Although the COVID-19 pandemic has influenced the quality of life for all humans all over the world, it was reported that the pandemic succeeded in bringing people closer to each other by activating mechanical solidarity and a sense of acknowledgment. On the other hand, the forced immigrants were more affected during the pandemic compared to other groups, but there is no evidence that the pandemic made the hosts get closer to the forced immigrants. Looking from the religion-based solidarity point of view, this paper tries to investigate if the Turkish community became closer to the Syrians during the pandemic. Using an original data set, the result of the Mann-Whitney U test shows that there is moderate evidence of the role of religion in bringing the hosts closer to the forced immigrants in Turkey, anticipating that there is a small role of religion-based solidarity in Turkey during and after the pandemic.
COVID-19 pandemisi dünyanın her köşesinde insanların yaşam kalitesini etkilemiş olsa da, pandeminin dayanışma ve kabullenme duygusunu harekete geçirerek insanları birbirine yakınlaştırmayı başardığı bildirildi. Öte yandan, zorunlu göçmenler pandemi sırasında diğer gruplara göre daha fazla etkilendi, ancak pandeminin ev sahiplerini zorunlu göçmenlere yaklaştırdığına dair bir kanıt yok. Din temelli dayanışma açısından bakıldığında, bu makale pandemi döneminde Türk toplumunun Suriyelilere yakınlaşıp yakınlaşmadığını incelemeye çalışmaktadır. Orijinal bir veri seti kullanarak, Mann-Whitney U testinin sonucu, din temelli dayanışmanın küçük bir rolü olduğunu tahmin ederek, Türkiye'deki ev sahiplerini zorunlu göçmenlere yaklaştırmada dinin rolüne dair orta düzeyde kanıt olduğunu göstermektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Kasım 2022 |
Yayımlanma Tarihi | 28 Kasım 2022 |
Gönderilme Tarihi | 22 Eylül 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 26 |