeği” ve “Öğretim Materyali Motivasyon Anketi” ile yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. ASSURE modeli kullanılarak Türkçe dersi öğretim programından 6. ve 7. Sınıf kazanımlara ilişkin öğretim tasarımı geliştirilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular, öğretmen adaylarının Web 2.0 hızlı içerik geliştirme öz yeterlilik algılarının “yüksek”, hikâye hazırlamaya yönelik motivasyonlarının ise “çok yüksek” düzeyde olduğunu göstermiştir. Öğretmen adayları, dijital hikâye hazırlamanın eğlenceli olduğunu, zevk verdiğini, ortaya bir ürün çıkarmış olmanın ve yeni uygulamalar öğrenmiş olmanın kendilerini
mutlu ettiğini, ileride öğretmenlik hayatlarında kullanacakları bir uygulamayı öğrenmiş olmanın özgüvenlerini artırdığını, başarılı hissettirdiğini dile getirmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Dijital Hikâye, Web 2.0 hızlı içerik oluşturma öz yeterlilik inancı, motivasyon

Kaynakça

• Akduman, G., Hatipoğlu, Z. ve Yüksekbilgili, Z. (2015). Medeni Durumuna Göre Örgütsel Adalet Algısı. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 1 (1), 1-13.
• Akkoyunlu, B., Altun, A. ve Yılmaz, S.M., (2008). Öğretim tasarımı. Maya Akademi, 1. baskı, Ankara, 141-180.
• Alexander, B. (2011). The new digital storytelling: creating narratives with new media. PRAEGER, ABC-CLIO: Santa Barbara, CA, US.
• Baltacı, A. (2017). Nitel Veri Analizinde Miles-Huberman Modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3( 1), 1-15.
• Birisci, S., Kul, U., Aksu, Z., Akaslan, D. & Celik, S. (2018). Web 2.0 hızlı içerik geliştirme özyeterlik inancı belirlemeye yönelik ölcek (W2OYİO) geliştirme çalismasi. Egitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 8, 187-208. doi: 10.17943/etku.335164
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Chinien, C. & Boutin, F. (1994). A framework for evaluating the effectiveness of instructional materials. Performance Instruction, 33(3), 15-18.
• Ciğerci, F. M. (2015). İlkokul Dördüncü Sınıf Türkçe Dersinde Dinleme Becerilerinin Geliştirilmesinde Dijital Hikâyelerin Kullanılması. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Ciampa, K. (2014). Learning in a mobile age: An investigation of student motivation. Journal of Computer Assisted Learning, 30(1), 82-96.
• Creswell, J. W. & Plano Clark, V. L. (2011). Karma yöntem araştırmaları tasarımı ve yürütülmesi. (Çev.Ed. Y. Dede ve S. B. Beşir). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Demirer, V. ve Baki, Y. (2018). Türkçe öğretmeni adaylarının dijital öyküleme sürecine ilişkin görüşleri ve algıları. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 11(4), 718-747.
• Göçen, G. (2014). Dijital öyküleme yönteminin öğrencilern akademik başarı ile öğrenme ve ders çalışma stratejilerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• Gürol, M., Demirli, C. (2006). E-portfolio sürecinde öğrenci motivasyonu, VI. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı, Doğu Akdeniz Üniversitesi, KKTC.
• Haliloğlu Tatlı, Z. (2016). Dijital Öyküleme. A. İşman ve diğerleri (Ed.). Eğitim Teknolojileri Okumaları (219-234). Ankara: TOJET.
• Heinich, R., Molenda, M., Russell, J.D. & Smaldino (1999). Instructional media and technologies for learning (6th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Hung, C. M., Hwang, G. J., & Huang, I. (2012). A Project-based digital storytelling approach for improving students' learning motivation, problem-solving competence and learning achievement. Educational Technology & Society, 15(4), 368-379.
• Kahraman, Ö. (2013). Dijital Hikâyecilik Metoduyla Hazırlanan Öğretim Materyallerinin Öğrenme Döngüsü Giriş Aşamasında Kullanılmasının Fizik Dersi Başarısı ve Motivasyonu Düzeyine Etkisi. Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Karataş, S., Bozkurt, Ş. B. ve Hava, K. (2016). Tarih öğretmeni adaylarının öğretim ortamlarında dijital hikâye anlatımı etkinliğinin kullanımına yönelik görüşleri. International Journal of Human Sciences, 13(1), 500-509.
• Keller, J.M. (2010). Motivational design for learning and performance: the ARCS model approach. New York : Springer.
• Keller, J. M. (2008). First principles of motivation to learn and e3-learning. Distance Education,29(2), 175-185.
• Kocaman-Karoğlu, A. (2015). Öğretim sürecinde hikâye anlatmanın teknolojiyle değişen doğası: Dijital hikâye anlatımı. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(2), 89-106.
• Kopp, T. (1982). Designing the boredom out of instruction, NSPI Journal, 23-27.
• Kutu, H., ve Sozbilir, M. (2011). Öğretim materyalleri motivasyon anketinin türkçeye uyarlanması: Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 5(1).
• Kurtoğlu Erden, M. ve Uslupehlivan, E. (2016). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Dijital Öykü Kavramına Yönelik Algılarının İncelenmesi, M. Elmas ve diğerleri (Ed.), International Conference on Quality in Higher Education Bildiriler Kitabı içinde (s. 244-253), Sakarya.
• Leylek, B. Ş. (2018). İlkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin okuma becerilerinin gelişiminde ve okumaya yönelik tutumlarında dijital hikâyelerin etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• M.E.B. (2018). Türkçe dersi Öğretim Programı. Milli Eğitim Bakanlığı: Ankara.
• Miles, M. B., Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook, (2nd Edition), California: Sage Publications.
• Nilsson, M. (2008). Digital storytelling as a tool in education. In Handbook ofresearch on digital information technologies: Innovations, methods, and ethicalissues, ed.T. Hansson, 131-145. Hershey, PA: IGI Global.
• Özerbaş, M. A., ve Öztürk, Y. (2017). Türkçe dersinde dijital hikâye kullanımının akademik başarı, motivasyon ve kalıcılık üzerinde etkisi. TÜBAV Bilim, 10(2), 102-110.
• Reigeluth, C.M., (1992). Elaborating the elaboration theory. Educational Technology, Research and Development, 40(3), 80-86.
• Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: A powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory into practice, 47(3), 220-228.
• Robin, B.R. (2006). The educational uses of digital storytelling. in society for information.
• Technology &Teacher Education International Conference. http://digitalstorytelling.coe.uh.edu/articles/Educ-Uses-DS.pdf adresinden 12.03.2021 tarihinde erişilmiştir.
• Sever, T. (2014). Dijital Öykücülüğün Öğrencilerin Motivasyon Düzeyleri Üzerine Etkisine Dair Bir Araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
• Shelton, C., Archambault, L ve Hale, A. (2017). Bringing Digital Storytelling to the Elementary Classroom: Video Production for Preservice Teachers. Journal of Digital Learning in Teacher Education, 33(2), 58-68.
• Shellnut, B., Knowlton, A. & Savage, T. (1999). Applying the ARCS Model to the Design and Development of Computer-Based Modules for Manufacturing Engineering Courses. ETR&D., 47(2), 1042-1629.
• Tatlı, Z. ve Aksoy, D.A. (2018). Yabancı dil konuşma eğitiminde dijital öykü kullanımı. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 45, 137-152. ISSN: 1300-8889 DOI: 10.15285/maruaebd.271060
• Uslupehlivan, E., Kurtoglu, E.M., Cebesoy, U.B. (2017) Öğretmen adaylarinin dijital Öyku oluşturma deneyimleri. Usak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (ERTE Ozel Sayisi), 1-22.
• Yamaç, A. (2015). İlkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin yazma becerilerinin gelişiminde dijital hikâyelerin etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yang, Y. T. C., & Wu, W. C. I. (2012). Digital storytelling for enhancing student academic achievement, critical thinking, and learning motivation: A year-long experimental study. Computers & Education, 59(2), 339-352.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (7. Bsk.), Ankara: Seçkin Yayınevi.